Για άλλη μια φορά, όπως και στην περίπτωση του ξεπουλήματος της ΑΓΕΤ, αποδεικνύεται, με αφορμή τώρα την υπόθεση Σκάι - καζίνο Φλοίσβου, ότι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων είναι το μεγάλο "θερμοκήπιο" των οικονομικών και πολιτικών σκανδάλων. Ενα "θερμοκήπιο" που αποτελεί απαγορευμένο καρπό για τους εκπροσώπους του δικομματισμού, οι οποίοι, στην καλύτερη περίπτωση, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αποδίδουν τα πολλαπλασιαζόμενα φαινόμενα των σκανδάλων, σε λανθασμένους "χειρισμούς", "κακοδιαχείριση", προσωπικές επιλογές.

Κατά τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή, κυβέρνηση και Νέα Δημοκρατία υπερασπίστηκαν την πολιτική της ιδιωτικοποίησης, αφήνοντας, ουσιαστικά, στο απυρόβλητο το σκάνδαλο που προέκυψε από την αγωγή του ιδιοκτήτη του Σκάι, με την οποία ο υπουργός Τουρισμού, Διονύσης Λιβανός, εφέρετο να διαπραγματεύεται την παραχώρηση άδειας για λειτουργία καζίνο στο Φλοίσβο, σε συνδυασμό με την πώληση, στον ίδιο ιδιώτη, του 51% του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού.

Ο υπουργός Τουρισμού ισχυρίστηκε ότι απλώς εφάρμοσε το νόμο, αποφεύγοντας να τοποθετηθεί επί του μείζονος θέματος της σχεδόν δωρεάν εκχώρησης μιας παραλιακής έκτασης 450 στρεμμάτων στο Φλοίσβο για την εγκατάσταση του καζίνο, όπως κατήγγειλαν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Σχετικά με τα όσα αναφέρει στην αγωγή του ο ιδιοκτήτης του Σκάι, ο Διον. Λιβανός ισχυρίστηκε ότι η συζήτηση με τον εκπρόσωπο της αναδόχου εταιρίας για την παραχώρηση της άδειας του καζίνο, έγινε τυχαία (!) παρουσία του Γ. Αλαφούζου.