"Τα τελευταία 13 χρόνια ήταν τα χειρότερα στην ιστορία του Ισπανικού Κινηματογράφου". Η εκτίμηση αυτή που ανήκει στον γραμματέα της ισπανικής κυβέρνησης Μιγκέλ Ανχελ Κορτές, αλλά δε λέει τα αίτια αυτής της κατάστασης του Ισπανικού Κινηματογράφου,... κάτι μας θυμίζει. Μας θυμίζει την κατάσταση του Ελληνικού Κινηματογράφου, που επίσης όλο και χειροτερεύει. Και από τις ίδιες αιτίες. Και από την ίδια, όπως και κατά του Ισπανικού Κινηματογράφου, κυβερνητική πολιτική,... την εκ Βρυξελλών αφικνούμενη.

Πολιτική που προκαλεί τις αντιδράσεις των Ισπανών κινηματογραφιστών. Και των πλέον επωνύμων, όπως οι Πέδρο Αλμοδοβάρ, Φερνάντο Τρουέβα, Κάρλος Σάουρα, Βιθέντε Αραντα, Μάριο Καμούς, Μανουέλ Γκουτιερέθ Αραγκόν, Ιμανόλ Ουρίβε.Ο Πέδρο Αλμοδοβάρ, νεότερος από τους άλλους, που απέδειξε ότι ο κινηματογράφος της πατρίδας του εξακολουθεί να γεννά ταλέντα, θλίβεται. Οργίζεται που η πατρίδα του "τρώει" τα κινηματογραφικά παιδιά της. Μεγάλα ταλέντα, όπως οι Τρουέβα και Σάουρα, με την υποταγμένη στην κοινοτική και υπερατλαντική "λογική" πολιτική της ισπανικής κυβέρνησης δε βρίσκουν αίθουσα στην πατρίδα τους, για να προβάλλουν τις ταινίες τους. Οπως δε βρίσκουν αίθουσα στον τόπο μας οι ελληνικές ταινίες.

Η ισπανική κυβέρνηση, στο όνομα των "προτιμήσεων" του κινηματογραφικού κοινού, επέτρεψε στις πολυεθνικές της κινηματογραφικής βιομηχανίας και στα δίκτυα διανομής που αυτές συστήνουν σε όλες τις χώρες να προβάλλουν όποια "κινηματογραφική" σαβούρα θέλουν, επιβάλλοντας έτσι το "θάνατο του ισπανικού κινηματογράφου". Ο Αλμοδοβάρ προειδοποιεί ότι με την κυβερνητική απόφαση "ο Ισπανικός Κινηματογράφος θα αφανιστεί, προς χάρη των Αμερικανών, που ενώ ελέγχουν την κινηματογραφική αγορά κατά 80%, στη δική τους αγορά δεν επιτρέπουν την προβολή πάνω από 2% των ξενόγλωσσων ταινιών".

Οποίες ομοιότητες "προαναγγελθέντος θανάτου" και του Ισπανικού και του Ελληνικού Κινηματογράφου! Ομοιότητες, τις οποίες κάνουν πως δε βλέπουν οι κυβερνητικοί και οι διορισμένοι παρακυβερνητικοί αρμόδιοι για τον Κινηματογράφο. Αλλά κάνουν ότι δεν τις βλέπουν και ορισμένοι εκ των πλέον επωνύμων Ελλήνων του Κινηματογράφου μας και περί τον Κινηματογράφο, οι οποίοι βάλθηκαν να υπηρετήσουν ως "Επιτροπή Χάραξης Εθνικής Κινηματογραφικής Πολιτικής" την εκπορευόμενη από της ΕΕ και τις ΗΠΑ "λογική" θανάτωσης του Ελληνικού Κινηματογράφου, όπως φάνηκε και από τη χτεσινή γενική συνέλευση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.