Τις θέσεις της ΔΑΣ στην ΕΕ της ΓΣΕΕ κατέθεσαν ο Γ. Μαυρίκος και ο Χ. Κατσιώτης, οι οποίοι σημειώνοντας την κρισιμότητα της συνεδρίασης, τόνισαν ότι αυτό που επιδιώκεται σήμερα είναι η διαμόρφωση, για δεκαετίες, ενός εργασιακού μοντέλου που θα μεγιστοποιεί τη συνολική εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και θα ενισχύει την πορεία της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης. Οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ ανέλυσαν τους κεντρικούς άξονες των αντεργατικών ρυθμίσεων και διατύπωσαν τις αιχμές πάλης της εργατικής τάξης, μπροστά στη λαίλαπα των αντεργατικών ανατροπών.

Συγκεκριμένα οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ υπογράμμισαν: «Οι αποφάσεις της Κυβερνητικής Επιτροπής που μπαίνουν για συζήτηση στη σημερινή συνεδρίαση της ΕΕ της ΓΣΕΕ δεν είναι μία οποιαδήποτε Απόφαση. Είναι αρκετά δεμένη με την ουσία των στρατηγικών στόχων του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην "εξευρωπαϊσμένη" αντιπολίτευση. Κεντρική επιδίωξη αυτής της στρατηγικής είναι να διαμορφώσει για δεκαετίες ένα εργασιακό μοντέλο που θα μεγιστοποιήσει τη συνολική εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, θα ενισχύει την πορεία της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και θα πολλαπλασιάζει τον "θεό" του συστήματος, τα κέρδη.

Ο πυρήνας του τερατουργήματος αυτού χτυπά τον πυρήνα των εργατικών κατακτήσεων του 20ού αιώνα. Την πλήρη απασχόληση, την πλήρη αμοιβή, το πλήρες συγκεκριμένο 7ωρο ή 8ωρο, την πλήρη σύνταξη, τις Συλλογικές Συμβάσεις, τα όρια απολύσεων, τη μονιμότητα στο δημόσιο τομέα και τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ. Αποτέλεσμα: η αύξηση της ανεργίας και το μοίρασμα της φτώχειας.

Οι ιδεολογικοί στόχοι στηρίζονται στις θεωρίες του "μονόδρομου της ΟΝΕ", της "ανταγωνιστικότητας" και της "αύξησης των κερδών". Ολες αυτές οι απόψεις αποτελούν το κυρίαρχο σύστημα αντιλήψεων του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης. Αυτό που προβάλλεται σαν "μονόδρομος" για τη χώρα, είναι απλά ο δρόμος της μιας τάξης, της αστικής για την εδραίωση της κυριαρχίας της πάνω στην εργατική τάξη. Οσα λοιπόν λέγονται και προβάλλονται για "βελτίωση της ελληνικής οικονομίας" είτε για "ανταγωνιστικότητα της Ελλάδος", χρειάζεται να ξεκαθαρίζουμε ότι αφορούν τη... βελτίωση και την ανταγωνιστικότητα των οικονομικών και των κερδών των βιομηχάνων. Για την εργατική τάξη όλα αυτά σημαίνουν ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης, απόλυτη και σχετική εξαθλίωση.

Στους κεντρικούς πολιτικο-συνδικαλιστικούς στόχους της κυβέρνησης, ξεχωρίζει η προσπάθεια κυβέρνησης - κεφαλαίου να χτυπήσουν τις οργανώσεις, κλαδικές και εργοστασιακές, του συνδικαλιστικού κινήματος. Τις βγάζουν έξω από οποιοδήποτε ρόλο και αρμοδιότητα, αξιοποιώντας την πείρα από ανάλογες ρυθμίσεις όπως εκείνες του Ρήγκαν και της Θάτσερ. "Αναδεικνύουν" το ρόλο ατομικά του κάθε εργαζόμενου. Παράλληλα με την εφαρμογή δεκάδων μορφών απασχόλησης και την εμφάνιση πανσπερμίας μορφών συνδικαλιστικής υποτίθεται έκφρασης, σπρώχνουν στον τεμαχισμό της εργατικής τάξης, σε τεχνητούς διαχωρισμούς, σε δυσκολία συσπείρωσης, συντονισμού και κοινής δράσης.

Ο υπουργός Εργασίας αναφέρει ωμά και αποκαλυπτικά ότι "τα μέτρα της Κυβέρνησης αποτελούν προϊόν του Κοινωνικού Διαλόγου που κατέληξε στο Σύμφωνο Εμπιστοσύνης προς το 2000". Αυτή η ομολογία επιβεβαιώνει αφ' ενός την κεντρική γραμμή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, ότι οι θεωρίες αυτές όπως και ο ίδιος ο κοινωνικός Διάλογος αποτελούν φουρνέλο στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και αφ' ετέρου ξεγυμνώνει τις εγκληματικές ευθύνες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ που πήραν μέρος στην απάτη του "Κοινωνικού Διαλόγου" και έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα στην αφαίρεση σημαντικών εργατικών δικαιωμάτων.

