Λες και περίμεναν την ευκαιρία. Την ευκαιρία, για να χτυπήσουν ευθέως ή να πλαγιοκοπήσουν, στην πιο κρίσιμη φάση του, τον αγώνα που ξετυλίγεται ενάντια στο μέγα σκάνδαλο της εκποίησης του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά. Να καταφερθούν, ευκαιρίας δοθείσης, συνολικά κατά των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη και να ενισχύσουν - ο καθένας με τον τρόπο του - μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα ανησυχίας ή και πανικού. Να εντείνουν τη φαιά προπαγάνδα που θέλει, ούτε λίγο ούτε πολύ ως "αντικοινωνικούς" τους αγώνες και ως "δυνάστες του κοινωνικού συνόλου" τους αγωνιζόμενους! Λες και η κοινωνία είναι κάτι γενικό και αόριστο. Λες και κοινωνία δεν είναι οι αγρότες, οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι... Λες και η έννοια "κοινωνία" περιορίστηκε αίφνης στους μόνους που δεν αντιδρούν σ' αυτή τη σαρωτική αντιλαϊκή πολιτική. Δηλαδή, στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές, σε μια μερίδα του πολιτικού κόσμου, στις παραδομένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Μ' άλλα λόγια, θέλουν να μας πείσουν ότι ο"πολίτης" αγρότης, εργάτης, επαγγελματίας, συνταξιούχος "καταδυναστεύεται" από τον εαυτό του και όχι από μια πολιτική που τον οδηγεί στη φτώχεια, στην ανεργία, στο ξεκλήρισμα, στην υποταγή σε επιλογές και επιταγές που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες και πρωτοκολλούνται στη χώρα μας!

Πιάστηκαν λοιπόν για τα καλά από τους προπηλακισμούς υπουργών που σημειώθηκαν προχτές έξω από τη Βουλή. Ξεχώρισαν, όπως το συνηθίζουν, το "δένδρο" και έχασαν το "δάσος" και ιδού το αποτέλεσμα: Οι μεν να καταγγέλλουν σε όλους τους τόνους τους εργάτες και οι δε (αυτοί που καλούσαν την κυβέρνηση της ΝΔ να βάλει τα ΜΑΤ να ανοίξουν "σαν τριαντάφυλλο" τα κεφάλια των απολυμένων της ΕΑΣ) να πουλάνε τώρα εξυπηρέτηση στους εργάτες του Σκαραμαγκά! Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, ο στόχος είναι ο ίδιος: Το χτύπημα και το πλαγιοκόπημα του αγώνα. Και αυτό γιατί όλοι τους αποφεύγουν να μιλήσουν για την ουσία. Και το αποφεύγουν, γιατί κατά βάση συμφωνούν. Συμφωνούν στο ξεπούλημα του μεγαλύτερου ναυπηγείου της χώρας. Συμφωνούν ακόμα και στους σκανδαλώδεις όρους παράδοσής του στους ιδιώτες. Το πολύ πολύ να διαφωνούν για το ποιος θα πάρει αυτόν το θησαυρό και σε ποιων τσέπη θα πάνε οι μίζες... Δείχνουν, επίσης, έκπληκτοι μπροστά στην έκρηξη οργής, παρότι οι, φρονίμως ποιούντες, προπηλακισθέντες υπουργοί, δείχνουν πιο ψύχραιμοι. Ισως γιατί αυτοί ξέρουν καλύτερα από τον καθένα, πόσο το κόμμα τους ενέπαιξε, πόσο εξαπάτησε αυτόν τον κόσμο. Αυτόν τον κόσμο που όλοι, στο κάτω κάτω, γνωρίζουν ποια πολιτική παράταξη ενίσχυαν στη μεγάλη τους πλειοψηφία και μάλιστα με αρκετά δυναμικό τρόπο...

Αυτοί ξέρουν, για παράδειγμα, ότι στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την αμυντική βιομηχανία, τονιζόταν ότι είναι "δυνατή και επιβεβλημένη" η διατήρηση του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά "υπό τον δημόσιο έλεγχο". Αυτοί ξέρουν για παράδειγμα, ότι με ερώτηση στη Βουλή στις 2 Απρίλη 1993, βουλευτές του κόμματός τους χαρακτήριζαν: "Ενα τεράστιο σκάνδαλο με εθνικές, οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις", το μεθοδευόμενο από την κυβέρνηση της ΝΔ ξεπούλημα του Σκαραμαγκά. Αυτοί ξέρουν, για παράδειγμα, ότι το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα σε ανακοίνωσή του στις 5 Ιούλη του 1993 τόνιζε, μεταξύ άλλων, καταγγέλλοντας τη "θρασύτατη μεθόδευση της κυβέρνησης για το ξεπούλημα": "Το ΠΑΣΟΚ προειδοποιεί πάλι ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί το ξεπούλημα, τις απολύσεις, την παράδοση σε καιροσκόπους και κερδοσκόπους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, που κατά πάγια και ξεκάθαρη θέση μας, ανήκει στις μονάδες στρατηγικής σημασίας και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο ενός ενιαίου φορέα αμυντικής και ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας"... Αυτοί ξέρουν, τέλος, ότι ο εμπαιγμός των εργαζομένων από την παράταξή τους συνεχίστηκε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Είτε με τις "σικέ"... διαφοροποιήσεις που πάνε για "βρούβες", μόλις έρχεται η ώρα του "διά ταύτα", όπως έγινε προχτές στη Βουλή. Είτε με το κόκαλο των προγραμμάτων "κοινωνικής προστασίας" που πετάνε στους υπό απόλυση εργάτες. Είτε με τα σχέδια υπονόμευσης του αγώνα "από τα μέσα", τα οποία καθώς φαίνεται περνάνε σε νέα φάση, με πρόσχημα τα προχτεσινά επεισόδια. Η πείρα από την άδοξη παράδοση του Νεωρίου της Σύρου, ο τρόπος που εκείνος ο αγώνας προδόθηκε είναι εντελώς πρόσφατος. Δεν έχουν παρά να βγάλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τα συμπεράσματά τους και να πορευθούν ανάλογα, οργανώνοντας μαζικά και συντονισμένα την επίθεσή τους ενάντια στην ίδια την πολιτική που ξεπουλά την εθνική περιουσία και τους ίδιους.