Μονά - ζυγά δικά τους τα θέλουν οι θιασώτες της "ελεύθερης αγοράς". Ετσι, με πρόσχημα ότι ο κρατικός έλεγχος στις τιμές και τις επιχειρήσεις αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία για τον πληθωρισμό και τα άλλα προβλήματα της οικονομίας, θεσμοθετούν την "απελευθέρωση" της αγοράς και της οικονομίας σαν το φάρμακο που θα λύσει τα προβλήματα. Και όταν οι νόμοι της "ελεύθερης" αγοράς - επειδή ακριβώς συνδυάζονται με ελευθερία και την ασυδοσία των καπιταλιστών να αποσπούν μεγαλύτερα υπερκέρδη - δεν τιθασεύουν τις τιμές και διογκώνουν τα κρατικά ελλείμματα, τότε, ξαναθυμούνται τις μεθόδους ελέγχου, με σπασμωδικό βέβαια και αποσπασματικό τρόπο. Προχωρούν σε διοικητικές πράξεις - σαν κι αυτές που ανακοίνωσε η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας ή πριν ένα μήνα η Βάσω Παπανδρέου, με την επιβολή πλαφόν στις τιμές των καυσίμων - παραβιάζοντας τους νόμους της δικής τους "ελεύθερης" αγοράς. Οι σπασμωδικές αυτές παρεμβάσεις, που γίνονται κάτω από το βάρος της έξαρσης του πληθωρισμού και των άλλων προβλημάτων της οικονομίας, λόγω της κερδοσκοπικής ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου, αποτελούν βέβαια και μια ομολογία για την αναποτελεσματικότητα της πολιτικής τους. Ομως, με τέτοιες παρεμβάσεις - που η κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο τα θέλουν μονά - ζυγά δικά τους, φορτώνοντας και πάλι τα σπασμένα στους εργαζόμενους - τα προβλήματα δε λύνονται.