Γύρω στις 3 το μεσημέρι στο σπίτι του άτυχου Ε. Χαλαζονίτη στη Ν. Φιλαδέλφεια επικρατεί η απόλυτη σιγή της απώλειας. Κατά διαστήματα η γυναίκα του, η Λίτσα, ξεσπάει σε κλάματα. Ο γιος του, Θοδωρής, 28 χρονών, φάνηκε για λίγο στην πόρτα, αλλά ξαναμπήκε μέσα με το κεφάλι σκυμμένο και τα μάτια δακρυσμένα.

"Τι να πούμε τώρα; Ο άνθρωπός μας χάθηκε", λέει ο Ε. Θωμάς,αδελφός της γυναίκας του άτυχου εργάτη. Με τα μάτια κατακόκκινα από το κλάμα και προσπαθώντας να σταθεί όρθιος, πράγμα αδύνατο, γι' αυτό βαστιέται από την πόρτα, μας λέει: "Δεν πιστεύω ότι τα πράγματα είναι τόσο απλά όπως τα παρουσιάζουν. Ο καπετάνιος είναι εξαφανισμένος για να αποφύγει το αυτόφωρο". Μέσα από το μαυροφορεμένο σπίτι ακούγεται ξανά το κλάμα της γυναίκας. "Τώρα θα έκανε τα χαρτιά του για σύνταξη, για να κάτσει σπίτι του να ησυχάσει"... λέει ο Ε. Θωμάς.