Ευτυχώς δηλαδή - σύμφωνα με δηλώσεις του αρχηγού της Αστυνομίας της Κωνσταντινούπολης - που οι αστυνομικοί επέδειξαν... αυτοσυγκράτηση στη διάρκεια των ταραχών στις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις. Διότι αν ενεργούσαν διαφορετικά, η αστυνομική επίθεση σε βάρος των διαδηλωτών εργαζομένων φέτος, θα είχε περισσότερα θύματα από εκείνη της Πρωτομαγιάς του 1977, όταν είχαμε 37 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Βεβαίως και φέτος το αίμα πλημμύρισε την Κωνσταντινούπολη, αφού υπήρξαν 3 νεκροί και 65 τραυματίες, αλλά μάλλον θα τους θεωρεί λίγους.

Αυτή είναι η σημερινή Τουρκία του Ντεμιρέλ, του Γιλμάζ και της Τσιλέρ. Μια χώρα όπου βασιλεύει η τρομοκρατία κατά των εργαζομένων. Αυτή η ηγεσία - η οποία ευθύνεται για τη βάναυση παραβίαση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων κι εξολοθρεύει τον κουρδικό λαό - απολαμβάνει την εκτίμηση και την αρωγή του Κλίντον και της ΕΕ. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι διαφορετικά, αφού οι ιμπεριαλιστές είναι οι ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων σε βάρος του τουρκικού λαού, στα οποία επιδίδονται οι "μαριονέτες" τους που κυβερνούν τη γειτονική χώρα; Προς δόξαν, βεβαίως, της δυτικής "δημοκρατικής κουλτούρας", η οποία κινδυνεύει - λένε οι ιμπεριαλιστές - από τον επερχόμενο ισλαμικό φανατισμό...