Ο υπουργός Εργασίας κατέθεσε τη Δευτέρα 13.2.95, τροπολογία για το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας - με την προσφιλή μέθοδο των κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), δηλαδή του νυχτερινού αιφνιδιασμού- με την οποία λήγει βίαια η θητεία του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου. Βέβαια, "δικαιολογημένα" ο κ. υπουργός οδηγήθηκε στην αυταρχική και αντιδημοκρατική αυτή μεθόδευση, αφού συνάντησε αντίσταση από τα μέλη του ΔΣ στο να αποδεχτούν τις γνωστές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων σε θεσμοθετημένα όργανα, προκειμένου να τακτοποιήσουν τους "ημέτερους". Για να καθησυχάσω τον κ. υπουργό θα ήθελα να τον διαβεβαιώσω ότι δεν επιτίθεμαι προσωπικά σε αυτόν, αλλά εναντιώνομαι σε έναν ανήθικο τρόπο που τα αστικά κόμματα συνήθισαν να διακυβερνούν τη χώρα, πιστεύοντας ότι ο τρόπος αυτός βρίσκει το σύνολο του λαού σύμφωνο.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας είναι ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου που έχει, με βάση τον ιδρυτικό του νόμο 2150/93, οικονομική, διοικητική και λειτουργική αυτοτέλεια και διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο τριμερούς σύνθεσης, απαρτιζόμενο από το κράτος (υπουργείο Εργασίας, Εθνικής Παιδείας, ΟΑΕΔ), από τους εργαζόμενους (ΓΣΕΕ) και από τις εργοδοτικές οργανώσεις (ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ). Η θητεία τού υπό κατάργηση ΔΣ λήγει τον Σεπτέμβρη του 1996 και υπήρξε μια τροποποίηση στη σύνθεσή του (στα μέλη των υπουργείων και του ΟΑΕΔ) μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ. Το ΔΣ και με τη νέα του σύνθεση και παρά τις σοβαρές δυσκολίες που συνάντησε στην πορεία, έκανε σοβαρό και αρκετό έργο. Ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος και τα μέλη του ΔΣ με βάση τον κανονισμό λειτουργίας του, παρά την τεράστια προσφορά τους, εισέπραξαν μια ελάχιστη αποζημίωση που μόλις κάλυπτε τα έξοδα μετακίνησής τους. Το θετικό έργο του ΕΙΕ ανάγκασε όλους να αποδεχτούν την αναγκαιότητα να αναλάβει το ΕΙΕ την παρακολούθηση του προγράμματος "Λεονάρντο Ντα Βίντσι" που εντάσσεται στο δεύτερο πακέτο στήριξης (Ντελόρ). Ομως ξαφνικά υπήρξαν αρκετοί ενδιαφερόμενοι για τις διοικητικές θέσεις, με αποτέλεσμα ο υπουργός να καταργήσει σύσσωμο το ΔΣ, προκειμένου να τοποθετήσει δικούς του "ικανούς" ανθρώπους χαρακτηρίζοντας "ανίκανους" τα μέλη του σημερινού ΔΣ. Η αντιδημοκρατική αυτή ενέργεια του υπουργού δεν μπορεί να θίξει την προσωπικότητα των μελών του σημερινού ΔΣ, αλλά θίγει τους θεσμούς και τους φορείς που με τους εκπροσώπους τους απαρτίζουν το ΔΣ, με βάση τον ιδρυτικό νόμο του ΕΙΕ. Ο κ. υπουργός σε προσωπική επαφή με μέλη του ΔΣ αλλά και στην ομιλία του στη Βουλή, δήλωσε ότι δε γνωρίζει ότι οι εργοδότες δεν εκπροσωπούνται μόνον από τον ΣΕΒ. Αναφέρθηκε σε "κάποιον κ. Κορφιάτη", χωρίς να γνωρίζει ότι ο εν λόγω συνδικαλιστής είναι πρόεδρος της γνωστότατης Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών - Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας, που αντιπροσωπεύει 600 χιλ. μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (που βρίσκονται μπροστά σε εξελισσόμενες κινητοποιήσεις). Γι' αυτές τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, άλλωστε, "κόπτεται" η κυβέρνηση ότι τις περιβάλλει με"ενδιαφέρον" και "στοργή".

Το άκρως ενδιαφέρον ή περίεργο, είναι η συμπλήρωση της τροπολογίας στην παράγραφο 2 με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους όπου εξασφαλίζεται στον μελλοντικό πρόεδρο και στον αναπληρωτή πρόεδρο μια ετήσια αποζημίωση ύψους 15 εκατ. δραχμών, όταν οι εν λόγω θέσεις μέχρι σήμερα καλύπτονται με αποζημίωση ύψους όχι μεγαλύτερης των 700 χιλ. δραχμών. Δεν παραξενεύει καθόλου η κομματικοποίηση των φορέων αυτών, ούτε η προσπάθεια του υπουργού να εκδιώξει τη σημερινή πρόεδρο, η οποία υποδείχτηκε από υπουργό προηγούμενης κυβέρνησης (κ. Καλατζάκο), όμως διερωτάται κανείς αν μπορούν να λειτουργήσουν θεσμοθετημένα όργανα, όταν σε κάθε κυβερνητική αλλαγή ή ανασχηματισμό αναμορφώνονται τα ΔΣ για την ικανοποίηση πελατειακών υποχρεώσεων των υπουργών. Αυτές οι τακτικές, που ομολογουμένως έχουν αγανακτήσει το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας, είναι απαράδεκτες και καταδικαστέες και πρέπει επιτέλους να ανατραπούν και να σταματήσουν. Μεθοδεύσεις τέτοιου είδους δείχνουν ή ότι κυριαρχεί κάποιο είδος κυβερνητικού αλαλούμ ή ότι προετοιμάζεται ένα γερό φαγοπότι του Πακέτου Ντελόρ ΙΙ.