Στο 6% ο επίσημος πληθωρισμός | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στο 6% ο επίσημος πληθωρισμός

Η εξέλιξη του επίσημου δείκτη έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, που αδιαφορεί για την ολοένα και μεγαλύτερη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, να πανηγυρίσει για τα αποτελέσματα της πολιτικής της

"Αθεράπευτα αισιόδοξος" για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας εμφανίστηκε για άλλη μια φορά χτες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, επικαλούμενος την πτώση του πληθωρισμού στο 6% τον Μάρτη του 1997 (έναντι 6,6% το Φλεβάρη), αλλά αποσιωπώντας τις επιπτώσεις της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής σε μια σειρά άλλους βασικούς τομείς της οικονομίας. Πάντως, συνέστησε "αυτοσυγκράτηση" στην πολιτική επιτοκίων που προτίθενται να ακολουθήσουν οι εμπορικές τράπεζες,ενώ η απάντηση ήρθε λίγες ώρες αργότερα από την απόφαση της Εθνικής για... μείωση των επιτοκίων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδος (ΕΣΥΕ) που δόθηκαν στη δημοσιότητα, ο επίσημος τιμάριθμος τον Μάρτη αυξήθηκε 2,2% έναντι αύξησης 2,7% τον αντίστοιχο περσινό μήνα. Η παραπάνω εξέλιξη είχε ως αποτέλεσμα ο πληθωρισμός τον περασμένο μήνα να "τρέχει" σε δωδεκάμηνη βάση με ρυθμό 6% έναντι 8,8% αντίστοιχα πέρυσι, ενώ σε μέσα επίπεδα με ρυθμό 7,7% έναντι 8,5% το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γ. Παπαντωνίου, στους τρεις πρώτους μήνες του 1997 έχει καλυφθεί το μισό του συνολικού στόχου που έχει θέσει η κυβέρνηση για ολόκληρο το έτος και ο οποίος προβλέπει πτώση του πληθωρισμού στο 4,5% τον Δεκέμβρη. Ο ίδιος εκτίμησε ότι τους επόμενους εννιά μήνες ο πληθωρισμός θα σημειώσει περαιτέρω πτώση κατά μιάμισι μονάδα. Η μείωση του πληθωρισμού έδωσε έναυσμα στον Γ. Παπαντωνίου να συνδέσει, κατά την προσφιλή του τακτική, την εξέλιξη αυτή με τη δήθεν αποτελεσματικότητα της ασκούμενης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οικονομικής πολιτικής. Μια "αποτελεσματικότητα" η οποία μπορεί μεν να αποτυπώνεται στους δείκτες ορισμένων μόνο οικονομικών μεγεθών, συνδυάζεται όμως με την παραπέρα χειροτέρευση του βιοτικού επίπεδου των εργαζόμενων και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων της χώρας, αφού στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη χρόνια αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων.Τα επιτόκια

Σε ό,τι αφορά την επίπτωση της μείωσης του πληθωρισμού στην πορεία των επιτοκίων, ο Γ. Παπαντωνίου ανέφερε ότι κάθε μείωση του πληθωρισμού συνεπάγεται μία τάση για μείωση των επιτοκίων, πράγμα το οποίο η κυβέρνηση δεν προτίθεται να αποτρέψει. Ωστόσο, τόνισε ότι "η μείωση στα επιτόκια δεν πρέπει να προτάσσεται της μείωσης του πληθωρισμού". Σε σχέση μ' αυτό συνέστησε εγκράτεια και αυτοσυγκράτηση στις τράπεζες και όχι γρήγορες και βεβιασμένες κινήσεις. Στο ίδιο πνεύμα υπογράμμισε ότι σε μία περίοδο ραγδαίας μείωσης του πληθωρισμού θα πρέπει να υπάρχει αυτοσυγκράτηση για να μην υπάρξουν προβλήματα υπερβολικής πιστωτικής επέκτασης. Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το ίδιο θέμα, ο Γ. Παπαντωνίου διευκρίνισε προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ότι οι παραπάνω συστάσεις δεν εμπερικλείουν έννοια αιχμής για την πολιτική επιτοκίων που εφάρμοσαν μέχρι τώρα οι εμπορικές τράπεζες, οι οποίες - όπως τόνισε - είναι ελεύθερες στην άσκηση της πολιτικής τους. Στη συνέχεια παραδέχτηκε ότι η μεγάλη ψαλίδα που υπάρχει μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και επιτοκίων χορηγήσεων, αποτελεί ένα υπαρκτό ζήτημα. Ωστόσο, ως προϋπόθεση για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος, ο ίδιος επανέλαβε την ανάγκη βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών τραπεζών μέσω της... μείωσης του κόστους λειτουργίας τους. Υποστήριξε μάλιστα ότι ο βαθμός στον οποίο οι τράπεζες θα προσαρμόζονται από δω και στο εξής προς αυτήν την κατεύθυνση, θα αποτελεί βασικό κριτήριο αξιολόγησης των διοικήσεων.