Συνεχίζεται με επιτυχία στην Εθνική Πινακοθήκη η έκθεση έργων του Κ. Γραμματόπουλου.Μέχρι τις 27 Μάρτη, φιλοξενούνται αντιπροσωπευτικές δημιουργίες της μακρόχρονης εικαστικής πορείας του σημαντικού δημιουργού μας. Παρουσιάζονται έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, αλλά και αντιπροσωπευτικά δείγματα από την εικονογράφηση βιβλίων που χρόνια υπηρέτησε. Οπως αναφέρει στον κατάλογο της έκθεσης η επιμελήτρια της Πινακοθήκης, Μ. Κασιμάτη,"ο Κ. Γραμματόπουλος είναι ο ζωγράφος που τελειοποιήθηκε μέσα από τη χαρακτική και τις απαιτήσεις της, και ο χαράκτης που "ζωγραφίζει" με το κοπίδι του πάνω στο ξύλο, που χρωματίζει "επί του πιεστηρίου", χωρίς να μαρτυρά πάντα τα μυστικά της τέχνης του (...). Ο Κ. Γραμματόπουλος είναι ο πολύτροπος καλλιτέχνης που, ενώ αναγνωρίζει τα σημεία των καιρών, διατηρεί τη στόφα του τεχνίτη. Δεν παθιάζει τη ζωγραφική του, δεν πονάει η χαρακτική του. Αντίθετα, προβάλλει και αναπτύσσει μέσα από μία αέναη διαδικασία, μέσα από το θαυμαστό κόσμο της αφαίρεσης, την πολυτέλεια της φιλοσοφικής "αταραξίας", που προτάσσει ως εικαστικό μέσο την επεξεργασία της επιφάνειας και τον καθορισμό της από το σκοτάδι. Απουσιάζει θριαμβευτικά κάθε μεταφυσική διάσταση, χωρίς πάντως να λείπει και το μυστήριο που τη δικαιώνει".

Η αναδρομική έκθεσή του διανύει περίπου μισό αιώνα δημιουργικής δουλιάς. Παρουσιάζει τους πρώτους ζωγραφικούς πειραματισμούς του (1930 - '37), υδατογραφίες και σχέδια από τα χρόνια της μαθητείας του (1938 - '46), τα λάδια του Παρισιού του 1956, τις πρώτες ασπρόμαυρες ξυλογραφίες και χαλκογραφίες, τα σχέδια με μαύρο χρώμα ως το 1958. Από το 1956, χρονιά που εκλέγεται καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών, μέχρι το 1985 που κλείνει ο κύκλος του διδακτικού του έργου, επικρατούν οι έγχρωμες ξυλογραφίες σε μεγάλο μέγεθος, οι οποίες συμπληρώνονται από έγχρωμες λιθογραφίες, προσχέδια και σχέδια σε παστέλ και κάρβουνο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην έκθεση της Πινακοθήκης, συγκεντρώνει η παρουσίαση της εικονογραφικής δημιουργίας του καλλιτέχνη. "Ο Κ. Γραμματόπουλος, σημειώνει η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μ. Λαμπράκη - Πλάκα,θα εγκαινιάσει την τυπογραφική του θητεία με τις μαυρόασπρες ξυλογραφίες που κοσμούν τη "Γαλήνη" του Βενέζη (1943). Λυρικά τοπία που εκτείνονται και στις δύο σελίδες αντικριστά, παρά την παρεμβολή του λευκού περιθωρίου. Από την αρχή διακρίνει κανείς την ταυτότητα του καλλιτεχνικού ύφους: συνοπτική χειρονομία, οικονομία, μετρημένο ζύγισμα του μαύρου - άσπρου (της σκιάς και του φωτός), εσωτερικός ρυθμός που μεταδίδεται σε όλη τη σελίδα, πυκνή και άμεση ανταπόκριση στην εκφραστική πρόθεση του συγγραφέα". Τέλος, ξεχωριστή στιγμή στην καλλιτεχνική του πορεία αποτελεί το αλφαβητάριο "Τα καλά παιδιά", το οποίο με τις έγχρωμες εικόνες του αγαπήθηκε από τα παιδιά και θα αναγνωριστεί διεθνώς ως πρότυπο του είδους.