Θλίψη και οργή προκάλεσαν σε πολλούς θεατές οι προχτεσινές εκπομπές. Κάποιες μπορεί να είχαν καλή δημοσιογραφική πρόθεση, αλλά είχαν φτωχό, λυπηρό και αποπροσανατολιστικό αποτέλεσμα. Και τα δύο ιδιωτικά κανάλια είχαν για θέμα το "Τέλος Εποχής", που, υποτίθεται, σηματοδοτείται με την αποχώρηση από το προεδρικό αξίωμα του Κ. Καραμανλή και όχι με την εκλογή του νέου Προέδρου. Θλίψη, διότι πολλοί επέλεξαν το δρόμο της λήθης και της... αγιογραφίας.

Θλίψη, διότι μερικοί εκδήλωσαν την αμηχανία τους για την επόμενη μέρα. Και τη νοσταλγία τους για την προηγούμενη. Φυσικά, υπήρχε και η κ. Βουγιουκλάκη, που δεν επέτρεπε σε κανένα να έχει διαφορετική άποψη, που θαύμαζε τον απερχόμενο Πρόεδρο για το "ρουά - ματ" που έκανε στον Κωνσταντίνο, αφού και ο ίδιος το παραδέχεται, και αφήνοντας να υπονοηθεί ότι γνωρίζει και από πολιτική, από σκάκι, αλλά κυρίως και τις μύχιες σκέψεις του τέως. Με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια!

Θλίψη προκάλεσε η κυρία λωτοφάγος, που θυμήθηκε την παροιμία της γιαγιάς της: "Τα στερνά τιμούν τα πρώτα" (!). Μια έξυπνη παροιμία, που έδειχνε καθαρά ότι η κ. Δαμανάκη δεν ήθελε να θυμάται το παρελθόν, αλλά να ελπίζει στο νέο, στο νέο που θα φέρουν οι νέοι... Πρωτότυπο!

Θλίψη, πολλή θλίψη προκάλεσε, επίσης, και ο Μίμης Ανδρουλάκης, που από τον ΑΝΤΕΝΝΑ (αφού είχε προλάβει να δηλώσει ότι δεν έχει κανένα κόμπλεξ να παραδεχτεί ότι είναι ο ικανότερος πολιτικός), ερχόταν τώρα να θέσει το καίριο ερώτημα στον Γιώργο Παπανδρέου. Πόσα ρουσφέτια και διορισμούς είχε κάνει; Διότι, άκουσον άκουσον, εκείνος δεν είχε κάνει κανένα στην εκλογική "Του" περιφέρεια, όπως είπε. Και φούσκωσε σαν παγόνι, αφήνοντας τον έρημο τον Γ. Παπανδρέου να κάνει μια φιλότιμη μικρή αυτοκριτική, ενώ ταυτόχρονα, ξεσήκωνε τη δίκαιη αντίδραση του κ. Λιάπη. Ο τελευταίος εξεγέρθηκε και ρώτησε τον Ανδρουλάκη: "Εσείς ως τι είσθε εδώ; Ως παρατηρητής της πολιτικής ζωής; Ως τιμητής των πάντων, ή ως πωλών τοις μετρητοίς;".Αδικο είχε ο άνθρωπος; Φυσικά ο κ. Ανδρουλάκης, χωρίς "κόμπλεξ" θα μπορούσε να του πει ευθαρσώς: "Είμαι εδώ ως ο ικανότερος των πολιτικών"! Θα μπορούσε να προσθέσει πολλά και για το ύφος του και για το ήθος του και για την εκλογική "Του" περιφέρεια και για τους ψηφοφόρους "Του", αλλά και για το καλάμι του... Αλλά δεν το έκανε. Σιώπησε, ευτυχώς για εκείνον.

Ευτυχώς, που ο κ. Τζουμάκας απέδειξε ότι δεν προσβλήθηκαν όλοι από αμνησία, ούτε ότι όλοι προτιμούν το λιβανιστήρι. Εστω κι αν έχουν ένα είδος επιλεκτικής μνήμης.

Οργή προκάλεσε ο Λάκης Λαζόπουλος με τους "Μικρούς Μήτσους",όταν προσπάθησε να παρωδήσει τη φτωχή Βαγενά. Αν είναι ποτέ δυνατόν να φτάσουμε στο σημείο να γελάμε με ένα δράμα που συγκλόνισε την κοινή γνώμη. Ενώ, από την ΕΤ - 1, με λίγη ώρα διαφορά, η Αννα Παναγιωταρέα είχε καλέσει επιστήμονες για να ρίξουν λίγο περισσότερο φως στην τόσο σκοτεινή, τόσο ασυνήθιστη, αλλά και τόσο τραγική ιστορία των Μονσελά - Βαγενά - Κοντέση.

Τι κι αν βρισκόμαστε, τελικά, στο τέλος μιας εποχής, αφού οι πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής, μεταβατικής αυτής εποχής έχουν καβαλήσει καλάμι ή έχουν γίνει λωτοφάγοι; Τι μπορούμε να περιμένουμε από την εποχή που ακόμη δεν ανέτειλε; Τον ήλιο, τίποτε άλλο. Την αυτογνωσία, την αξιοπρέπεια, το ήθος, τη σεμνότητα, τη συγκρότηση και τη συγκράτηση, τον πόνο για τους καταπιεσμένους.

Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