"Μολών λαβέ" και "ναι σε όλα" | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

"Μολών λαβέ" και "ναι σε όλα"

Σε υψηλούς τόνους και με εκφράσεις ασυνήθιστα οξείες, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε το περασμένο διήμερο, κατά την περιοδεία του στην Κρήτη, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας. "Μολών λαβέ", "δύσκολα θα το ξεχάσουν" (όποιοι απειλήσουν την εθνική μας κυριαρχία), "θα δώσουμε στους Τούρκους ένα μάθημα που θα θυμούνται για πολλά χρόνια", είναι μερικές απ' τις προειδοποιήσεις του Κ. Σημίτη, οι οποίες βρίσκονται σε προφανή αναντιστοιχία με την πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση απ' το επεισόδιο των Ιμια και μετά.

Αν βέβαια τέτοιες εκφράσεις χρησιμοποιούνται μετά λόγου γνώσεως, τότε ο ελληνικός λαός δικαίως θα πρέπει να θεωρεί ότι η σύρραξη βρίσκεται επί θύραις και είναι αναπόφευκτη. Αν όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο η κυβέρνηση και πριν απ' όλους ο πρωθυπουργός πρέπει να το πουν ανοιχτά και καθαρά, κατονομάζοντας όχι μόνο τους φυσικούς αλλά και τους ηθικούς αυτουργούς αυτής της επίθεσης και όχι να καταφεύγουν σε "κορόνες" που δίνουν την εντύπωση πυροτεχνημάτων. Γιατί ο ελληνικός λαός έχει χορτάσει από μεγαλοστομίες τέτοιου περιεχομένου, οι οποίες συνήθως αποτελούν την άλλη όψη της υποχωρητικότητας και της υποτέλειας.

Προς το παρόν, τουλάχιστον, τα γεγονότα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ούτε τους τόνους, ούτε το περιεχόμενο των πρωθυπουργικών προειδοποιήσεων, εκτός αν δεχτούμε την άποψη ότι απλώς εξυπηρετούν τις προσυνεδριακές σκοπιμότητες στο κυβερνών κόμμα. Μια τέτοια εκδοχή δεν απορρίπτεται ούτε από τους ίδιους τους εσωκομματικούς αντιπάλους του Κ. Σημίτη και είναι ένδειξη της επικίνδυνης εμπλοκής των κρίσιμων θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής στη διελκυνστίνδα μεταξύ των ομάδων και των τάσεων του ΠΑΣΟΚ.

Και για να εξηγούμαστε. Οταν αναφερόμαστε στα γεγονότα, δεν υποτιμούμε το μέγεθος και τη σημασία των κινήσεων και των ενεργειών της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία εμφανίζεται συνεπής στη στρατηγική της έντασης που ακολουθεί εδώ και χρόνια απέναντι στην Ελλάδα. Αυτό όμως που εκμεταλλεύεται περισσότερο απ' ό,τι άλλο ο τουρκικός επεκτατισμός είναι η δεδηλωμένη πρόθεση των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στα πλαίσια και μόνο των "συμμαχικών" οργανισμών. Ηνωμένες Πολιτείες και ΝΑΤΟ όχι μόνο δε δείχνουν καμιά κατανόηση για τις ελληνικές θέσεις, αλλά με στόχο την επικυριαρχία στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή, ενισχύουν και καθοδηγούν την ένταση. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να εμφανιστούν στη συνέχεια σαν επιδιαιτητές. Υπ' αυτή την έννοια δεν πρέπει να αποκλείεται η εκδοχή των "θερμών επεισοδίων" που εντάσσονται σ' αυτή τη στρατηγική, αφού θα φέρουν πιο κοντά τις διαπραγματεύσεις.

Στο βαθμό λοιπόν, που η κυβέρνηση επιμένει να αναζητά τη λύση μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, τα όσα λέει ο πρωθυπουργός λειτουργούν τουλάχιστον αποπροσανατολιστικά, μιας και αφήνουν στο απυρόβλητο τους πραγματικούς αρχιτέκτονες της κρίσης. Τι νόημα έχει αλήθεια το "μολών λαβέ" του Κ. Σημίτη προς την Τουρκία, όταν με την επιστολή του προς τους ηγέτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δηλώνει πρόθυμος να δεχτεί την οποιαδήποτε ενέργειά τους για τη διευθέτηση της κρίσης; Εκτός και αν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση θεωρούν ότι η εθνική κυριαρχία κινδυνεύει μεν από τις "γκρίζες ζώνες" που υποδεικνύει η Αγκυρα, αλλά εξυπηρετείται από τις κηδεμονευόμενες περιοχές που προωθούν η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες.