Είναι γνωστές στο πανελλήνιο οι αγροτικές κινητοποιήσεις που αγκάλιασαν ένα σημαντικό μέρος της χώρας από τη Μακεδονία, έως την Κρήτη με κορυφαίες εκείνες της θεσσαλικής γης.

Το ΠΑΣΟΚ με τη μακρόχρονη εμπειρία που διαθέτει, ως κυβέρνηση αλλά και ως αξιωματική αντιπολίτευση, αν ήθελε θα μπορούσε να δώσει αντικειμενική ερμηνεία στα γεγονότα που όλοι γνωρίζουμε. Να τα εκλάβει ως ένα προειδοποιητικό μήνυμα, ως ξυπνητήρι, αντί να χρησιμοποιεί μεθόδους άλλων εποχών, για να τσακίσει αυτό το γνήσιο κίνημα λαϊκής αμφισβήτησης και συσσωρευμένης διαμαρτυρίας.

Η κινητοποίηση "έβγαλε" τις μάσκες, αφαίρεσε το μακιγιάζ αρκετών πολιτικών, έδειξε ανάγλυφα ποια είναι η πολιτική και η στάση του κάθε κόμματος στα προβλήματα της αγροτιάς. Το ξεσκέπασμα δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση, αφορά και τη ΝΔ που χειρίστηκε το ζήτημα των αγώνων με τέτοιο τρόπο, με στόχο να τους υπονομεύσει, να τους εκθέσει,να αφυδατώσει το γνήσιο περιεχόμενό τους. Το ξεσκέπασμα αφορά συνολικά όλα τα κόμματα όπως την Πολιτική Ανοιξη και κυρίως το "ΣΥΝ". Η Πολιτική Ανοιξη περιορίστηκε να προβάλλει ορισμένα αποσπασματικά αιτήματα, χωρίς όμως να τολμήσει να ανοίξει το απόστημα των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την αγροτική οικονομία, γιατί θα υποχρεωνόταν να αλλάξει θέση ότι είναι μονόδρομος, θα έπρεπε να παραδεχτεί τις ευθύνες της για τη συναίνεση που παραχωρεί στις βασικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ακόμα πιο αποκαλυπτικός ήταν ο ρόλος του "ΣΥΝ". Γνωστά στους αγρότες στελέχη του έδωσαν χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση υιοθετώντας μια προς μια τις απόψεις περί φοροφυγάδων, και σε αρκετές περιπτώσεις έδωσαν τη συνδρομή στην τρομοκράτηση των αγροτών να σπάσουν τους αποκλεισμούς. Δεν έχει ακουστεί τόσο ανώδυνη και επιφανειακή κριτική προς την κυβέρνηση από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς, κατηγορήθηκε μόνο και μόνο για έλλειψη συντονισμού, συνεννόησης των υπουργών μεταξύ τους.Πολλά πρέπει η κυβέρνηση να οφείλει στα κόμματα αυτά που έκαναν ό,τι μπορούσαν να συσκοτίσουν την πραγματική φύση των αιτημάτων.

Ο κ. Εβερτ σε κρίσιμη στιγμή της κλιμάκωσης των αγώνων, έριξε το επαναστατικό δήθεν σύνθημα για παραίτηση του πρωθυπουργού, γνωρίζοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν πρόκειται να οδηγήσει σε αλλαγή πολιτικής, όπως δε θα οδηγήσει σε αλλαγή πολιτικής και η εκ νέου αναρρίχηση της ΝΔ.

Καμιά συζήτηση στη Βουλή, καμιά εξαγγελία από τον άμβωνα των προεκλογικών συγκεντρώσεων, καμιά τηλεοπτική συνέντευξη δεν είναι σε θέση να διαφωτίσει τον λαό μας για το αγροτικό πρόβλημα και τις πολιτικές ευθύνες που υπάρχουν, όσο η αποκαλυπτική στάση των κομμάτων στη διάρκεια αυτών των 15 ημερών.

