Μια απλή ματιά στα "αποτελέσματα" των επιχειρήσεων για το πρώτο εξάμηνο του 1997, που δημοσιεύονται αυτές τις ημέρες στις εφημερίδες, αρκεί για να πειστεί ο καθένας ότι τα κέρδη τους ανεβαίνουν αλματωδώς - σε αρκετές περιπτώσεις έχουν διπλασιασμό σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα - ενώ μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι εταιρίες που εμφανίζουν ζημιές!

Κι όμως, την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση τούς χαρίζει τα χρέη προς το Δημόσιο του παρελθόντος αλλά και του... μέλλοντος, τους εξασφαλίζει φτηνό χρήμα μέσω των "κινήτρων" και της πτώσης των επιτοκίων, αλλά και φτηνή εργατική δύναμη. Πέρα από τις προτάσεις Σημίτη - μέσω της έκθεσης Σπράου - για μηδενικές αυξήσεις τα επόμενα δύο χρόνια, ήδη στον "κοινωνικό διάλογο" η κυβέρνηση θέτει ανοιχτά το θέμα της κατάργησης του 8ωρου και της "διευθέτησης" του χρόνου εργασίας σε 12μηνη βάση, προώθησης των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, κ.ο.κ.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση Σημίτη προχωρεί στην εφαρμογή μιας σκληρής ταξικής πολιτικής προς όφελος της οικονομικής ολιγαρχίας, με ολομέτωπη επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Δεν πρόκειται βέβαια μέσα στο καλοκαίρι να κάνει διακοπές. Αντίθετα, θα ολοκληρώσει την επεξεργασία των αντιλαϊκών μέτρων και μέσω των επιτροπών "κοινωνικού διαλόγου", ώστε το φθινόπωρο να εξαπολύσει την "τελική" επίθεσή της. Είναι επιτακτική ανάγκη, λοιπόν, οι εργαζόμενοι να οργανώσουν τη δική τους αντεπίθεση.