Το αδιέξοδο είναι ορατό εδώ και τέσσερα, τουλάχιστον, χρόνια. Κι αν είχαν στόμα τα βουνά και οι ρεματιές για να μιλήσουν, αν μπορούσαν να αντιδράσουν στο βιασμό τους, θα είχαν πετάξει ήδη αρκετούς στη θάλασσα. Οπου, τουλάχιστον, θα χρησίμευαν ως τροφή στα ψάρια και παράλληλα θα γίνονταν κι ένα καλό παράδειγμα για το τι σημαίνει πραγματική ανακύκλωση. Ναι, δικαιούνται μιας τέτοιας οργισμένης αντίδρασης τουλάχιστον τα άψυχα βουνά και οι ρεματιές, αφού οι άνθρωποι στο διά ταύτα παριστάνουν πως δε γνωρίζουν τίποτα για το έγκλημα που κρύβεται πίσω από τον τίτλο "διάθεση απορριμμάτων". Ενα εκατομμύριο τόνοι σκουπίδια το χρόνο, που θάβονται - ανεπεξέργαστα στη μεγάλη πλειοψηφία τους - στη χωματερή των Ανω Λιοσίων κι άλλες 27 ανοιχτές χωματερές στην υπόλοιπη Αττική, συνιστούν αυτό που έχει ήδη χαρακτηριστεί ως μια τεράστια βιολογική βόμβα στο παρά πέντε της έκρηξής της.

Κι ενώ τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο, ενώ στη φράση όλοι αναγνωρίζουν πως δεν πάει άλλο, στην πράξη τίποτα δεν περπατά. Οι καθ' ύλην αρμόδιοι, το ΥΠΕΧΩΔΕ, οι νομαρχίες, η ΤΕΔΚΝΑ αρνούνται συστηματικά να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες τους. Το πρόγραμμα του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων παραμένει ανεκτέλεστο σε διάφορα συρτάρια κι αυτό που τελικά αναδύεται πίσω από τη φαινομενική αδιαφορία είναι ένας πόλεμος οικονομικών συμφερόντων είτε αυτά αφορούν τις αξίες γης είτε τις ίδιες τις τεχνολογίες για την αποδεδειγμένα πλέον κερδοφόρα επιχείρηση της διαχείρισης των σκουπιδιών. Τα συμφέροντα που σχετίζονται με τις αξίες γης αντιδρούν στη χωροθέτηση των δύο Ολοκληρωμένων Εγκαταστάσεων Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ), που είναι αναγκαίο να γίνουν στα βόρεια και ανατολικά προάστια της Αττικής, ενώ πατώντας σ' αυτήν την αντίδραση κινητοποιούνται και οι πλασιέ των εργοστασίων καύσης απορριμμάτων, που παρουσιάζουν το εμπόρευμά τους ως λύση στο πρόβλημα.

Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη ομάδα συμφερόντων η επιστημονική κοινότητα έχει ήδη καταδείξει την επικινδυνότητα που συνεπάγεται για το περιβάλλον της Αττικής η καύση των απορριμμάτων, ενώ ταυτόχρονα έχει αναδείξει το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινείται μία σύγχρονη οικολογική αντίληψη για τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Στο πλαίσιο αυτό κινείται ο σχεδιασμός του ΕΣΔΚΝΑ, που περιλαμβάνει την ίδρυση και λειτουργία τριών ΟΕΔΑ, μέσα στα όρια των οποίων θα λειτουργήσουν εργοστάσια μηχανικής ανακύκλωσης και χώροι υγειονομικής ταφής των υπολειμμάτων τους, με κύριους στόχους τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων που κατευθύνονται στην τελική διάθεση, δηλαδή για υγειονομική ταφή, τον περιορισμό της επικινδυνότητάς τους, τη μεγιστοποίηση των ανακυκλούμενων προϊόντων. Επίσης προβλέπει την ίδρυση και λειτουργία έξι σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων σε Ελαιώνα, Σχιστό, Υμηττό και στις περιοχές Γαλατσίου, Βορείων Προαστίων και Δυτικής Αθήνας, την ανάπτυξη του προγράμματος ανακύκλωσης "Διαλογή στην Πηγή", την άμεση εξάλειψη των ανεξέλεγκτων χωματερών, τον εκσυγχρονισμό του συστήματος διαχείρισης των παθογόνων νοσοκομειακών αποβλήτων, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του πολίτη.

Η υλοποίηση του προγράμματος στα βασικότερα σημεία του έχει κολλήσει μπροστά στην αντίδραση των συμφερόντων που προαναφέρονται και όλα δείχνουν πως δεν πρόκειται να υπάρξει άμεση απεμπλοκή, αν δεν αναλάβει επιτέλους η κυβέρνηση την ευθύνη που της αναλογεί - και είναι η πρώτη - για να γίνουν οι χωροθετήσεις και να προχωρήσουν τα υπόλοιπα έργα.