Η κυβέρνηση, διά στόματος μάλιστα του ίδιου του πρωθυπουργού, ως σύγχρονου Ηρακλή Πουαρό, "αποκάλυψε" στον ελληνικό λαό, ότι η κινητοποίηση ήταν υποκινούμενη από κόμματα και πολιτικά στελέχη, έριξε τα βέλη της στο ΚΚΕ. Λες και το ΚΚΕ δρα με όρους παρανομίας ή παρασκηνίου. Μα είναι πασίγνωστο, το διακηρύσσουμε καθημερινά,χρόνια τώρα, μέσα και έξω από τη Βουλή, ότι το κύριο βάρος της δράσης μας πέφτει στην πλατιά ενημέρωση του λαού για τις αιτίες και τους παράγοντες που ευθύνονται για τη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση που τον ταλαιπωρεί. Για την ανάγκη να οργανωθεί και να παλέψει πολύμορφα για τη διέξοδο από την κρίση, για ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνουν συνολικά και ολοκληρωμένα μέτρα υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία και αποτελούν τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.

Οι ομιλίες, οι προτάσεις και οι σαφείς υποδείξεις του ΚΚΕ προς τους εργατοϋπαλλήλους, τη μικρομεσαία αγροτιά και τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους, δε θα οδηγούσαν σ' αυτήν τη μεγάλη λαϊκή έκρηξη αν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, - τα θύματα της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - δεν έβγαζαν συμπεράσματα από την ίδια τους την πείρα.Τα οξυμένα προβλήματα, η μακροχρόνια εξαπάτηση, το ξεγέλασμα είναι που ώθησαν τους μικρομεσαίους αγρότες να βγουν στους δρόμους και να αποκλείσουν την επικοινωνία, μη έχοντας κανένα άλλο μέσο για να ασκήσουν πίεση, προβάλλοντας ρεαλιστικά, μίνιμουμ, εντελώς δίκαια αιτήματα που αν ικανοποιηθούν απλά θα δώσουν μια μικρή ανάσα, προσωρινή..

Εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα, κρατική καταστολή

Δεν επρόκειτο να αναφερθούμε στη συμβολή του ΚΚΕ στην κινητοποίηση, γιατί δε ζητάμε εύσημα και συγχαρητήρια από τη Βουλή, ούτε για να αυτοπροβληθούμε μπροστά στην αγροτιά. Οι ίδιοι οι αγρότες έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να μας κρίνουν. Αν κάνουμε αυτήν την τοποθέτηση είναι γιατί θέλουμε ακριβώς να αναδείξουμε ένα μεγάλο κίνδυνο που απειλεί τον τόπο μας, την επαναφορά της εμφυλιοπολεμικής εκστρατείας περί "κομμουνιστικού δακτύλου".Και ακόμα χειρότερα, τη σαφή πρόθεση της κυβέρνησης να θέσει σε κίνηση την άγρια, κρατική καταστολή,με τη λογική ότι "όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος". Το ότι η επέμβαση με τα ΜΑΤ και τα ασφυξιογόνα δεν έγινε, οφείλεται κυρίως σε τεχνικούς λόγους από την πλευρά της κυβέρνησης και στο φόβο της γενίκευσης των κινητοποιήσεων. Δεν ήταν η κυβερνητική κοινωνική ευαισθησία που σταμάτησε την τελευταία στιγμή μια αιματηρή επέμβαση. Εμποδίστηκε, ως ένα βαθμό, από τις αποκαλύψεις του κ. Παπαθεμελή που για τους δικούς του λόγους αρνήθηκε να συμπράξει σε μια τέτοια ενέργεια, βγάζοντας ίσως συμπεράσματα και από ό,τι επακολούθησε ύστερα από την τρομοκρατικού τύπου επίθεση σε βάρος των συνταξιούχων. Κακά τα ψέματα, ο αυταρχισμός και η βία μπήκαν στην ημερήσια διάταξη αυτή την περίοδο, μαζί με τη συκοφαντία, τα κηρύγματα διχασμού.Είναι ηλίου φαεινότερο πια ότι το βερνίκι του εκσυγχρονισμού που χρησιμοποιούν τα κόμματα εκείνα που προβάλλουν ως μονόδρομο την υποταγή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, άρχισε να ξεφτάει και να βγαίνει στην ημερήσια διάταξη η σκουριά μιας συντηρητικής, αντιδραστικής πολιτικής.

