Η πολιτική για το φάρμακο που ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση μπορεί να οδηγήσει σε πρόσκαιρες μειώσεις κάποιων φαρμάκων, ωστόσο όμως δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της έκρηξης των φαρμακευτικών δαπανών.

Αντίθετα, τα μέτρα αυτά θα έχουν επιπτώσεις στους ασφαλισμένους, καθώς προωθείται η καθολική λίστα φαρμάκων, με αποτέλεσμα τα εκτός λίστας φάρμακα θα τα επιβαρυνθούν οι ασφαλισμένοι. (Σε σύνολο των 7.179 φαρμάκων με άδεια κυκλοφορίας από τα οποία 1.932 είναι εισαγόμενα, 4.915 εγχωρίως παραγόμενα και 332 συσκευαζόμενα, θα ενταχθούν 2.800 στη λίστα).

Απ' την άλλη τα μέτρα που παίρνονται στο επίπεδο της διακίνησης πλήττονται άγρια οι φαρμακοποιοί και φαρμακαποθήκες, κυρίως οι συνεταιριστικές.

Οι αποφάσεις πάρθηκαν στο χτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο και ανακοινώθηκαν στο υπουργείο Υγείας απ' τους υπουργούς Υγείας, Κ. Γείτονα, και τους υφυπουργούς Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ν. Φαρμάκη, Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη και Εμπορίου Μ. Χρυσοχοϊδη. Το θέμα της παραγωγής των φαρμάκων στη χώρα φαίνεται να μην απασχολεί ούτε ως θεματολογία την κυβέρνηση. Ετσι, όταν τέθηκε το ερώτημα για τα κλειστά κρατικά εργοστάσια ο Κ. Γείτονας φανερά ενοχλημένος απάντησε ότι "για την κυβέρνηση το θέμα είναι άσχετο με την πολιτική για το φάρμακο!!".

Οπως προκύπτει, από τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν χτες η κυβέρνηση υπολογίζει ότι θα εξοικονομηθούν περίπου 100 δισ. δρχ. από μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων που μεσοσταθμικά θα ισοδυναμούν με ποσοστό 16% Πρόκειται για επανάληψη της ίδιας υπόσχεσης απ' την κυβέρνηση πριν ένα χρόνο και τίποτε δεν έγινε.

Η λίστα, σύμφωνα με τις κυβερνητικές αποφάσεις θα καταρτιστεί βάσει της μέσης ημερήσιας δαπάνης θεραπείας. Ο Ν. Φαρμάκης δήλωσε και πάλι ότι οι γιατροί θα μπορούν να συνταγογραφούν και φάρμακα εκτός λίστας με τη γνωμάτευση "αναντικατάστατα", αλλά τρομοκράτησε κιόλας τους γιατρούς λέγοντας ότι θα ελέγχονται. Πάντως, ο Ν. Φαρμάκης παραδέχτηκε χτες ότι υπάρχει πρόβλημα στις μελέτες βιοϊσοδυναμίας.

Εκείνο, πάντως, που διαπερνά τις αποφάσεις αυτές - που χρειάζονται νομοθετικές ρυθμίσεις για να υλοποιηθούν - είναι η συμμετοχή σε μια πολιτική αγοράς, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις για αντιμετώπιση του φαρμάκου ως αγαθού. Ετσι προβλέπονται οι διαπραγματεύσεις της τιμής κάθε φαρμάκου από το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.

Ταυτόχρονα, αποκαλύπτουν την υπόκλιση της κυβέρνησης στις πολυεθνικές, καθώς μειώνεται η τιμή των αντιγράφων φαρμάκων από 86% της τιμής του πρωτοτύπου σε 80% αποθαρρύνοντας τη διαδικασία παραγωγής αντιγράφων φαρμάκων.