ΠΑΤΡΑ (του απεσταλμένου μας ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΛΩΡΑΤΟΥ).-

Σύντομα αναμένεται να εκδοθεί η διαιτητική απόφαση για τη διμερή συλλογική σύμβαση εργασίας στην επιχείρηση κατασκευής αλουμινένιων κουτιών ΑΛΟΥΚΑΝΚΟ,στην Πάτρα, ενώ οι 135 εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις τους, οι οποίες άρχισαν εδώ και 24 μέρες με στάσεις εργασίας σε κάθε βάρδια και 24ωρες - 48ωρες απεργίες.

Η έκδοση της απόφασης του ΟΜΕΔ,στον οποίο προσφεύγει ο εργοδότης για τρίτη χρονιά (! ), δεν πτοεί τους εργαζόμενους οι οποίοι έχουν προειδοποιήσει ότι η διεκδίκηση για τη λύση των σοβαρών θεσμικών προβλημάτων τους θα συνεχιστεί, αφού παλεύουν και για το αύριο, όπως δηλώνουν, και όχι μόνο για μια αύξηση του μεροκάματου.

Οι εργαζόμενοι αρχικά ζητούσαν αύξηση 11% και στη συνέχεια ήταν διατεθειμένοι να συμφωνήσουν στο 7,5%, ώστε να καλύψουν το μέσο πληθωρισμό. Ο εργοδότης όμως, ήταν αποφασισμένος να ακολουθήσει την οδό "της απόφασης από τα θεσμοθετημένα όργανα της κοινωνίας", δηλαδή τον ΟΜΕΔ. Μάλιστα ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστικός όταν έλεγε στο σωματείο ότι "με σας δε βγάζω άκρη" και πως "πέρασε η εποχή που είχατε κατακτήσεις. Να είστε ευτυχισμένοι που δε σας παίρνω πίσω όσα έχετε"!

Οι εργαζόμενοι ζητούν και την αύξηση ορισμένων επιδομάτων, αλλά κυρίως προσπαθούν να χτυπήσουν την εργοδοτική αυθαιρεσία που εκφράζεται με την πολυειδικότητα, την εντατικοποίηση και άλλους τρόπους. Μέχρι τώρα ο εργοδότης δεν αντικαθιστά τους άρρωστους εργαζόμενους παρά τέσσερις μέρες μετά, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι υπόλοιποι με τη δουλιά του συναδέλφου τους που ασθενεί. Μετά από διαπραγματεύσεις, ο εργοδότης δεχόταν απλώς να μειώσει σε τρεις τις μέρες!

Από το 1990 έχει προχωρήσει σε διπλασιασμό του μηχανολογικού εξοπλισμού του, αλλά έχει μειώσει κατά 25 εργαζόμενους το προσωπικό! Ολα αυτά γίνονται με κρατικές επιδοτήσεις όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι. Αυτή τη στιγμή εξελίσσεται επενδυτικό πρόγραμμα 2 δισ. δραχμών και τα 800 εκ. έχουν δοθεί από το κράτος!

Στην επιχείρηση, το μεροκάματο βγαίνει πολύ δύσκολα. Ο θόρυβος είναι ανυπόφορος και οι συνέπειές του δεν εμποδίζονται από τις ωτοασπίδες που φορούν συνεχώς οι εργαζόμενοι. Το καλοκαίρι εργάζονται σε θερμοκρασίες που φτάνουν τους 45 βαθμούς και τα παράπονα για τα χημικά που χρησιμοποιούνται είναι συχνά. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι μπορεί να φθείρεται η υγεία τους αλλά το δέχονται για να φτιάξουν κάτι για τα παιδιά τους.