Τα κυβερνητικά επιχειρήματα, επικίνδυνα και σαθρά

Γιατί βγήκαν στους δρόμους οι αγρότες

Τα περί αντικυβερνητικού αγώνα

Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι οι αγρότες δεν κατέβηκαν στους δρόμους γιατί αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, άλλα γιατί είχαν ένα και μοναδικό σκοπό, να αντιπαρατεθούν στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή σύμφωνα με τη δική σας άποψη ο ελληνικός λαός ένα ρόλο έχει να ψηφίζει κάθε 4 χρόνια, και να μένει παθητικός θεατής ή χειροκροτητής μιας πολιτικής, ανεξάρτητα αν είναι σωστή ή όχι, ανεξάρτητα αν ικανοποιεί τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτή η άποψη τι σχέση έχει με τα μεγάλα λόγια που χρόνια έχετε ταφισει τον ελληνικό λαό περί λαϊκής κυριαρχίας, λαϊκής συμμετοχής; Να ξέρετε ότι θα θερίσετε θύελλες, ο εξαπατημένος οργίζεται χίλιες φορές περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο.

Αλλα το χειρότερο που κάνατε ήταν η συστηματική προσπάθεια να σπιλωθεί, να συκοφαντηθεί και να αλλοιωθεί το πραγματικό περιεχόμενο αυτού του δίκαιου αγώνα. Βρίσατε τους ξεσηκωμένους βαφτίζοντάς τους τσιφλικάδες και φοροφυγάδες,όταν πολύ καλύτερα από τον καθένα είσαστε σε θέση να γνωρίζετε την κοινωνική και οικονομική θέση των αγωνιζομένων. Αποκαλέσατε τους λαϊκούς αγώνες επαναστατική γυμναστική, δείχνοντας με το χειρότερο τρόπο την απέχθειά σας σε κάθε λαϊκή δραστηριότητα που σας αμφισβητεί.

Ποιοι ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα,άλλα και μέσα στις γραμμές του; Οι μικρομεσαίοι αγρότες και μάλιστα οι ηλικίες των 30 - 40 χρόνων, με βασικό πυρήνα αιτημάτων τις τιμές, το κόστος παραγωγής, τους ΕΟΚικούς περιορισμούς από την ΚΑΠ και τις συμφωνίες της ΓΚΑΤΤ.Για πρώτη φορά βγήκαν με τέτοιο τρόπο στους δρόμους νέοι άνθρωποι που ζουν στην ύπαιθρο, και βγήκαν στον αγώνα όχι μόνο για τα σημερινά συσσωρευμένα εκρηκτικά προβλήματά τους, άλλα κυρίως γιατί συνειδητοποιούν ότι τα τελευταία χρόνια έχει υπογραφεί πιστοποιητικό θανάτου για την αγροτική οικονομία. Ο τρόμος των αγροτών μετατρέπεται σε αγώνα.

Είναι οι νέοι άνθρωποι που βλέπουν το μέσο αγροτικό εισόδημα να είναι στο 50% του αστικού εισοδήματος,οικογενειάρχες που δε βολεύονται με τα χάλια της παιδείας, της υγείας και του πολιτισμού που χαρακτηρίζουν την ύπαιθρο.Συσσωρευμένη δυσαρέσκεια για τα αδειανά από προσωπικό Κέντρα Υγείας, για τα σχολεία που φθίνουν, για το μαράζωμα του χωριού.

Ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία που δείχνουν ποιους εννοεί η κυβέρνηση "τσιφλικάδες"!

