Στο τεύχος 34 του περιοδικού "Ο Μέντωρ" της Αρχαιολογικής Εταιρείας,το έργο και η εταιρία του μετρό είχαν μνημονευτεί ανάμεσα σε ό,τι (πρόσωπα ή πράγματα) επηρεάζουν τις αρχαιολογικές υποθέσεις της χώρας μας. Στο τεύχος 35, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, ο γενικός γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας, Βασίλης Πετράκος,υπογράφει ένα επίκαιρο άρθρο με τίτλο "Κινδυνεύει ο Κεραμεικός",το οποίο αναφέρεται στα σοβαρότατα προβλήματα που συνεπάγονται για τις αρχαιότητες της περιοχής οι εργασίες της εταιρίας "Μετρό".

Ο Β. Πετράκος, βαθύς γνώστης των αρχαιολογικών μας θεμάτων, λόγω και της μακρόχρονης θητείας του ως προϊστάμενος της Β Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (της μεγαλύτερης σε εδαφική έκταση και ποικιλία αρχαιοτήτων της Αττικής), μνημονεύει με αρχαιολογικά ντοκουμέντα τις βλάβες που δημιούργησε κατά το 19ο αιώνα η εγκατάσταση του υπόγειου σιδηροδρόμου Αθηνών - Πειραιώς στην πληθώρα των ανεκτίμητων αρχαιολογικών συνόλων στην "καρδιά" της αρχαίας Αθήνας. Εγκατάσταση που "χώρισε στα δύο το αρχαίο κέντρο της Αθήνας". Ο συγγραφέας του άρθρου επισημαίνει την αναντιστοιχία των υποσχέσεων που, πριν αρχίσει το έργο, έδιναν οι τεχνικοί της εταιρίας "Μετρό" ότι "δε θα θιγούν τα αρχαία", αφού η γραμμή θα κατασκευαζόταν σε μεγάλο βάθος και η πρόοδος (τεχνολογική) δε θα έβλαπτε τα αρχαία λείψανα. "Τα πράγματα δεν έγιναν κατά τις υποσχέσεις. Πολύμηνες ανασκαφές στους χώρους των νέων σταθμών φέρνουν στο φως αρχαία, των οποίων η τύχη εξαρτάται απολύτως από τα συμφέροντα των εταιριών του νέου σιδηροδρόμου",τονίζει ο Β. Πετράκος.

Ο γενικός γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας σημειώνει ότι έναντι της Εταιρείας οι αρχαιολόγοι είναι ανίσχυροι.Παράδειγμα φέρνει τον Κεραμεικό: "Σύμφωνα με τα σχέδια των μελετητών, η γραμμή 3 του μετρό περνά κάτω από το Δίπυλο και διασχίζει τον Κεραμεικό κατά την πορεία του εκεί ποταμού Ηριδανού. Στο χώρο αυτό το τρένο θα βρίσκεται σε μικρό βάθος, μόλις 10 μέτρων. Με απόλυτη σχεδόν βεβαιότητα περιμένουμε να χαθεί το νερό του Ηριδανού και να γίνουν καθιζήσεις του εδάφους, οι οποίες θα προκαλέσουν καταρρεύσεις των μνημείων".

Η αρμόδια Γ Εφορεία Αρχαιοτήτων εγκαίρως, από τον Απρίλη του 1993, ζήτησε τροποποίηση των σχεδίων της γραμμής, ώστε να είναι μακριά από τον Κεραμεικό. Συγκεκριμένα ζήτησε να περάσει η γραμμή κάτω από την οδό Ερμού.Από τότε Ελληνες αρχαιολόγοι και γεωλόγοι, καθώς και αρχαιολόγοι του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου (το οποίο από παλιά έχει αποκαλύψει τις αρχαιότητες της περιοχής) μελετούν πώς να αποτραπεί η "βέβαιη καταστροφή". Ομως, όπως υπογραμμίζει ο Β. Πετράκος, "οι τεχνικοί των έργων του μετρό μέχρι στιγμής δε φαίνεται να έχουν μελετήσει τις συνέπειες της διέλευσης του τρένου κάτω από τον σεβασμιότερο χώρο της Αθήνας".

Ο Β. Πετράκος καταλήγει προειδοποιητικά: "Εάν δεν αποφευχθεί ο κίνδυνος οι βέβαιες καταστρεπτικές συνέπειες από την εφαρμογή του σχεδίου θα αποτελούν προμελετημένη ενέργεια του χώρου και των μνημείων. Και οι μεν ξένοι που μετέχουν στην επιχείρηση του σιδηροδρόμου δεν έχουν λόγους να ενδιαφέρονται για την τύχη των μνημάτων ανθρώπων του παρελθόντος και αγνώστων τους. Οι Ελληνες όμως;".

Αξίζει να σημειωθεί και ένα άλλο θέμα, που δικαίως ανησυχεί έναν επιστήμονα, που έδωσε πολλά χρόνια της ζωής του στην υπόθεση των αρχαιοτήτων μας. Η αλόγιστη, άκαιρη, βλαπτική χρήση των μη ερευνηθέντων και αναστηλωμένων αρχαίων θεάτρων για την "επένδυση" κάποιων. Αναφέρει προλογικά σαν παράδειγμα το μικρό θέατρο της Επιδαύρου, που ενώ δεν έχει ερευνηθεί, δεν έχει δημοσιευτεί, δεν έχει αναστηλωθεί, δέχτηκε από πέρσι τις "περιποιήσεις των αισθητικών" για να χρησιμοποιηθεί σαν σύγχρονο θέατρο και καταγγέλλει τις ανάλογες κινήσεις (και με δημοσιεύματα) του "Συλλόγου Κατοίκων και Φίλων Σουνίου" για χρήση του αρχαίου θεάτρου του Θορικού στη Λαυρεωτική, του οποίου ελαχιστότατα λείψανα απέμειναν και από τη μακρόχρονη εγκατάλειψη, και προς όφελος της ΔΕΗ και της πολυεθνικής εταιρίας χημικών προϊόντων "Dow".

Ο Β. Πετράκος τονίζει: "Γνωρίζουν όσοι προτείνουν τη χρήση του θεάτρου του Θορικού ότι για να γίνει αυτή δυνατή όλο το θέατρο, έως την τελευταία του πέτρα, πρέπει να τσιμεντωθεί; Οτι πρέπει ολόκληρο το ανάλημμα του κοίλου να διαλυθεί και, εφόσον είναι δυνατόν, να αναστηλωθεί; Οτι για να είναι ακίνδυνο για τους θεατές χρειάζεται συνεχής εργασία τουλάχιστον 10 ετών και ένα γιγαντιαίο χρηματικό ποσόν; Οτι όταν τελειώσουν οι εργασίες, θα έχουμε ένα υπαίθριο θέατρο, αλλά δε θα είναι ούτε αρχαίο, ούτε του Θορικού;".Και καταλήγει: "Αρκετά καταστρέψαμε, γιατί και το θέατρο του Θορικού;".