Τα παραπάνω αναφέρει σε χτεσινή ανακοίνωσή του το ΕΚΑΒ με αφορμή το περιστατικό της τραυματισμένης Σοφίας Μουρίκη, που τελικά νοσηλεύτηκε στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του ΚΑΤ. Βέβαια και εκεί οι γιατροί της προσέφεραν εκείνη τη θεραπεία που θα της προσέφεραν και στη ΜΕΘ.

Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η ασθενής δικαιούνταν ένα κρεβάτι στη ΜΕΘ και το ΕΚΑΒ δε θα έπρεπε καθημερινά να αποδύεται στην κυριολεξία σε έναν αγώνα δρόμου να βρει το πολυπόθητο κρεβάτι και να κάνει "σκάντζες" - λόγω έλλειψης ασθενοφόρων - για τη μεταφορά ασθενών.

***

Πριν ένα χρόνο η Εταιρεία Εντατικής Ιατρικής (15.3.1995) σε έγγραφό της προς τον, τότε, υπουργό Υγείας επισήμανε: Στην Ελλάδα υπάρχουν 25 ΜΕΘ με 231 κρεβάτια (161 στην Αθήνα και 70 στην επαρχία). Οι εκπαιδευμένες νοσηλεύτριες που υπηρετούσαν ήταν 562 και η Εταιρεία έκρινε ότι έπρεπε να προσληφθούν άλλες 626, ώστε να αναπτυχθούν άλλα 66 κρεβάτια - και να φτάσουν στα 297.

Υπάρχουν κρεβάτια έτοιμα που δε λειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού και υποδομής. (Κάπου 35 στον "Ευαγγελισμό" - που έχει το μεγάλο προϋπολογισμό - και 7 στο "Κρατικό Αθήνας").

***

Οταν δεν υπάρχει κρεβάτι στα δημόσια νοσοκομεία, τότε αναζητείται κρεβάτι σε ΜΕΘ των ιδιωτικών κέντρων - το αναφέρει άλλωστε και η χτεσινή ανακοίνωση του ΕΚΑΒ. Αν βεβαιωθεί ότι την κρίσιμη ώρα δεν υπήρχε κενό κρεβάτι σε δημόσιο νοσοκομείο, τότε τα έξοδα - μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ημερησίως - τα πληρώνει το ασφαλιστικό ταμείο. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις μη κάλυψης, οπότε τα έξοδα τα πληρώνει η οικογένεια, με αποτέλεσμα μέσα σε μια βδομάδα να εξανεμίζονται περιουσίες ανυποψίαστων πολιτών.

Τέλος, όπως επισήμανε, δεν υπάρχει έλεγχος της πολιτείας για την ποιότητα των υπηρεσιών στις ιδιωτικές ΜΕΘ.

Ιδού λοιπόν, κύριοι του υπουργείου, πεδίον λαμπρό για νομοθετικές και πολιτικές παρεμβάσεις, ώστε να μπορεί ο πολίτης να έχει στη διάθεσή του ένα κρεβάτι στην κρίσιμη ώρα.

Γ. Μ.