Η πρωτοφανής "απροθυμία" των υποψηφίων να συμμετάσχουν στο γραπτό διαγωνισμό για την πρόσληψη 3.075 υπαλλήλων στο δημόσιο, δε σημαίνει βέβαια ότι δεν έχουν ανάγκη για μια θέση εργασίας στο δημόσιο. Κάθε άλλο. Η ανάγκη αυτή αποδείχτηκε περίτρανα με τις αιτήσεις συμμετοχής που ξεπέρασαν τις εκατό χιλιάδες.

Το γεγονός ότι τελικά οι μισοί δεν προσήλθαν να διαγωνιστούν έχει την εξήγησή του. Βασικός λόγος είναι ότι ταυτόχρονα με το γραπτό διαγωνισμό, πραγματοποιούνται διπλάσιοι και τριπλάσιοι διορισμοί στο δημόσιο με τη δοκιμασμένη ρουσφετολογικά μέθοδο των "αντικειμενικών κριτηρίων". Είναι εύλογο, λοιπόν, οι υποψήφιοι να αναζητήσουν μέσα από αυτούς μια θέση εργασίας στο δημόσιο.

Ο δεύτερος λόγος πρέπει να αναζητηθεί στη διάχυτη πεποίθηση που υπάρχει - όχι βέβαια αναίτια - στη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου ότι δεν υπάρχει αξιοκρατία στις προσλήψεις στο δημόσιο. Αυτό δε σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είναι διαβλητός. Δεν μπορεί όμως να διορίζονται κάθε 4 χρόνια τρεις χιλιάδες αξιοκρατικά και το ίδιο διάστημα να διορίζονται δεκάδες χιλιάδες με ρουσφέτι.

Αυτή είναι η απλή αλήθεια, όσο και αν δε θέλει να την παραδεχτεί η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου Προεδρίας.