Μισθολόγιο πολυετούς λιτότητας | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Μισθολόγιο πολυετούς λιτότητας

Το τελικό σχέδιο του κυβερνητικού μισθολογίου για τους δημόσιους υπαλλήλους, που έδωσε πρόσφατα ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης στην ΑΔΕΔΥ, σηματοδοτεί μια νέα, πιο άγρια διετή και πολυετή επέλαση στο βιοτικό επίπεδο χιλιάδων εργαζόμενων στο δημόσιο.

Με το μισθολόγιο αυτό, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιβάλει μηδενικές ονομαστικές μισθολογικές αυξήσεις για τη μεγάλη μάζα, ονομαστικές μισθολογικές μειώσεις για κάποιες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων (φοροτεχνικοί, υπάλληλοι πολιτικής αεροπορίας, τελωνειακοί, εκπαιδευτικοί μέχρι 15 χρόνια υπηρεσίας κλπ.), που θα ρυθμιστούν με παγωμένα δραχμικά ποσά και σίγουρα πολύ μεγάλες μειώσεις της αγοραστικής δύναμης των μισθών ΟΛΩΝ των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι, ταυτόχρονα μ' αυτό το μισθολόγιο, η κυβέρνηση "σβήνει" το νομοθετημένο από φέτος το Μάη, ποσό του διορθωτικού 3,3% της φετινής εισοδηματικής πολιτικής, καθώς και τα επίσης νομοθετημένα, μέσα στο '96 ποσάτων αυξήσεων κάποιων επιδομάτων (π.χ. εκπαιδευτικών) που θα έπρεπε να δοθούν στις 31 - 12 - 1996, αλλά και τα ποσά των εισοδηματικών πολιτικών μέχρι 31 - 12 - 1998!!!

***

Εκτός, όμως, από αυτές τις άμεσες αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις για το εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων, η δομή και η φιλοσοφία του κυβερνητικού μισθολογίου συνεπάγονται και διαχρονικές αρνητικές, αλλά και επικίνδυνες, παρενέργειες. Αυτές εστιάζονται, όχι μόνο στη διαιώνιση των διαφόρων δραχμικών επιδομάτων (επίδομα εξομάλυνσης, επίδομα παραγωγικότητας), που δε "μετράνε" στις εισοδηματικές αυξήσεις και στις συντάξιμες αποδοχές, αλλά κύρια στο ότι ο υφυπουργός άφησε ακαθάριστο το ποσό του μισθολογίου, που θα αποτελεί τη βάση υπολογισμού των μελλοντικών αυξήσεων (αν και όταν θα υπάρξουν) και συντάξεων. Πάντως και αν πάρουμε ακόμα και την καλύτερη περίπτωση να υπολογίζεται δηλαδή ως βάση, ο βασικός μισθός και το χρονοεπίδομα, πάλι και σ' αυτή την περίπτωση, αυτή η βάση υπολογισμού θα υπολείπεται κατά πολλές χιλιάδες δραχμές από τη σημερινή.

Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι το ότιυφυπουργός "ξεκαθάρισε" πως από το 1999, αν υπάρχουν εισοδηματικές αυξήσεις (όχι ΑΤΑ, αυτή την απέρριψε κατηγορηματικά), αυτές κατά ένα μέρος θα δίνονται στους βασικούς μισθούς και κατά ένα άλλο μέρος θα δίνονται σε σύνδεση με το βαθμό (θα υπάρξει νέος νόμος βαθμολογίου, είπε), και σε σχέση με την παραγωγικότητα, που βέβαια, αυτή η παραγωγικότητα θα μετριέται με τις γνωστές, διαβόητες εκθέσεις αξιολόγησης. Ετσι θα έχουμε επιστροφή στις δεκαετίες του 1960 και 1970, όπου με την αυθαιρεσία των πολιτικοσυνδικαλιστικών και άλλων σκοπιμοτήτων, κρίνονταν, αξιολογούνταν και καθηλώνονταν βαθμολογικά και μισθολογικά χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι. Παραπέρα, το εισοδηματικό "κλείσιμο" που κάνει αυτό το μισθολόγιο μέχρι τις 31/12/98, συνεπάγεται και παραπομπή της εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, για τους δημοσίους υπαλλήλους, (αν τελικά θα υπάρξουν), μετά το 2000!!!

Ετσι μ' αυτό το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο, θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να λεηλατήσει το εισόδημα των εργαζομένων στο δημόσιο. Αυτό το μισθολόγιο - κρεματόριο για τους δημόσιους υπαλλήλους, θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για να κάνει πράξη όλες τις αντεργατικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να οδηγήσει τους χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο, σ' ένα μισθολογικό μεσαίωνα.

***

Σ' αυτούς τους ακραίους αντιδημοσιοϋπαλληλικούς σχεδιασμούς της, η κυβέρνηση βρήκε, δυστυχώς, τους καλύτερους συμμάχους στις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ που, εγκαταλείποντας κάθε διεκδίκηση των απωλειών των μισθών από τη λιτότητα, πρόβαλαν ως αίτημα ένα αμφιλεγόμενο μισθολόγιο. Ετσι έδωσαν "πάσα" στην κυβέρνηση να χειρίζεται εν λευκώ αυτό το αίτημα ως άλλοθι και τώρα να το κάνει "όχημα" παρατεταμένης λιτότητας. Τώρα, αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, αφού "παίξανε στο χαρτί" της κυβέρνησης έρχονται και λένε πως "η κυβέρνηση έκανε τακτικές κινήσεις που "αδειάζουν" την ΑΔΕΔΥ", αφού, βέβαια πρώτα, οι ίδιες αυτές ηγεσίες έκαναν το παν, για να βοηθήσουν την κυβέρνηση να "αδειάσει" την ΑΔΕΔΥ. Γι' αυτό άλλωστε πάντα απέρριπταν την πρόταση της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας" για έντονους διεκδικητικούς αγώνες, με στόχο άμεσες εισοδηματικές αυξήσεις ως αναπλήρωση των απωλειών του εισοδήματος και απεγκλωβισμού από τα "πονηρά" μισθολόγια που εγκλωβίζουν το κίνημα και δίνουν αβάντα στην κυβέρνηση. Ομως και τώρα αυτές οι ηγεσίες, πιστές στη συναίνεση με την κυβερνητική πολιτική, δέχονται ότι αυτό το μισθολόγιο - έκτρωμα επιδέχεται βελτιώσεις και για την"τιμή των όπλων" κήρυξαν και μια 24ωρη απεργία.

***

Μετά απ' όλα αυτά, την όλη υπόθεση επιβάλλεται να την πάρουν επειγόντως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα χέρια τους, να παραμερίσουν τα κάθε μορφής αναχώματα των αγώνων τους και μέσα από έντονους αγώνες με συνέπεια και συνέχεια να κατακτήσουν τη μισθολογική τους επιβίωση και αξιοπρέπεια.

Δημήτρης ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗΣ

Μέλος του προεδρείου της ΑΔΕΔΥ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Πιο κοντά στη σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας (2003-07-11 00:00:00.0)

Σε κάθε περίπτωση λιτότητα! (2002-06-27 00:00:00.0)

Διπλή παγίδα (2001-09-07 00:00:00.0)

"Ψαλιδίζονται" και οι συντάξεις (1997-04-09 00:00:00.0)

Πιο κοντά στο... "κόφτε το λαιμό σας"! (1996-11-10 00:00:00.0)

Νέα απάτη το "νέο μισθολόγιο" (1996-06-25 00:00:00.0)