Είναι ένας αγώνας που συγκρούεται με μία κατ' εξοχήν αντιεκπαιδευτική πολιτική η οποία προκειμένου να διαλύσει τη δημόσια δωρεάν παιδεία επιτίθεται ολομέτωπα στους λειτουργούς της συνεχίζοντας την καταδίκη τους στην ανέχεια.

Η μαζικότητα των κινητοποιήσεων, η μαχητικότητα των καθηγητών, η απόφασή τους για αγωνιστική συνέχεια και η έναρξη απεργιών από τους δασκάλους, τους νηπιαγωγούς ακόμα και από τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς, σηματοδοτείν μία νέα κατάσταση σε όλους τους χώρους της εκπαίδευσης.

*********

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση με πρωτοφανή κυνισμό αντιτάσσει τις "σιδερένιες επιταγές" του Μάαστριχτ και αναλίσκεται σε αποπροσανατολιστικά (αλλά επικίνδυνα στην ουσία τους) πυροτεχνήματα για "ανοιχτά πανεπιστήμια" και μαζική παραγωγή πτυχιούχων.

Την ίδια στιγμή με απάθεια παρακολουθεί στέγες σχολικών κτιρίων να "απογειώνονται" και να "προσγειώνουν" απότομα τα ψεύτικα λόγια για το δήθεν αμέριστο "ενδιαφέρον" της κυβέρνησης για την παιδεία.

"Ενδιαφέρον" που ανάγλυφα εκδηλώθηκε με τα ψίχουλα του προϋπολογισμού για την παιδεία, "ενδιαφέρον" το οποίο πληρώνουν πολύ ακριβά οι γονείς που καταθέτουν κάθε χρόνο από την τσέπη τους όσα ακριβώς διαθέτει και ο κρατικός προϋπολογισμός για την παιδεία.

"Ενδιαφέρον" που εξαντλείται στο πώς θα περάσουν ακόμα περισσότερο στη χώρα μας οι επιλογές των διευθυντηρίων των Βρυξελλών που επιτάσσουν τη διάλυση οτιδήποτε θυμίζει δημόσια δωρεάν παιδεία και την αντικατάστασή του με "παιδεία για λίγους" και χαμηλού επιπέδου "κατάρτιση" για τους πολλούς στους οποίους επιφυλάσσεται η μοίρα του "σκεπτόμενου γραναζιού μηχανής".

******************

Προσδοκούσε η κυβέρνηση ότι θα ξεφούσκωνε σύντομα η κινητοποίηση των εκπαιδευτικών αλλά για μία ακόμα φορά έπεσε έξω. Οπως έπεσε έξω και με τις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών όπου κάτω από την πίεση της πολυήμερης απεργίας έσπασε το αλαζονικό "δε συζητάω με απεργούς".

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών - και αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας - δεν είναι υπόθεση μόνο των ίδιων γιατί είναι αγώνας για μία καλύτερη παιδεία.

Αφορά εξίσου όλους τους εργαζόμενους αλλά και τους μαθητές που γνωρίζουν πολύ καλά το "ενδιαφέρον" της κυβέρνησης για την παιδεία και το βιώνουν καθημερινά.

Γι' αυτό και η κινητοποίηση των εκπαιδευτικών πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του κινήματος. Ειδικά σε αυτή τη φάση απαιτείται όχι μόνο η συμπαράσταση αλλά και η συμπαράταξη με τους εκπαιδευτικούς προκειμένου να αναπτυχθεί ένα πλατύ μέτωπο παιδείας που όχι μόνο θα αντιπαλεύει τη σημερινή πολιτική αλλά μαχητικά θα απαιτεί την αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.

***********

Ο γενικός ξεσηκωμός στον χώρο της παιδείας είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για ένα καλύτερο αύριο στην εκπαίδευση. Είναι η καλύτερη εγγύηση ότι τα σχέδια για τη διάλυση της δωρεάν παιδείας δε θα είναι ένας περίπατος όπως τα διάφορα επιτελεία ευελπιστούν. Θα σαρωθούν και αυτά όπως η σκεπή του σχολείου της Παλλήνης. Και τότε θα αποκαλυφθεί ακόμα πιο καθαρά το αντιεκπαιδευτικό προσωπείο των κυβερνώντων.

Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ

ΣΠΟΤ

Ο γενικός ξεσηκωμός στο χώρο της παιδείας είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για ένα καλύτερο αύριο στην εκπαίδευση. Είναι η καλύτερη εγγύηση ότι τα σχέδια για τη διάλυση της δωρεάν παιδείας δε θα είναι ένας περίπατος όπως τα διάφορα επιτελεία ευελπιστούν