ΒΟΝΝΗ (ανταπόκριση Θ. ΒΟΡΕΙΟΥ). -

Η μεγαλύτερη μεταπολεμική διαδήλωση πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στη Βόννη, όπου περισσότεροι από 350.000 πολίτες πήραν μέρος, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης του καγκελάριου Χέλμουτ Κολ. Οι συγκεντρωμένοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στα μέτρα λιτότητας, αλλά και στις επιθέσεις που δέχεται το κράτος πρόνοιας. Οι διαμαρτυρόμενοι, που από πολλές γερμανικές πόλεις κατέκλυσαν την τεράστια έκταση του Χοφγκάρντεν της Βόννης, ξεπέρασαν κατά 50.000, τουλάχιστον, τον αριθμό των κατοίκων της που ανέρχεται σε 300.000.

Ο πρόεδρος της Γερμανικής Εργατικής Ομοσπονδίας (DGB), που αντιπροσωπεύει 16 συνδικάτα και περίπου 10 εκατομμύρια εργαζόμενους, Ντίτερ Σούλτε, δήλωσε ότι με την πρωτοφανή αυτή συγκέντρωση διαμαρτυρίας "γεννήθηκε ένα νέο κοινωνικό κίνημα". Ο ίδιος επισήμανε ότι τα κυβερνητικά σχέδια είναι στην ουσία "ένας κατάλογος αγριοτήτων" και απαίτησε από τον Κολ να μην προχωρήσει στην εφαρμογή των κοινωνικών περικοπών. Παράλληλα, κατηγόρησε τους Γερμανούς εργοδότες πως εγκατέλειψαν "την κοινωνική τους ευθύνη", προσθέτοντας ότι "αν θέλουν μια σύγκρουση, θα την έχουν".

Οι διαμαρτυρόμενοι, που έφτασαν στη Βόννη από τα τέσσερα σημεία του γερμανικού ορίζοντα, κατευθύνθηκαν από τους τόπους της άφιξής τους σε οχτώ μακρές φάλαγγες πορείας, μέσω της πόλης, στον τόπο της συγκέντρωσης. Εβδομήντα πέντε έκτακτα τρένα, 5.400 λεωφορεία και 3 πλοία τούς είχαν μεταφέρει από διάφορες γερμανικές πόλεις.

Με σφυρίχτρες στο στόμα, που οι ήχοι τους συνόδευαν ρυθμικά τις φωνές διαμαρτυρίες, και με πλακάτ με κείμενα όπως "το κοινωνικό κράτος σφαγιάζεται", γυναίκες και άνδρες, εργαζόμενοι και άνεργοι, άνθρωποι από τα οικονομικά κατώτερα στρώματα έδωσαν το "παρών" και φώναζαν ενωμένοι "όχι" στο κυβερνητικό πακέτο λιτότητας.

"Αν η λογική δε βοηθάει, βοηθάει μόνο ο αγώνας. Θα επιβληθούμε - αν όχι αύριο, τότε μεθαύριο. Η κυβέρνηση πρέπει να φροντίσει για περισσότερη απασχόληση", αυτό ήταν ένα από τα σημεία της ομιλίας του Σούλτε. Συγκρίνοντας τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας του Σαββάτου με εκείνη του 1982, κατά των πυρηνικών πυραύλων, που είχε περίπου 300.000 διαδηλωτές, ο Σούλτε δήλωσε: "Τότε επρόκειτο για την εξωτερική ειρήνη, τώρα για την εσωτερική. Αλλά σήμερα, όπως τότε, πρόκειται για το μέλλον μας, για το μέλλον των παιδιών μας".

Ο πρόεδρος της Γερμανικής Υπαλληλικής Ομοσπονδίας (DAG) Ρόλαντ Ισεν τόνισε μεταξύ άλλων ότι "αν το ψαλίδι ανάμεσα στη φτώχεια και τον πλούτο ανοίξει περισσότερο, τότε τη Δημοκρατία μας την απειλεί ένα ανυπολόγιστο ρίσκο".

Κύριος στόχος των σχεδίων της κυβέρνησης Κολ είναι να περικοπούν 25 δισεκατομμύρια μάρκα (16,5 δισ. δολάρια) από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να εκπληρώσει η Γερμανία τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη νομισματική ένωση.

Η νέα σκληρή πολιτική λιτότητας, που σχεδιάζει η γερμανική κυβέρνηση σε βάρος των εργαζομένων, των γυναικών, των συνταξιούχων, των ανέργων και άλλων, προβλέπει, μεταξύ άλλων, το "πάγωμα" των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων για δύο χρόνια, τη χαλάρωση των νόμων προστασίας των εργαζομένων από τυχόν απολύσεις, καθώς και δραστική μείωση των επιδομάτων ανεργίας και των κονδυλίων για προγράμματα μετεκπαίδευσης των ανέργων. Στο πακέτο λιτότητας συμπεριλαμβάνεται και η μείωση κατά 20% του μισθού κατά τη διάρκεια της ασθένειας ενός εργαζομένου τους πρώτους έξι μήνες και κατά 10% στη συνέχεια. Επίσης προβλέπεται και η κατάργηση της συμμετοχής των ταμείων υγείας στα γυαλιά και τις τεχνητές οδοντοστοιχίες των ασφαλισμένων, ενώ κατά τη διάρκεια της ασθένειας διπλασιάζεται η οικονομική συμμετοχή των πασχόντων.

Σχετικά με τις συντάξεις, από το 1997 ανεβαίνει το όριο συνταξιοδότησης των γυναικών από τα 60 στα 63 έτη, ενώ επισπεύδεται κατά δύο χρόνια η, προβλεπόμενη για το 2000, άνοδος του ορίου για τους άνδρες στα 65 χρόνια. Περικοπές κονδυλίων αναμένεται να γίνουν και στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας για τα βοηθήματα σε άπορους και πρόσφυγες, ενώ η απόφαση για αύξηση του επιδόματος τέκνων θα ανασταλεί.

Λίγο πριν ανακοινώσει τα σκληρά μέτρα λιτότητας στο Κοινοβούλιο της χώρας, ο Κολ κάλεσε το λαό να "σφίξει τα λουριά" και να περιμένει λιγότερα από το κράτος.

Την αντίθεσή τους στα μέτρα αυτά εξέφρασαν αμέσως τόσο τα συνδικάτα της χώρα όσο και η αντιπολίτευση, η οποία ζήτησε να αυξηθούν οι φόροι που πληρώνουν οι πλούσιοι, ώστε να χρηματοδοτηθούν οι προβληματικές κοινωνικές υπηρεσίες.

"Συνωμοσία εναντίον της εργασίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης", χαρακτήρισαν τα μέτρα λιτότητας, από την πλευρά τους, τα συνδικάτα.

"Οι εργαζόμενοι, οι οικογένειές τους, οι ασθενείς και οι συνταξιούχοι θα πρέπει να αιμορραγήσουν, ώστε οι επιχειρηματίες και οι πλούσιοι να απολαμβάνουν τα κέρδη τους", υποστήριξε ο Κλάους Ζβίκελ, επικεφαλής του ισχυρού Συνδικάτου Μετάλλου (IG) και πρόσθεσε ότι "η κοινωνική αδικία είναι εμφανής".