Τρίτη 25 Μάρτη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δύο είναι τα "Εικοσιένα"...

Θα ακούσουμε πάλι σήμερα τους πανηγυρικούς για την Επανάσταση του '21. Μνημόσυνα, στην πραγματικότητα, από τους πολιτικούς απογόνους των Κωλέττηδων και των Μαυροκορδάτων, για μια "επανάσταση" αποστειρωμένη από τα πραγματικά μηνύματα του μεγάλου ξεσηκωμού, όπως οι ίδιοι θα την ήθελαν. "Εθνική έξαρση", "εθνική ομοψυχία", "εθνική παλιγγενεσία", εκφράσεις που θα επαναληφθούν και στη φετινή επέτειο για να υπογραμμίσουν το μέγεθος μιας υποκρισίας. Γιατί, τι νόημα έχουν όλες αυτές οι κορόνες χωρίς το προαπαιτούμενό τους, δηλαδή την εθνική ανεξαρτησία; Αν και κατά τα φαινόμενα όλα αυτά λέγονται ακριβώς για να καλύψουν το γεγονός ότι η εθνική ανεξαρτησία όχι μόνο δεν κατακτήθηκε, αντιθέτως συνεχίζει να είναι το ζητούμενο μετά από 176 χρόνια.

Ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης το είπε καθαρά: "Δύο ήταν τα Εικοσιένα: Το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου του καιρού, το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Του πρώτου οι ρίζες αντλούνε τους χυμούς τους από τα "Δίκαια του ανθρώπου" του Ρήγα Βελεστινλή, πάνω στ' άλλο πέφτει βαρύς ο ίσκιος της "Πατρικής Διδασκαλίας" του Μακαριοτάτου Πατριάρχη της Αγίας Πόλης Ιερουσαλήμ Κυρ - Ανθιμου - ή πιο σωστά του Γρηγορίου". Σ' αυτή την αναμέτρηση, "το Εικοσιένα του λαού" έχασε, ή καλύτερα, το σταμάτησαν στη μέση του δρόμου. Ετσι, το αίτημα για εθνική ανεξαρτησία έμεινε ανεκπλήρωτο, το κέρδος ήταν μια κολοβή ανεξαρτησία υπό την εγγύηση και την κηδεμονία των "μεγάλων δυνάμεων", όπως είναι και σήμερα.

Κατά τα άλλα, ο αγώνας για την ανεξαρτησία συνεχίστηκε, όχι μόνο κατά των ξένων προστατών, της κάθε φορά "Ιεράς Συμμαχίας", αλλά και κατά των ντόπιων υποτελών πολιτικών που συνέχισαν σ' εκείνη την ίδια γραμμή που χάραξαν όσοι χαιρέτιζαν τις γαλλικές ή τις αγγλικές κανονιοφόρους, όσοι στάθηκαν σούζα μπροστά στον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ φωνάζοντας: "Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας"! Αυτών που τώρα διακηρύσσουν τη νέα "μεγάλη εθνική ιδέα", το ξεπούλημα στο ΝΑΤΟ, τους Αμερικανούς και την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Κι απ' την άλλη, ό,τι φωτεινό και ελπιδοφόρο γέννησε η Επανάσταση του '21 συνέχισε να ζει στην ελληνική ιστορία, μαζί με το πνεύμα της εξέγερσης. Το ξαναείδαμε το 1940, στην ηρωική Εθνική Αντίσταση, στον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού, στην αντιδικτατορική πάλη, στο Πολυτεχνείο. Σήμερα, στους αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας, αυτών που κρατούν τις παρακαταθήκες των προδομένων ελπίδων του '21.

Γιατί, ανάμεσα στα άλλα, αυτοί που και τότε και σήμερα υποστηρίζουν ότι η "Ψωροκώσταινα" δεν έχει στον ήλιο μοίρα παρά μόνο κάτω απ' την "προστασία" των μεγάλων, προσπάθησαν και προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι μάταιοι οι αγώνες μπροστά στους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Σκύβουν όμως το κεφάλι και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα του '21, η εξέγερση ενάντια στον υπέρτερο, η εξέγερση κατά της μοιρολατρίας και της επανάπαυσης, η "έφοδος προς τους ουρανούς". Αυτός είναι ο φόβος και ο τρόμος τους, γι' αυτό και "αποστειρώνουν" το '21. Ακριβώς γιατί αυτό εκφράζει τη δύναμη του λαού.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