• Χειροτέρεψε η κατάσταση της μικρής και μεσαίας αγροτιάς. Το 1980 είχαμε 1.108.000 απασχολούμενους στη γεωργία και το 1993 758.700.Οι μειώσεις αφορούν κατ' αποκλειστικότητα εκμεταλλεύσεις μέχρι 100 στρέμματα δηλαδή τη μεγάλη μάζα των μικρομεσαίων.Σε αντίθεση με τις εκμεταλλεύσεις πάνω από 100 στρέμματα που αυξήθηκαν το 1977 - 1989 κατά 30%. Ειδικά πάνω από 200 στρέμματα. Αύξηση κατά 62% το ίδιο διάστημα. Ο αριθμός των γεωργικών εκμεταλλεύσεων στο διάστημα 1977 - 1989 σημείωσε μείωση κατά 3,5% και στη διετία 1989 - 1991, 8%.
• Παρόμοια τάση και στην κατανομή της γης.Το 1977 τα νοικοκυριά μέχρι 100 στρέμματα, δηλαδή το 93,5%, κατείχαν το 69,2% της γης. Το 1989 το ποσοστό της κατηγορίας αυτής των νοικοκυριών είχε 57,6%, δηλαδή μείωση κατά 16,7%.
• Οι εκμεταλλεύσεις με πάνω από 100 στρέμματα κατείχαν το 1977 το 30% και το 1989 έφτασαν το 42,4%, δηλαδή αύξηση 37,6%.
• Οι δείκτες αυτοί έχουν ενταθεί μετά το 1989 που εφαρμόζονται κίνητρα εγκατάλειψης της γεωργίας π.χ. πρόωρη συνταξιοδότηση, αγρανάπαυση, δάσωση γεωργικών εκτάσεων και θα οξυνθούν με την ΓΚΑΤΤ.
• Για τη μίσθωση της γης,στην 10ετία 1977 - 1987, αύξηση για τα νοικοκυριά 100 και πάνω στρεμ. κατά 17%, αντίθετα για τα μικρομεσαία μέχρι 100 στο ίδιο διάστημα μείωση κατά 27%.

Τα 2/3 της νοικιασμένης γης ενοικιάζονται από παραγωγούς πάνω από 100 στρέμματα. Αναπτύσσεται έστω και με αργούς ρυθμούς το κεφάλαιο.

• Το φαινόμενο της πολυδραστηριότητας παίρνει μαζικό χαρακτήρα και μόνιμο. Το 1977 το ποσοστό των πολυαπασχολουμένων με κύρια ή δευτερεύουσα πηγή τις εξωγεωργικές δραστηριότητες ήταν 21%, το 1989 42,3%. Μάλιστα, από τους πολυαπασχολούμενους το 95,7% αφορά εκμεταλλεύσεις μέχρι 100 στρεμ., που δείχνει ότι αφορά τη μικρομεσαία αγροτιά. Το πρόβλημα είναι πού θα βρεθεί η δεύτερη δουλιά. Σήμερα, που είναι αναγκαία δυστυχώς. Το 1985 κύρια απασχόληση εκτός νοικοκυριού 27,5%, το 1989 35,2%

Συνειδητοποίηση του αδιεξόδου

Αυτοί οι νέοι άνθρωποι βρίσκονται σε αδιέξοδο, γιατί βλέπουν ότι σε λίγα χρόνια θα είναι άνεργοι της υπαίθρου,και δεν μπορούν να αναζητήσουν λύση στα αστικά κέντρα ούτε στη μετανάστευση.Να μείνουν στην ύπαιθρο δεν μπορούν, να πάνε στις πόλεις δεν υπάρχει μέλλον, αφού στα αστικά κέντρα η ανεργία και η λιτότητα φθάνουν στα ύψη. Τις προηγούμενες δεκαετίες λιτότητα και οικονομική κρίση γενικότερα έβρισκαν προσωρινή εκτόνωση με τη μεταπήδηση στη βιομηχανία, στην οικοδομή, στον τουρισμό, στη μετανάστευση. Σήμερα όμως αυτές οι πόρτες κλείνουν, γιατί δε χτυπιέται μόνο η αγροτική οικονομία, άλλα συρρικνώνεται η παραγωγική βάση της χώρας, και όσες επιχειρήσεις μένουν δεν είναι σε θέση να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, είναι παραδομένες στο πολυεθνικό κεφάλαιο. Εχετε την απαίτηση, λοιπόν, οι αγρότες να κάνουν εθελοντικά χαρακίρι, να γίνουν εθελοντές φτωχοί μόνο και μόνο για να μη θιγεί το κυβερνητικό έργο και οι αποφάσεις των Βρυξελλών.

