Χτες, 18 Φλεβάρη, έκλεισαν 2 χρόνια από το θάνατο του ΤΑΣΟΥ ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΥ, καταξιωμένου αγωνιστή, βετεράνου του ΚΚΕ, που το υπηρέτησε πιστά από το 1942 ως την τελευταία του πνοή. Από τα νεανικά του ακόμη χρόνια, ανέπτυξε μια έντονη, πολύπλευρη και χωρίς ανάπαυλα δράση, που έκανε γνωστή την προσωπικότητά του, όχι μόνο σ' ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Η ζωή του ήταν δεμένη με το λαό, με την επιστήμη, με τα υψηλά ιδανικά του σοσιαλισμού, της δημοκρατίας και της ειρήνης.

Σπούδασε νομικά και διέπρεψε στον κλάδο του, παρά τις εξορίες και τους κατατρεγμούς που υπέστη για πολλά χρόνια. Δικηγόρος παρά τω Αρείω Πάγω, ήταν επί χρόνια μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Δημοκρατικών Νομικών. Σ' όλη του τη ζωή, τήρησε πιστά δυο αρχές: Ν' αγωνίζεται για την ανεξαρτησία της Ελλάδας και για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ετσι, πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1942, αντιμετώπισε με ψυχραιμία και παλικαριά τα βασανιστήρια και τις εξορίες (Ικαρία, Μακρονήσι, Αη - Στράτης) και στη συνέχεια υπερασπίστηκε αποτελεσματικά τους κατηγορούμενους αγωνιστές στα ειδικά δικαστήρια.

Στη διάρκεια της δικτατορίας της χούντας, εργάστηκε ακούραστα στις αντιδικτατορικές επιτροπές στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ως μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στην καταγγελία της χούντας και την υπεράσπιση της Κύπρου. Με τη μεταπολίτευση, συνέχισε τον αγώνα του στην Ελλάδα ως αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ.

Τα τελευταία χρόνια, δύο διακρίσεις που του απονεμήθηκαν απάλυναν τους πόνους της αρρώστιας: To μετάλλιο του Γρηγόρη Λαμπράκη, για τη συνεισφορά του στον αγώνα για την ειρήνη και το μετάλλιο του βετεράνου του ΚΚΕ στα 80 του χρόνια για την αγωνιστική του θητεία.

Αντί για μνημόσυνο, η σύζυγός του Μισέλ Εγκολφοπούλου προσφέρει 100.000 δρχ. για την αποκατάσταση των ζημιών του "Ριζοσπάστη", που καθημερινά του κρατούσε συντροφιά ως το τέλος της ζωής του.