Οποιος έχει το μαχαίρι και το πεπόνι... κάνει ό,τι θέλει. Ιδίως όταν πρόκειται για τηλεοπτικό "πεπόνι" και "μαχαίρι". Αν είναι και για απόντα από τη ζωή η τηλεοπτική εκπομπή του, ποιος τον πιάνει... Αποσπά τον απόντα από την ιδεολογία και τον πολιτικό χώρο, τον οποίο εκείνος είχε συνειδητά επιλέξει, και τον αποδίδει αλλού, παραπλανώντας τους τηλεθεατές και τους θαυμαστές του απόντα και διαφημίζοντας, παράλληλα, πολιτικά πρόσωπα της δικής του επιλογής... και σκοπιμότητας.

Ο λόγος για τον Λ. Παπαδόπουλο και τη σειρά εκπομπών του για τον Μάνο Λοϊζο. Ξέρει καλά ο Λ. Π. ότι ο Μ Λοϊζος πίστευε και ανήκε στο ΚΚΕ. Τώρα, όμως, που ο Λοϊζος λείπει, νομίζοντας πως έχει το "ελευθέρας", σαν φίλοι και συνεργάτες που ήταν, επιχειρεί ν' αλλάξει χρώμα στα οράματα του Μάνου, με παρελάσεις - κατ' αποκλειστικότητα - μεγαλοστελεχών του ΠΑΣΟΚ.

Οσο και να επιχειρείται η αλλοίωση των ιδεών του Λοϊζου, τα υπέροχα, αθάνατα τραγούδια του θα μαρτυρούν ότι τα "όνειρά του ήταν κόκκινα". Δεν πρασίνισαν ποτέ...