Σε τι διαφέρει η κυβέρνηση Σημίτη από τις προκατόχους της όσον αφορά την αντιμετώπιση των εξελίξεων στα βόρεια σύνορά μας; Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έκρυβαν και στα λόγια ότι ήθελαν να παίξουν έναν ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή, ενώ η σημερινή κυβέρνηση κινείται στην ίδια γραμμή πλεύσης, χωρίς να το διατυμπανίζει. Δεν είναι τυχαίο ότι χτες το σύνολο των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων - λες και "υπάκουσαν" σε κάποιο κέντρο - με κύρια άρθρα τους και σχόλια έβαλαν στο στόχαστρο τους "θερμοκέφαλους", τύπου Παπαθεμελή, γιατί χαλάνε τη σούπα και δίνουν πατήματα στον Μπερίσα. Βέβαια έχει τη θετική πλευρά του η "απομόνωση" των θερμοκέφαλων, αλλά χάνει την όποια πρακτική αξία της, αφού η γραμμή της κυβέρνησης, όσο και αν επιχειρείται να συγκαλυφτεί πίσω από διακηρύξεις, είναι γραμμή ανάμειξης, έστω και μέσω των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Σε κάθε περίπτωση πάντως δε φαίνεται να αποδέχεται την αρχή ο γειτονικός λαός να δώσει τη λύση μόνος του, χωρίς ξένες επεμβάσεις.

Βέβαια, κανείς δεν αναμένει από την κυβέρνηση Σημίτη να δείξει την αλληλεγγύη της στον αλβανικό λαό. Γιατί, απλά, δεν την έχει δείξει στον ελληνικό λαό...