Επίσης η ίδια ομολογία επιβάλλει την απαίτηση για κατηγορηματική άρνηση σε όποιο "Κοινωνικό Διάλογο" είτε για το Ασφαλιστικό είτε για τις εργασιακές σχέσεις. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν μπορεί τώρα να καμώνεται την ανήξερη. Εσείς είστε που στρώσατε το δρόμο με τις δάφνες του "Κοινωνικού Διαλόγου" στην Κυβέρνηση και στους βιομηχάνους. Εσείς είστε που αποδεχτήκατε, ενστερνιστήκατε και τώρα υπηρετείτε την κεντρική επιλογή του κεφαλαίου, της συναίνεσης, των κοινωνικών εταίρων και των ψευτοδιαλόγων. Εχετε βάλει και εσείς πλάτη για να διαμορφωθεί η σημερινή πολιτική που συζητά η Εκτελεστική. Και είστε έτοιμοι και τώρα να πάρετε μέρος σε ψευτοσυζητήσεις για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής. Η συμμετοχή σας σε έναν τέτοιο διάλογο, που στόχο έχει να δώσει άλλοθι στην κυβέρνηση και να νομιμοποιήσει το αντεργατικό κατασκεύασμά της, θα κάνει ακόμα μεγαλύτερες τις ευθύνες όσων πάρουν μέρος. Η εργατική τάξη πάντως δε σας εξουσιοδοτεί.

Οι επιχειρούμενες πολιτικές αποτελούν μια καλά σχεδιασμένη επιχείρηση, με στόχο την ενίσχυση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της ωμής τρομοκρατίας μέσα στους χώρους δουλιάς, την αξιοποίηση της στρατιάς των ανέργων και των αλλοδαπών σαν πέμπτης φάλαγγας, σε βάρος της ίδιας της εργατικής τάξης είτε δουλεύει, είτε είναι άνεργη. Ο καθένας, με βάση την πείρα του, εύκολα αντιλαμβάνεται τι θα συμβεί στην πράξη. Οι εκβιασμοί και οι απολύσεις, η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων θα συνοδεύουν κάθε στιγμή τον εργατοϋπάλληλο. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τον εντεινόμενο Κυβερνητικό Αυταρχισμό με τη δράση των ΜΑΤ, την αναζωογόνηση του κράτους βίας και τρομοκρατίας οδηγείται ο καθένας στο λογικό συμπέρασμα ότι αν εφαρμοστεί η πολιτική της κυβέρνησης, η Δικτατορία της Εργοδοσίας θα θυμηθεί παλιές δόξες μέσα στους χώρους δουλιάς.

Ενας παραδοσιακός, με ισχυρά ακόμα χαρακτηριστικά, θεσμός, όπως αυτός της εργατικής οικογένειας, του λαϊκού νοικοκυριού δέχεται μέσα από τις πολιτικές της κυβέρνησης πλήγματα, αφού σπάνια η οικογένεια θα έχει τη δυνατότητα να καθίσει στο ίδιο τραπέζι, να κουβεντιάσει όλη μαζί, να πάρει μέρος σε μία κοινωνική εκδήλωση. Οι ρυθμίσεις που προωθούνται, σε συνδυασμό με τη μεγάλη ανεργία, θα έχουν πολύπλευρες κοινωνικές, οικογενειακές, ψυχολογικές και πολιτιστικές επιπτώσεις. Το όραμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για αμερικανοποίηση της ελληνικής οικογένειας θα πάρει σάρκα και οστά.

Οι αποφάσεις της Κυβερνητικής Επιτροπής δεν εξαντλούν τις επιπτώσεις τους στις εργασιακές σχέσεις. Τα ασφαλιστικά δικαιώματα με τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ τα ασφαλιστικά ταμεία, η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και περίθαλψης θα δεχτούν σοβαρά χτυπήματα. Τις συνέπειές τους θα αισθανθούν και οι μικρομεσαίοι και επαγγελματο-βιοτέχνες, που έχουν κάθε συμφέρον να ευθυγραμμιστούν με την εργατική τάξη στον αγώνα για την απόσυρσή του.

1. Να απορριφθούν συνολικά οι αποφάσεις της κυβέρνησης.

2. Να μην πάρει μέρος η ΓΣΕΕ με κανέναν τρόπο σε κανενός είδους "διάλογο".

3. Να κηρύξει για την Τρίτη 25 Ιούλη 24ωρη Πανελλαδική Απεργία.

Αιχμές στην πάλη της Εργατικής τάξης να αποτελέσουν:

• Καμία αντεργατική αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις,
• Πλήρης απασχόληση με πλήρη μισθολογικά - ασφαλιστικά δικαιώματα .
• Απαγόρευση των Απολύσεων.
• 35ωρο - 7ωρο - 5ωρο με γενικευμένη νομοθετική ρύθμιση.
• Να καταβάλουν οι εργοδότες άμεσα και στο ακέραιο τα ασφάλιστρα.
• Κατάργηση υπερεργασίας - υπερωρίας».