Ενα ενδιαφέρον διεθνές συνέδριο ξεκίνησε τη Δευτέρα και ολοκληρώνεται αύριο, στην Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών,με θέμα "Η Πολιόχνη και η πρώιμη εποχή του Χαλκού στο Βόρειο Αιγαίο".Το συνέδριο, με δεκάδες επιστημονικές ανακοινώσεις, αφορά στον πολιτισμό του Βορειοανατολικού Αιγαίου και στις σχέσεις του με την Τροία και τη Μαύρη Θάλασσα.

Η θέση Πολιόχνη της Λήμνου αποτελεί το επίκεντρο του συνεδρίου, με δεσπόζουσα τη θεωρία του καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας, Χρήστου Ντούμα,για το ρόλο που έπαιξαν τα κέντρα της Λήμνου ως βάσεις στήριξης στο δρόμο των μετάλλων της μακρινής Κολχίδας. Οσο για την Πολιόχνη, υποθέτει ότι εκτός από αγροτικό κέντρο συμμετείχε και σε υπερπόντια ταξίδια στη Μαύρη Θάλασσα, πριν ακόμα ακμάσει η Τροία. Το γεγονός ότι στην Πολιόχνη δεν έχουν βρεθεί μεταλλεύματα, απλώς, οδηγεί στην πιθανότητα να υπήρξε διαμετακομιστικό κέντρο μεταλλευμάτων.

Η αρχαία "πόλις" Πολιόχνη ανασκάφηκε από την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών, τη δεκαετία του '30, σε μία έκταση περισσότερο από το μισό της επιφάνειάς της. Οι οικιστικές φάσεις αυτής της γέφυρας ανάμεσα στην ελληνική χερσόνησο και στα στενά της Μαύρης Θάλασσας φτάνουν μέχρι τη μεσοελλαδική περίοδο.Στην κεραμική παρατηρούνται αναλογίες με την κεραμική της Τροίας, όπως τόνισε στην ανακοίνωσή της η Εφορος Αρχαιοτήτων Μυτιλήνης, Αγλαϊα Αρχοντίδου.Το 1986 ξεκίνησε έρευνα της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής για την ταύτιση των κτισμάτων. Ωστόσο, εγείρονται τρία κυρίαρχα ερωτήματα: Ποια είναι η έκταση του οικισμού της Αρχαϊκής Περιόδου; Ποια ήταν η αληθινή χρήση των κτισμάτων που συμβατικά ονομάστηκαν "σιταποθήκες" και "βουλευτήριο"; Ποια ήταν η ακριβής θέση της Νεκρόπολης;Να σημειωθεί ότι η τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων το 1986 εντόπισε ένα κέντρο της ίδιας εποχής, τη Μύρινα,που πιθανόν έπαιξε τον ίδιο σημαντικό ρόλο όσο και η Πολιόχνη.