Για τον παραμερισμό των συνδικαλιστικών ηγεσιών

Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι οι αγώνες των αγροτών δεν ήταν νόμιμοι γιατί παραμέρισαν τα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά τους όργανα και συγκρότησαν Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα. Βεβαίως, με τη βοήθεια και των ΜΜΕ και μιας μειοψηφίας καλοπληρωμένων δημοσιογράφων φροντίσατε να πνίξετε την αλήθεια, ότι οι συντονιστικές αυτές επιτροπές εκλέχθηκαν με νόμιμες, ανοιχτές, δημοκρατικές διαδικασίες από πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα που έχουν εκλεγεί από τους αγρότες.

Αυτές οι συντονιστικές έγιναν ακριβώς για να δώσουν κύρος, δύναμη και νομιμότητα στις κινητοποιήσεις από τη στιγμή που οι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις εγκατέλειψαν τους αγώνες και έγιναν βραχίονες της κυβερνητικής πολιτικής και των κομμάτων που έχουν δεχτεί τη συρρίκνωση της αγροτιάς και της αγροτικής οικονομίας.

Αν τον αγώνα αυτό τον είχαν οργανώσει οι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, τότε μήπως θα τον αναγνωρίζατε; Μήπως και σ' αυτήν την περίπτωση δε θα απονείματε τον τίτλο του εγκάθετου και του υποκινητή στα συνδικαλιστικά στελέχη;

Σ' αυτόν τον αγώνα φάνηκε καθαρά ποιος είναι με ποιον. Ανακοινώσεις διαμαρτυρίας στις κατά τόπους περιοχές έβγαλαν οι τοπικοί σύνδεσμοι των βιομηχάνων και των μεγάλων επιχειρήσεων, οι μεγαλέμποροι που κάνουν τα υποδουλωτικά συμβόλαια με τους αγρότες, οι μεγάλοι εξαγωγείς, αυτοί δηλαδή που έχουν διαδεχτεί τους παλιούς τσιφλικάδες. Αυτοί κατά τη δική σας γνώμη δεν ήταν εγκάθετοι, δεν υποκινήθηκαν από συγκεκριμένους λόγους συμφέροντος. Η αλήθεια είναι ότι στους αγώνες που πραγματοποιούνται αυτήν την περίοδο γίνεται σύγκρουση και αντιπαράθεση συμφερόντων, το ζήτημα είναι με ποια συμφέροντα τοποθετείται ο καθένας. Οπωσδήποτε για συμφέροντα γίνεται λόγος, κανένας αγώνας δε γίνεται για ψυχαγωγία. Οταν λοιπόν οι βιομήχανοι, οι ιδιοκτήτες χιλιάδων στρεμμάτων γης έχουν δικαίωμα να διεκδικούν τα συμφέροντά τους γιατί οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και η μικρομεσαία αγροτιά δε θα αμυνθεί, θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια;

Την κομματική και συνδικαλιστική πειθαρχία την έχετε μετατρέψει σε λάστιχο,όταν είστε στην κυβέρνηση, θέλετε πειθαρχία, όταν είστε στην αντιπολίτευση, θέλετε μη πειθαρχία. Σε τίποτε δεν έχετε να ζηλέψετε τη ΝΔ η οποία όταν ήταν κυβέρνηση ακριβώς με τα ίδια λόγια αντιμετώπιζε τις δικαιολογημένες κινητοποιήσεις, που και τότε γίνονταν - και με τη συμπαράσταση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησαν τις ίδιες μορφές πάλης, σε αρκετές περιπτώσεις.

