Οι παράφωνοι τραγουδιστές έφυγαν απ' το μέγαρο τρίβοντας τα χέρια τους, αλλά μόλις έστριψαν από τη γωνία ξεσήκωσαν άγριο σαματά. Ο Γιαννάκης ακουγόταν τώρα να κατεβάζει καντήλια, ενώ κάποιοι άλλοι φώναζαν "άι στο διάλο ρίχτη, μπαγαπόντη, μονοφαγά!" Ο πρωθυπουργός άκουσε τον καυγά, κατάλαβε αμέσως ότι οι καλαντιστές μάλωναν για τη μοιρασιά όσων τους είχε δώσει και είπε συνοφρυωμένος: "Ε, όχι και διαπλοκή συμφερόντων για τον τζίρο των καλάντων! Το παραξήλωσαν, μου φαίνεται, αυτά τα "παιδιά"!
Οι ανησυχίες όμως της παρέας αποδείχτηκαν τελικά υπερβολικές, διότι ο πρωθυπουργός και την καλοδέχτηκε και τη "φίλεψε" πλούσια. Και το ίδιο ανοιχτοχέρης - κιμπάρης ο άνθρωπος - δείχτηκε ο κυρ - Κωστής, όταν ήρθαν και του τα είπαν κατόπιν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και άλλοι αγάδες της χώρας.
Κάποια στιγμή ο πρωθυπουργός διαπίστωσε ότι όλα τα "δικά του παιδιά" είχαν περάσει πλέον από το μέγαρό του, γι' αυτό πήγε και σφάλισε καλά την εξώθυρα, λέγοντας: "Ως εδώ ήταν τα κάλαντα. Ε, δε θα το κάνουμε, κέντρο διερχομένων το Μαξίμου!..".
Οι τελευταίοι που του χτύπησαν την πόρτα για να... του τα ψάλλουν, ήταν οι συνταξιούχοι. Ο πρωθυπουργός κάνει πάλι τον ψόφιο κοριό, αλλά οι ηλικιωμένοι δεν το βάζουν κάτω. "Ξέρουμε - του φωνάζουν - πως είσαι μέσα". "Ε, ναι εδώ είμαι, απαντάει φουρκισμένος αυτός, αλλά δε σας ανοίγω. Μας τα 'παν άλλοι, βρε αδελφέ"!
Η "χορωδία" των συνταξιούχων όμως εκεί. Στρώνεται στα σκαλοπάτια και δε λέει να φύγει.
- Α, τσιμπούρια μου έγιναν αυτοί! συλλογιέται ταραγμένος ο οικοδεσπότης και για να απαλλαγεί επιτέλους από τους "ενοχλητικούς" τους ανοίγει την πόρτα. "Ορίστε, πέστε τα"! λέει κι όταν οι συνταξιούχοι τελειώνουν τον "εξάψαλμο", βγάζει και τους δίνει... τρεις δεκάρες!
- Δεν έχω άλλα! τους λέει δίχως ντροπή. Τα χοντρά τα 'δωσα στους εφοπλιστές και τους βιομηχάνους. Αργήσατε, άλλωστε, κύριοι, να έρθετε να μου τα πείτε...
Οι συνταξιούχοι σκυλοβρίζουν από μέσα τους τον οικοδεσπότη και συμφωνούν μόνο σε ένα: Οτι, ναι, άργησαν πολύ να του τα πουν. Επρεπε και αυτοί και οι άλλες ασθενείς τάξεις να του πουν το... "άι χάσου" τρεις μήνες πριν. Τότε, δηλαδή, που ήταν εκλογές!
Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