"Εχουμε βρεθεί σε πλήρες κενό. Δεν υπάρχει φως. Ορισμένα ιδρύματα έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, ενώ σε άλλα γίνεται επίσχεση εργασίας των εργαζομένων. Σε άλλα οι εργαζόμενοι έχουν πληρωθεί για το Γενάρη και το Φλεβάρη του 1997. Από εκεί και πέρα οι προβλέψεις δεν είναι καθόλου αισιόδοξες. Το κράτος υποστηρίζει ότι τα ιδρύματα είναι ιδιωτικοί φορείς και τα Διοικητικά τους Συμβούλια πρέπει να βρουν τα απαραίτητα κονδύλια, ξεχνώντας ότι δεν υπάρχουν τα αντίστοιχα δημόσια ιδρύματα που θα καλύψουν το κενό της ειδικής αγωγής".

Μ' αυτά τα λόγια περιέγραψε τη δραματική κατάσταση στα προνοιακά ιδρύματα ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), Γ. Μπίστας,στην αρχή της συνάντησης με αντιπροσωπεία της της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό.

Ο επίλογος της συνάντησης είχε μια, επίσης δραματική, επισήμανση και έγινε απ' την γραμματέα της ΠΟΜΕΕΑ, Ντ. Τζιμογιάννη: "Αντί να μας απασχολεί η ανάπτυξη αυτών των ιδρυμάτων, τελικά πασχίζουμε για την επιβίωσή τους. Είναι οδυνηρό για τους επιστήμονες που δουλεύουν με παιδιά που έχουν νοητική στέρηση, να φτάνουν τα παιδιά σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο αποκατάστασης και μετά να κλείνονται στο σπίτι γιατί δεν υπάρχουν προστατευμένα εργαστήρια και γιατί δεν εξασφαλίζεται η αυτόνομη διαβίωσή τους".

Η συνάντηση εξελίχτηκε σε μια ουσιαστική συζήτηση για τον τομέα της ειδικής αγωγής. Στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ συμμετείχαν ο Σπ. Χαλβατζής,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, η Μ. Λαμπρινού,μέλος της ΚΕ, και οι Β. Σγουραμάνης και Χ. Χουρδάκης,υπεύθυνος και μέλος, αντίστοιχα, του Τμήματος Υγείας της ΚΕ του Κόμματος.

Η ΠΟΜΕΕΑ εκπροσωπεί τους εργαζόμενους των έξι μεγαλύτερων ιδρυμάτων ειδικής αγωγής σε όλη τη χώρα. Τις τελευταίες μέρες παρουσιάζονται απορρυθμιστικά φαινόμενα στα προνοιακά ιδρύματα, καθώς σταματά η επιχορήγησή τους απ' τα κοινοτικά προγράμματα, που ίσχυε απ' τα μέσα της περασμένης δεκαετίας.

Ηταν μια μοιραία εξέλιξη, την οποία η κυβέρνηση, αφ' ενός μεν γνώριζε, αφ' ετέρου είχε προειδοποιηθεί έγκαιρα. Στις 17.5.1996 οι διοικήσεις τεσσάρων ιδρυμάτων και μιας εταιρίας είχαν στείλει κοινό υπόμνημα στον πρώην υπουργό Αν. Πεπονή και στον πρώην γενικό γραμματέα Πρόνοιας - και νυν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ - Π. Κουρουπλή.

Στο υπόμνημά τους τα Διοικητικά Συμβούλια υπογράμμιζαν ότι τα τελευταία χρόνια, "ανταποκρινόμενοι στις επιτακτικές ανάγκες των περιοχών του Λεκανοπεδίου", προχώρησαν σε μια ποιοτική και ποσοτική βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών τους, χωρίς, ωστόσο, να έχουν και την ανάλογη αύξηση της κρατικής επιχορήγησης, παρά την αύξηση των εξόδων περίθαλψης. Τα τελευταία δυο χρόνια - όπως σημείωναν οι διοικήσεις των ιδρυμάτων - η στήριξη των προϋπολογισμών τους απ' την πολιτεία ήταν αβέβαιη και ευκαιριακή, με τελική κατάληξη τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση.

Σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία των ιδρυμάτων, για το 1996 ο κάθε εκπαιδευόμενος νέος θα χρειαζόταν 2.000 δραχμές την ώρα, εκ των οποίων τις 400 δραχμές τις επιβαρύνονταν τα ασφαλιστικά ταμεία. Το αίτημα λοιπόν των ιδρυμάτων ήταν να καλύψει το κράτος τις υπόλοιπες 1.600 δραχμές για να μη δημιουργηθούν προβλήματα σε 1.800 παιδιά, 450 υπάλληλους και 2.500 οικογένειες.

Ομως, δεν υπήρξε καμιά απάντηση. Ετσι, στις 24.7.1996 τα παραπάνω ιδρύματα επανήλθαν με νέο έγγραφο προς τον αρμόδιο υπουργό, αλλά ήταν σαν να απευθύνθηκαν σε ώτα μη ακουόντων.

Οι εκπρόσωποι της ΠΟΜΕΕΑ έθεσαν δυο βασικά ζητήματα:

• Την ταχτική επιχορήγηση απ' τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να ξέρουν πού θα κινηθούν.
• Τον εθνικό προγραμματισμό, ώστε να υπάρχει επαρκής κάλυψη των αναγκών.Ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε ότι το ΚΚΕ συμμερίζεται τις απόψεις και υποστηρίζει τα αιτήματα της ΠΟΜΕΕΑ. Υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ θεωρεί ότι η ευθύνη της παιδείας για τα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να περάσει στο υπουργείο Παιδείας και το υπουργείο Υγείας, ως συναρμόδιο, πρέπει να συνεπικουρήσει αυτή την προσπάθεια.

Ο Σπ. Χαλβατζής τάχθηκε κατά της δραστηριότητας της ιδιωτικής πρωτοβουλίας - μέσα από μια μεταβατική διαδικασία - σε αυτό το χώρο. Επίσης, τάχθηκε και κατά της δραστηριότητας της λεγόμενης "φιλανθρωπίας". Επικαλούμενος και την εμπειρία του απ' την Αυτοδιοίκηση - είναι επικεφαλής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" - επισήμανε ότι αυτά τα προγράμματα δεν είναι αποτελεσματικά, διότι, αν και στρεβλά, δεν κατευθύνθηκαν προς τους έχοντες την ανάγκη αλλά σε "τσέπες άλλων".

Τέλος, ο Σπ. Χαλβατζής υποσχέθηκε ότι από το ΚΚΕ, μετά και την επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε η βουλευτής του Κόμματος Μ. Μπόσκου στη Βουλή, θα υπάρξει συνέχεια υποστήριξης στις δραστηριότητες των εργαζομένων στα προνοιακά ιδρύματα, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι ο καταλυτικός ρόλος στις εξελίξεις ανήκει στους εργαζόμενους στα προνοιακά ιδρύματα, καθώς και στους γονείς των παιδιών που εκπαιδεύονται.

Γ. Μ.