Ο πανικός μπροστά στην ενότητα των αγροτών και στην αντίθεση προς την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Είμαστε βέβαιοι ότι αυτοί οι αγώνες τρομοκράτησαν και εσάς ως κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, για τρεις κυρίως λόγους:

• Γιατί στα μπλοκ της Εθνικής Οδού και των άλλων δρόμων πάλεψαν δίπλα δίπλα στελέχη του ΚΚΕ με στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, άνθρωποι που ίσως πριν λίγο καιρό πήγαιναν σε χωριστά καφενεία, είχαν προκαταλήψεις μεταξύ τους. Θέλετε τους αγρότες και όλο το λαό να βρίσκεται σε διχασμό,να μη ενώνονται στη βάση των κοινών προβλημάτων ή να είναι ενωμένοι στην υποταγή.Δε θα σας κάνει τη χάρη όμως ο ελληνικός λαός. Αργά άλλα βασανιστικά κατακτά μια νέα συνείδηση στις σύγχρονες συνθήκες.
• Γιατί τα αιτήματα των αγροτών και κυρίως οι γενικότερες απόψεις τους αρχίζουν να συγκρούονται με το απατηλό ευρωπαϊκό όνειρο που χρόνια τώρα προβάλλετε ως σανίδα σωτηρίας. Η κοινή αγροτική πολιτική της ΕΕ και οι συμφωνίες της ΓΚΑΤΤ εδώ και καιρό έχουν προβληματίσει εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες, γιατί δοκιμάζουν στην πλάτη τους τις καταστροφικές συνέπειές τους. Είναι πια πασίγνωστο, μέχρι που κανένα κόμμα δεν αμφισβητεί ότι η ΚΑΠ φέρνει σε δυσχερή και απελπιστική, από άποψη προοπτικής, θέση τους καπνοπαραγωγούς, τους σιτοπαραγωγούς και τους πτηνοτρόφους.Η ΓΚΑΤΤ κτυπά όλα τα μεσογειακά προϊόντα με τη μείωση των εξαγωγικών επιδοτήσεων κατά 36%, τη μείωση των επιδοτήσεων στον όγκο των εξαγωγών κατά 21%, άλλα και τη μείωση των δασμών που για ορισμένα φθάνει το 50%, όπως είναι ξηροί καρποί, και κατά μέσο όρο το 36%. Εχει πια δρομολογηθεί το ξερίζωμα των αμπελώνων, η μείωση της επιδότησης του καπνού, της τιμής του λαδιού, η μείωση και συνυπευθυνότητα στο μπαμπάκι. Προβλέπεται η μείωση των αγροτικών νοικοκυριών κατά 35%.Η ΓΚΑΤΤ ωφελεί τα αμερικάνικα προϊόντα γιατί αυξάνουν εξαγωγές στην Ευρώπη κατά 50% και αποκομίζουν 120 δισ. δολάρια το χρόνο.

Οι Γερμανοί και οι Αγγλοι άλλα και οι Γάλλοι που αρχικά έδιναν την εντύπωση ότι δυσφορούσαν, συμφώνησαν με τις συμφωνίες της ΓΚΑΤΤ γιατί παζάρεψαν άλλα προϊόντα, κυρίως βιομηχανικά ή ορισμένα συγκεκριμένα αγροτικά. Η Ελλάδα όμως με τη συνολική κατάρρευση της παραγωγικής της βάσης, που είναι πια παραδομένη στο πολυεθνικό κεφάλαιο - όση έχει απομείνει - δεν έχει να παζαρέψει τίποτε, κτυπιέται από παντού. Οι αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες έκαναν παραχωρήσεις στις ΗΠΑ εξασφαλίζοντας ανταλλάγματα μεταξύ τους, γιατί τα αγροτικά τους προϊόντα συμμετέχουν στο εθνικό εισόδημα από 1-3%, ενώ στην Ελλάδα η συμμετοχή είναι 16-17% στις τρέχουσες τιμές και στις εξαγωγές πάνω από 30% ακόμα.

• Γιατί τινάζεται στον αέρα ο ψευδεπίγραφος κοινωνικός διάλογός σας που γίνεται με σημαδεμένα χαρτιά.

Γιατί τώρα έγιναν οι κινητοποιήσεις και όχι πιο πριν

Αναμφισβήτητα οι κινητοποιήσεις αυτές γίνονται σχετικά καθυστερημένα.Πριν 10 χρόνια θα έπρεπε να είχε ξεσηκωθεί κυριολεκτικά ο αγροτικός πληθυσμός και όχι μόνο όταν άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα ότι το ισοζύγιο των σχέσεων με την τότε ΕΟΚ ήταν αρνητικό. Δυστυχώς για τους ίδιους τους αγρότες δεν έγιναν αντιληπτές οι συνέπειες από την πρώτη στιγμή.Καταφέρατε και εσείς και η ΝΔ, άλλα και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να τους ξεγελάσετε, να τους κρύψετε την αλήθεια, να παρουσιάζετε το μαύρο - άσπρο.

