ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

Ενδιαφέρουν, αλλά δεν απογειώνουν

"Πολλοί νεκροί για μια κηδεία"

Αλλη μια ταινία για την ιταλοαμερικανική μαφία είναι και αυτή του Εϊμπελ Φεράρα,η οποία πάντως παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες, που της προσδίδουν ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον. Το πρώτο στοιχείο είναι ότι δεν αναφέρεται στην ανώτερη ιεραρχία της μαφίας, αλλά σε μια οικογένεια που δρα σε ένα περιορισμένο τοπικό χώρο. Αναφέρεται σε μια οικογένεια, σε τρία αδέρφια, που κάνουν τις δουλιές τους στην περιοχή τους, χωρίς την οικονομική και πολιτική δύναμη που συναντάμε σε περιγραφές του τύπου "Ο νονός". Παρ' όλα αυτά οι στοιχειώδεις κώδικες στη λειτουργία τους είναι ουσιαστικά οι ίδιοι, αν και, λόγω ακριβώς του περιορισμένου πεδίου της δραστηριότητάς τους, οι μαφιόζοι του Φεράρα έχουν μια πιο άμεση σχέση με το περιβάλλον τους και μπορεί κανείς να τους συναντήσει στο μπαρ της γωνίας να συζητούν περί ανέμων και υδάτων ή να κανονίζουν τις επόμενες κινήσεις τους. Ο Φεράρα κάνει μια ταινία γι' αυτούς τους ανθρώπους. Κάνει ουσιαστικά μια ηθογραφία των Ιταλοαμερικανών, που οι κοινωνικές συνθήκες τούς οδήγησαν σε έναν τέτοιο τρόπο ζωής, αποτελώντας πάντοτε ένα κομμάτι της κοινότητας των ομοεθνών τους, με τις ίδιες συνήθειες, παραδόσεις, ανησυχίες.

Η δράση του φιλμ εκτυλίσσεται στη διάρκεια του μεσοπολέμου, κάπου στη δεκαετία του '30. Ο ένας από τα τρία αδέρφια είναι νεκρός, χτυπημένος μάλλον από τις σφαίρες μιας αντίπαλης οικογένειας. Στο σπίτι οι συγγενείς ξενυχτούν το νεκρό και ο μεγάλος αδερφός προετοιμάζει την εκδίκησή του. Παράλληλα, μέσα από μια σειρά φλας - μπακ, περιγράφεται η δραστηριότητα των τριών στο παρελθόν, οι σχέσεις μεταξύ τους, το κοινωνικό κλίμα μέσα στο οποίο κινούνται. Αλλωστε, πρόκειται για μια περίοδο κοινωνικής αναταραχής για την Αμερική και μια συμπάθεια που τρέφει ο κατόπιν δολοφονημένος για τους εργατικούς αγώνες μπορεί να εξηγηθεί από την "ταπεινή" καταγωγή του. Μια προλεταριακή προέλευση, από την οποία δεν έχει απομακρυνθεί, καθώς και από την αντιπαλότητα προς την επίσημη εξουσία, η οποία καθορίζεται σαν αποτέλεσμα, αλλά, ίσως, και σαν αίτιο της θέσης του στην κοινωνία. Ομως η δουλιά είναι δουλιά και τα τρία αδέρφια μπορεί να πουλήσουν προστασία τόσο στο συνδικάτο των απεργών, όσο και στην εργοδοσία, που θέλει να δουλέψουν απεργοσπάστες στο εργοστάσιο. Κατά τα άλλα, ένα πτώμα μέσα στο σπίτι μπορεί να γίνει αφορμή για αναφορές στη θρησκεία, στον καθολικισμό, συγκεκριμένα, και στην ισχυρή επίδραση που ασκεί στους Ιταλοαμερικανούς, ακόμη και αρνητικά. Οπως και στη "Διαφθορά", την προηγούμενη ταινία του Φεράρα, έτσι κι εδώ, η "αμαρτία" δε συνεπάγεται απελευθέρωση από τα δεσμά του θρησκευτικού δέους, αλλά μάλλον μια αποδοχή της τιμωρίας που θα επιβληθεί. Ενας συμβιβασμός του ατόμου με την κόλαση που ζει και με αυτή που τον περιμένει. Ενας συμβιβασμός με τις ενοχές, που αποτελούν μια μόνιμη συντροφιά και γίνονται ακόμη πιο οδυνηρές από τη στάση του κοινωνικού περίγυρου, τη σιωπηρή ανοχή του και την ταυτόχρονη σιωπηρή καταδίκη, που λειτουργεί για τους παράνομους σαν καθρέφτης της δικής τους ψυχής. Κι όταν σε οριακές καταστάσεις οι ενοχές παίρνουν το πάνω χέρι, ο έλεγχος χάνεται και τα αποτελέσματα είναι πιο καταστροφικά από ποτέ, σαν τη φονική αλλοφροσύνη που κυριεύει έναν από τους ήρωες του φιλμ στη σκηνή του φινάλε. Δεν υπάρχει τίποτα θεαματικό σε αυτήν την ταινία και αυτό σε όφελος της ουσίας και της δραματικής συνέπειας, καθώς η σκηνοθεσία πλησιάζει τα πρόσωπα και τις σχέσεις τους, που πραγματοποιούνται μέσα από τις καλές ερμηνείες των Κρίστοφερ Γουόκεν, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Κρις Πεν και των υπόλοιπων καλών ηθοποιών.

(ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2, ΑΝΔΟΡΑ)

Μια βίαιη, αλλά και κωμική ιστορία για τη μιζέρια της αμερικανικής επαρχίας, περιγράφει η ταινία αυτή του Στίβεν Μπέιγκελμαν,με πρωταγωνιστή τον Κιάνου Ριβς,στο ρόλο του Τζακς, που ύστερα από χρόνια απουσίας και μια ζωή μοιρασμένη σε ληστείες και φυλακές, επιστρέφει στο πατρικό του, κάπου στη Μινεσότα ("Feeling Minesota" είναι και ο αυθεντικός τίτλος της ταινίας) τη μέρα που παντρεύεται ο αδερφός του Σαμ (Βίνσεντ ντ' Ονόφριο).Νύφη είναι η Φρέντι (Κάμερον Ντιάζ),μια αλήτισσα, όμορφη κοπέλα, που αναγκάζεται εκβιαστικά να παντρευτεί τον Σαμ, για να αποφύγει τις συνέπειες από μια κλοπή που έκανε, η οποία όμως δεν είχε αίσιο τέλος. Η Φρέντι κι ο Τζακς, ακριβώς την ημέρα του γάμου, θα δημιουργήσουν μια κεραυνοβόλα και εκρηκτική σχέση και θα κλεφτούν, παίρνοντας μαζί τους και τα χρήματα του Σαμ. Ετσι θα ξεκινήσει μια αλυσίδα από ίντριγκες, καταδιώξεις και φόνους, στους οποίους εμπλέκονται οι πάντες. Ακόμη και ο τοπικός σερίφης, προσπαθώντας ο καθένας να κρατήσει τα χρήματα, ρίχνοντας στους άλλους την ευθύνη για τους φόνους. Και, τελικά, το πιο αγνό πρόσωπο της όλης υπόθεσης είναι ο επαγγελματίας παράνομος, ο Τζακς, που προσπαθεί να πραγματοποιήσει το σκοπό του μόνος και για τον εαυτό του. Δε λείπουν, βέβαια, κάποιες απλοϊκότητες ή σεναριακές ευκολίες σε αυτή την ταινία, η οποία πάντως κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, χάρη στην ίντριγκα, που ξεδιπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς από την αρχή ως το τέλος, καθώς και χάρη στους καλοστημένους χαρακτήρες - τύπους που συμμετέχουν, ένα από τα κύρια προσόντα του αμερικανικού κινηματογράφου που απαντάται και στις ανεξάρτητες ή "περιφερειακές" παραγωγές, μια από τις οποίες είναι και αυτή.

(ΑΤΤΙΚΟΝ, ΑΘΗΝΑ, ΑΣΤΡΟΝ, ΑΝΝΑ ΝΤΟΡ, ΜΕΤΑΛΛΙΟΝ, ΣΠΟΡΤΙΓΚ, ΒΙΛΑΤΖ 3)

Δυστυχώς για τεχνικούς λόγους δεν έγινε δημοσιογραφική προβολή για αυτή την ταινία με το ενδιαφέρον θέμα, που αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Τζόζεφ Κόνραντ.Ενας βιβλιοπώλης, που το μαγαζί του αποτελεί τόπο συγκέντρωσης των εξόριστων αναρχικών από πολλές χώρες του κόσμου, παρέχει πληροφορίες για αυτές τις συνευρέσεις στην αγγλική αστυνομία και στην πρεσβεία της τσαρικής Ρωσίας στο Λονδίνο. Οσο, όμως, προχωρά ο καιρός τόσο ο κλοιός γύρω του σφίγγεται και στενεύει. Με τους Μπομπ Χόσκινς, Πατρίτσια Αρκετ, Ζεράρ Ντεπαρτιέ, Ρόμπιν Γουίλιαμς.Σκηνοθεσία Κρίστοφερ Χάμπτον.

(ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ)

Είναι ν' απορεί κανείς για τους λόγους που ώθησαν τον Τζον Κάρπεντερ να κάνει αυτή την ταινία, ένα κοπιαρισμένο αντίγραφο της παλιότερης δικής του ταινίας "Απόδραση από τη Νέα Υόρκη". Οταν πριν από χρόνια είχε βγει στις αίθουσες εκείνη, είχε προκαλέσει εντύπωση σαν μελλοντολογική περιπέτεια, ακριβώς λόγω της πρωτότυπης ιδέας της, του φανταστικού, αλλά όχι ολωσδιόλου απίθανου θέματός της, της ανατρεπτικής ιστορίας της και του ζοφερού κλίματος που τη χαρακτήριζε. Τότε η Νέα Υόρκη είχε μετατραπεί σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, μέσα στην οποία είχε αποκλειστεί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, μαζί με μια κασέτα με τους κωδικούς όλου του πυρηνικού προγράμματος της χώρας. Και ο Σνέικ Πλίσκεν (Κερτ Ράσελ) είχε αναλάβει να βγάλει το φίδι από την τρύπα, σώζοντας ταυτόχρονα και την ανθρωπότητα από την καταστροφή, υποκύπτοντας σε έναν εκβιασμό που αφορούσε την ίδια του τη ζωή. Ετσι και τώρα, και πάλι ο Κερτ Ράσελ ως Σνέικ Πλίσκεν φτάνει στην τεράστια φυλακή του Λος Αντζελες, για να σώσει αυτή τη φορά την κόρη του Προέδρου, που βρίσκεται εκεί, καθώς και μια κασέτα με τους κωδικούς του δορυφορικού προγράμματος των ΗΠΑ. Πανομοιότυπες καταστάσεις, που αν και υποτίθεται ότι διαδραματίζονται στο μελλοντικό 2013, μοιάζουν τελικά σαν ξαναζεσταμένο φαγητό, βγαλμένο από την κατάψυξη και μαγειρεμένο εδώ και πάρα πολύ καιρό.

(ΕΤΟΥΑΛ)

Αγης ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