Τα έξοδα για το πέρασμα του Ατλαντικού ήταν δυσβάσταχτα ακόμα και για αναπτυγμένα ευρωπαϊκά κράτη, πολύ περισσότερο για την Ελλάδα, που ζούσε ακόμα τα αποτελέσματα της Μικρασιατικής Καταστροφής και των εκατομμυρίων προσφύγων. Ενώ στο Αμστερνταμ είχαν ταξιδεύσει 21 αθλητές, για το Λος Αντζελες επιλέχτηκαν 9 Ελληνες και ένας Ελληνοαμερικανός. Δύο παλαιστές, ο Γ. Ζερβίνης και ο Ι. Φαρμακίδης, ο πυγμάχος Ν. Μαστορίδης, και οι ...στιβικοί Π. Κλέντζος (επί κοντώ), Αγγ. Λάμπρου 100μ. και 4Χ100, Χρ. Μάντικας 110 και 400μ. εμπόδια, 4Χ100, Ευάγ. Μοιρόπουλος 400μ. εμπ. 4Χ100, Ρ. Φραγκούδης 4Χ100, Ν. Παπανικολάου τριπλούν και ο Ελληνοαμερικανός Ι. Μόραλης 50.000 βάδην, αγώνισμα που είχε συμπεριληφθεί για πρώτη φορά στο ολυμπιακό πρόγραμμα.

Παρά το γεγονός ότι η ελληνική συμμετοχή ήταν καθαρά συμβολική, δημιουργήθηκε σοβαρό πρόβλημα ανάμεσα στον Πανελλήνιο και τον Εθνικό ΓΣ. Ενώ ο ΣΕΓΑΣ είχε προτείνει να συμμετάσχουν οι παλαιστές Ζερβίνης, που ήταν το μεγάλο όνομα του Εθνικού, και Σάββας Ζαμούτ, που ήταν το μεγάλο όνομα του Πανελληνίου, η ΕΟΑ αποφάσισε να στείλει μόνο τον Ζερβίνη, χωρίς αγώνα πρόκρισης. Ο Ζαμούτ, πικραμένος από τον αποκλεισμό του, κατηγόρησε τους παράγοντες του Πανελληνίου και ζήτησε τη διαγραφή του από το σύλλογο.

Οι παλαιστές πέτυχαν και τη μεγαλύτερη διάκριση για τα ελληνικά χρώματα. Ο Ζερβίνης στην κατηγορία των 56κ. της ελληνορωμαϊκής κατατάχτηκε 5ος, επίδοση που επανέλαβε και ο Ιωάννης Φαρμακίδης στα 61κ. της ελευθέρας. Ο Γιώργος Ζερβίνης κυριάρχησε στην ελληνική πάλη τη δεκαετία του '20. Πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του '24, '28 και '32. Γεννήθηκε στην Τήνο το 1902. Μέχρι τα 17 του ήταν καλός δρομέας, αλλά διακρινόταν και στις καταδύσεις, άθλημα στο οποίο επέστρεψε στο τέλος της αθλητικής του καριέρας. Αριστος μαθητής, έδειξε το ταλέντο του στην πάλη το 1920, όταν αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας στην κατηγορία των 56κ. Από το 1922 μέχρι το 1927 κέρδιζε συνεχώς τα πρωταθλήματα όλων των κατηγοριών κι ας ήταν στην πιο μικρή κατηγορία των 56κ. Κι όπως έγραψε ο Τύπος της εποχής "η πλάτη του Ζερβίνη δε γνώρισε ποτέ το καναβάτσο".