Με ενδιαφέρουσες εκθέσεις μας αποχαιρετά ο τελευταίος μήνας του χειμώνα. Εγκαινιάζεται στις 27 του Φλεβάρη, στην αίθουσα τέχνης "Αέναον" (Αντερσεν 18), έκθεση έργων ζωγραφικής της Αγγελικής Ντάγκαρη.Τίτλος της"Εν Αθήναις τη (...) ". Οπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στον κατάλογο, "οι αποδώσεις των τοπίων της Αθήνας, έτσι όπως μας τις παρουσιάζει η Αγ. Ντάγκαρη, μεταδίδουν στο θεατή την αίσθηση των ωρών και των όψεων ενός θεάματος, ακροάματος. Γιατί ο τρόπος που υποβάλλονται οι γωνίες και οι πτυχές αυτής της πόλης, οι τόσο οικείες και ταυτόχρονα τόσο άγνωστες για τους πολλούς, κάνει να υπαλλάσσεται η χρώση με την ακοή, η αφή με το ψέλλισμα, ο ψίθυρος με τη ματιά, το αντικειμενικό δεδομένο με την ενδοχώρα την ψυχική, η στάση με την κίνηση, η σταθερότητα με την ασταμάτητη αλλαγή, η υπόσταση των όγκων με το φευγαλέο όραμα και η αλήθεια με ό,τι κρύβει η μαγεία της διαπίστευσής της".

Εγκαίνια και στην αίθουσα τέχνης "Αστρολάβος" (Ανδρούτσου 140, Πειραιάς), όπου από τις 22 του Φλεβάρη φιλοξενούνται οι ζωγραφικές δημιουργίες της Ελλης Μιχαλακέα.Μία σειρά από λάδια χωρισμένα σε δύο ενότητες (τοπία και εσωτερικά) συνθέτουν αυτή την έκθεση. Οπως η ίδια η καλλιτέχνης σημειώνει: "Τα έργα μου λειτουργούν σαν σελίδες ημερολογίου. Την ημέρα τοπία, κήποι με φως, παιχνιδίσματα με σκιές στα φυλλώματα. Το βράδυ, από το φως στο σκοτάδι. Ζωγραφίζω από το φυσικό με προσήλωση στο αντικείμενο, μέσα από μια πορεία καταγραφής των αδιάκοπων αλλαγών και αντιδράσεων από το φως στη σκιά, ξεφεύγοντας από την κατά γράμμα ερμηνεία του θέματος, θέλω να διατηρήσω και να εκφράσω την πρώτη και αρχική συγκίνηση που εκείνο μου προκάλεσε".

Δύο νέους ζωγράφους, θα φιλοξενήσει η γκαλερί "Νέες Μορφές" από τις 21 του Φλεβάρη. Πρόκειται για δύο ατομικές εκθέσεις της Ειρήνης Διάδου και του Νίκου Κιουρτσή,που τις συνδέει η προσπάθεια των δύο νέων καλλιτεχνών να βρουν την προσωπική τους γραφή μέσα από μία καθαρά ζωγραφική προσέγγιση. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 5 του Μάρτη.

Τέλος, στην αίθουσα τέχνης "Κρεωνίδης" (Κανάρη 24), εγκαινιάζεται στις 28 του Φλεβάρη έκθεση έργων ζωγραφικής της Λίλας Παπούλα.Οπως σημειώνεται στον κατάλογο, "οι πίνακές της μέσα από αλλεπάλληλες γραφές καθίστανται ένα παλίμψηστο με πολλαπλές πληροφορίες και προσεγγίσεις με νύξεις για ιστορίες που αρχίζουν εκεί, αλλά τελειώνουν στο μυαλό του θεατή. Αλλοτε πάλι ένα μικρό έργο "εγκλωβίζεται" πάνω σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο σαν μια μνήμη βαλμένη σε εικονοστάσι ή σαν σημάδι που πλέει στο πέλαγος. Οι λαζούρες και τα περάσματα αφήνουν τα ίχνη της τρυφερότητας, ώστε η εικόνα να συγκαλύπτεται ή να αποκαλύπτεται, ανάλογα με τις ανάγκες της μνήμης".