"Απ' όλα τα αγαθά μας, η παιδεία είναι το μόνο θεϊκό και αθάνατο",έλεγε ο Πλούταρχος στους Ρωμαίους. "Γηράσκω δ' αεί διδασκόμενος",έλεγε ο Σωκράτης. "Οταν θυμάσαι όσα έγιναν στο παρελθόν, σκέφτεσαι καλύτερα για όσα θα συμβούν στο μέλλον",ο Ισοκράτης. Γνωστές ρήσεις αρχαίων Ελλήνων, που σήμερα χρησιμοποιούνται ως γνωμικά, που εμπεριέχουν όλη τη φιλοσοφία και πρακτική της Αρχαίας Ελλάδας στην οργάνωση και ανάπτυξη της Παιδείας.

Για όλα αυτά και για την εξέλιξη της Φιλοσοφίας στην εκπαίδευση μέχρι τις μέρες, γράφει ο ιστορικός, δοκιμιογράφος και λογοτέχνης, Θόδωρος Καρζής,στο πρώτο βιβλίο της σειράς "Η παιδεία στην αρχαιότητα",(εκδόσεις Φιλιππότης). Ο συγγραφέας διατρέχει την ιστορία από τις πρώτες κοινωνίες του προφορικού λόγου μέχρι και τα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου. Οι συγκρίσεις με τη "νεοελληνική εκπαίδευση" διατρέχουν ολόκληρο το βιβλίο. Ο συγγραφέας επισημαίνει "αντί ν' ακτινοβολεί και να είναι η περηφάνια του έθνους, φαίνεται να νοσεί".