"Νέα αναγέννηση", βάφτισε το καινούριο πολιτικό εγχείρημά του ο ακραιφνής θεωρητικός του νεοφιλελευθερισμού Α. Ανδριανόπουλος. Μάλλον ατυχής και ψευδεπίγραφος ο τίτλος της κίνησης, η οποία βέβαια δεν είναι "δική του". Η αναγέννηση, ως γνωστόν, ακολούθησε το Μεσαίωνα. Αντίθετα το "μανιφέστο", όπως το αποκάλεσε, του νεοφιλελευθερισμού που παρουσίασε χτες σηματοδοτεί με ακρίβεια την επιστροφή στο Μεσαίωνα και τη δημιουργία νέων δουλοπάροικων.

Πίσω από το όμορφο περιτύλιγμα της πλατφόρμας, με εύηχους και "σύγχρονους" όρους όπως "κυβερνοχώρος", "τεχνοκοινωνία", "ηλεκτρονικές σφαίρες", "κυτταρικά αυτόματα", "νευρικά δίκτυα", "τεχνοκουλτούρα", "βιοηλεκτρονικά εμφυτεύματα" κ.ά., προβάλλει αβίαστα η εφιαλτική εικόνα μιας κοινωνίας, όπου τα πάντα έχουν υποταχτεί στην αύξηση του κέρδους και ο νόμος της ζούγκλας θα θεωρείται ως απόλυτος και απαραβίαστος αρχή.

Από την οπτική γωνία του ο πειραιώτης πολιτικός θεωρεί ως κρατικιστή τον... Μ. Εβερτ και στο πρόγραμμα που παρουσίασε πρόσφατα "εξοβελίζει το σύγχρονο φιλελευθερισμό" (!).

Δεν είναι, εξάλλου, τυχαίο ότι την κίνηση του Α. Ανδριανόπουλου έσπευσαν να πλαισιώσουν και να στηρίξουν εφοπλιστές και επιχειρηματίες, μάλλον "ριγμένοι" στη σημερινή τάξη πραγμάτων καθώς και η πρεσβεία των ΗΠΑ.