ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ: Αποτέλεσε τη μεγαλύτερη ως τώρα έκπληξη στην ιστορία του θεσμού. Πριν από τέσσερα χρόνια οι "Βίκινγκς" κλήθηκαν από τις παραλίες όπου παραθέριζαν να αντικαταστήσουν την τιμωρημένη Γιουγκοσλαβία. Ολοι περίμεναν πως οι Δανοί απλά θα άλλαζαν.... τόπο διακοπών. Ομως καμιά φορά η ζωή έχει ανάγκη τα παραμύθια για να "νοστιμίζει". Ποιος λοιπόν θα ήταν καταλληλότερος να τα ενσαρκώσει από τους απογόνους του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν;

Απέκλεισαν Αγγλία, Γαλλία, Ολλανδία και στον τελικό κέρδισαν την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία με 2-0 (18 Γιένσεν, 78 Βίλφορτ). Αυτό που οι συμπαθέστατοι "ρόλιγκανς" (οι φίλαθλοι της Δανίας που έχουν τιμηθεί με τον τίτλο των πιο ήσυχων φιλάθλων) άκουγαν μόνο ως παραμύθι, ήταν πραγματικότητα.

Η Δανία έχει να επιδείξει ακόμα την είσοδό της δύο φορές στα ημιτελικά (1964, 1984). Στις εννιά διοργανώσεις έδωσε 80 αγώνες με 32 νίκες και ισάριθμες ήττες, 16 ισοπαλίες και 121-117 γκολ.

ΠΩΣ ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΕ: Εξασφάλισε τη συμμετοχή της στην τελική φάση ως δεύτερη από τον 2ο όμιλο με 21 βαθμούς. Σε δέκα αγώνες είχε 6 νίκες, 3 ισοπαλίες, μια ήττα και 19-9 γκολ.

ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΗΣ: Κανείς δεν πιστεύει, ούτε οι ίδιοι, ότι μπορούν να υπερασπιστούν τον τίτλο. Αλλωστε και η παράδοση είναι εναντίον τους, αφού ποτέ μια ομάδα δεν έχει στεφθεί πρωταθλήτρια σε δύο συνεχόμενες διοργανώσεις. "Θέλουμε μόνο να παίξουμε όμορφα και να μας χειροκροτήσει ο κόσμος", δηλώνει ο προπονητής Ρ. Νίλσεν.

Οσο όμως δύσκολα και να είναι τα θαύματα, η ελπίδα πάντα υπάρχει, γι' αυτό προσθέτει: "Το '92 το κλειδί ήταν η υπέροχη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην ομάδα. Η ίδια επικρατεί και τώρα"... Η ομοιογένεια είναι χαρακτηριστικό της Δανίας, αφού οι περισσότεροι παίχτες αγωνίζονται μαζί χρόνια. Παίζει δυνατά, παθιασμένα, αλλά "καθαρά" και προσπαθεί ως το τέλος. Εφαρμόζει το 5 - 3 - 2 με ζώνη στην άμυνα.

ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ: Ο Πέτερ Σμάιχελ ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο. Παρά τα 33 χρόνια του παραμένει σταθερός, με εκπληκτικά αντανακλαστικά. Η συμβολή του στη φετινή επιτυχία της Μάντσεστερ να κατακτήσει το νταμπλ ήταν καθοριστική, όπως βέβαια και στην κατάκτηση του τροπαίου στο Ευρωπαϊκό του '92.

Ο Μίκαελ Λάουντρουπ εξακολουθεί στα 33 του να αποτελεί το... μυαλό και την ψυχή της ομάδας. Ενα από τα μεγαλύτερα αστέρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όχι μόνο σε ικανότητες, αλλά και σε διάρκεια. Εχει αγωνιστεί με επιτυχία μεταξύ άλλων σε Γιουβέντους, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ. Διαθέτει φαντασία, εκπληκτική ντρίπλα, οργανωτικές και εκτελεστικές ικανότητες.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Ο Ρίτσαρντ Μέλερ Νίλσεν γεννήθηκε στις 19/8/1937 και τον αποκαλούν "Λεοντόκαρδο", λόγω του τρόπου με τον οποίο αγωνιζόταν (αμυντικός). Στην εθνική ομάδα ως παίχτης έχει μόνο δύο συμμετοχές, γιατί εγκατέλειψε σε μικρή ηλικία λόγω τραυματισμού. Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από την Οντένσε, με την οποία κέρδισε δύο πρωταθλήματα.

Από το 1978 ασχολιόταν παράλληλα και με την εθνική ελπίδων, το 1986 ανέλαβε την Ολυμπιακή ομάδα και στη συνέχεια έγινε συνεργάτης του Ζεπ Πιόντεκ. Τον διαδέχτηκε στο τιμόνι της εθνικής ανδρών τον Απρίλη του 1990. Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του σαφώς η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού το 1992. Μετά το πέρας της διοργάνωσης θα παραχωρήσει τη θέση του στον γνωστό μας Μπο Γιόχανσον, αφού θα αναλάβει τη Φινλανδία.