Από την άποψη αυτή, οι δηλώσεις του Κ. Σημίτη για "νέα εποχή" και "νέα προοπτική" είναι κενές περιεχομένου. Οπως και οι αναφορές του σε "ήθος" και"ύφος" μένουν χωρίς αντίκρυσμα. Γιατί ποιο ήθος και ποιο ύφος μπορεί να δικαιολογήσει τη σκληρή λιτότητα, την ανεργία, την εξαθλίωση χιλιάδων ανθρώπων; Κατά πάσα βεβαιότητα, μάλιστα, τα φαινόμενα αυτά θα ενταθούν στο όνομα του "εκσυγχρονισμού".

Οσον αφορά στις διαδικασίες εκλογής του νέου πρωθυπουργού, οι δηλώσεις πολλών βουλευτών περί "έκπληξης" στον πρώτο γύρο, καθώς και η δήλωση ενός εξ αυτών περί "τακτικής", προϊδεάζουν για το τι προηγήθηκε και το οποίο βεβαίως δεν έχει καμιά σχέση με την ενωτικές κορόνες μπροστά στις κάμερες. Η απουσία οποιουδήποτε πολιτικού υπόβαθρου στη μάχη της διαδοχής υποκατέστησε τα όποια κριτήρια και τους όποιους κανόνες με τις πάσης φύσεως συναλλαγές. Συναλλαγές, που, όπως είναι φυσικό, δημιουργούν υποχρεώσεις για το νικητή και εύλογες προσδοκίες για τους εκλέκτορες και τους "εγγυητές" του. Φυσικά, για τους εργαζόμενους η "επόμενη μέρα" έχει ακριβώς την ίδια γεύση. Θα επιχειρηθεί, βέβαια, η δημιουργία ενός νέου κύκλου αυταπατών, όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Η σκληρή καθημερινή πραγματικότητα, όπως σχεδιάζεται και επιβάλλεται από παράγοντες έξω από τη χώρα και την όποια κυβέρνηση, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για καλλιέργεια ψευδαισθήσεων.