Το ΚΚΕ πολύ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει τους αγρότες για τις παγίδες, τα δόκανα και τα δολώματα που έστηνε η ΕΕ προκειμένου να κερδίσει τη συναίνεσή τους. Την ψήφο στα κόμματα που εκπροσωπούν στην Ελλάδα τα συμφέροντα της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης (των πολυεθνικών, των φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων της Ευρώπης).

Καταφέρατε να ξεγελάσετε την αγροτιά με υποσχέσεις ότι τα ελληνικά προϊόντα θα βγουν στην αγορά των 300 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, με τα θαφτικά των χωματερών, τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, τις υποσχέσεις για αναδιαρθρώσεις, με τα προγράμματα για τους νέους αγρότες που μόλις 2.000 νέους συμπεριέλαβαν.Είναι γεγονός ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί η ΕΕ προκειμένου να περάσει την πολιτική της είναι μελετημένες καλά, έτσι ώστε να μη φαίνεται από την πρώτη στιγμή η καταιγίδα που θα ξεσπάσει.

Ο αγώνας των αγροτών ανέδειξε άμεσα και μεσοπρόθεσμα αιτήματα που είναι δυνατό να υλοποιηθούν αν η κυβέρνηση το θελήσει. Ταυτόχρονα όμως ανοίγεται ο δρόμος για διεύρυνση του πλαισίου πάλης με αιτήματα που στρέφονται εναντίον της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αναπόφευκτα, υποχρεωτικά, αναγκαστικά.

Οι προτάσεις του ΚΚΕ

ΑΜΕΣΑ:

1. Για τη μείωση του κόστους παραγωγής:

Α. Ελεγχος στις τιμές των γεωργικών εφοδίων και μηχανημάτων. Μείωση του ΦΠΑ από 18% στα 8% για τα φυτοφάρμακα και γεωργικά μηχανήματα, ένας τρόπος η αύξηση της επιστροφής.

Β. Μείωση του φόρου στα καύσιμα κατά 50%.

Γ. Μείωση των επιτοκίων της ΑΤΕ και διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της. Επιδοτούμενο επιτόκιο για νέους αγρότες για απόκτηση γης, ζωών και εξοπλισμού.

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΑ:

Ενόψει νέου προϋπολογισμού...

Δ. Σημαντική αύξηση εθνικών και κοινοτικών πόρων για έργα υποδομής, εκτροπή Αχελώου, αρδευτικό Σμοκόβου, στραγγιστικά και αντιπλημμυρικά.

Ε. Αναβάθμιση της αγροτικής εκπαίδευσης, της επιστημονικής και τεχνικής βοήθειας, είτε με κάλυψη όλων των κενών θέσεων γεωπόνων, κτηνιάτρων, δασολόγων, κ.λπ. και αύξηση οργανικών θέσεων στα γραφεία γεωργικής ανάπτυξης, κτηνιατρεία κ.λπ.

ΣΤ. Αύξηση των δαπανών για έρευνα στον γεωργικό και κτηνοτροφικό τομέα. Μηχανογράφηση στις διευθύνσεις γεωργίας και απαλλαγή των γεωτεχνικών από γραφειοκρατικές δουλιές για να βρίσκονται κοντά στον αγρότη.

2. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΠ ΚΑΙ ΓΚΑΤΤ, ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΕΜΠΟΡΙΟΥ:

Α. Αποφασιστική αντίσταση της ελληνικής κυβέρνησης στην προτεινόμενη αναθεώρηση, να πάρει το χαρακτήρα του "βέτο" στην ΚΑΠ για βαμβάκι, οπωροκηπευτικά, αμπελουργικά και τεύτλα.

Β. Κατάργηση του περιορισμού παραγωγής γάλατος, ποσόστωση μέχρι την ποσότητα που κάνει τη χώρα αυτάρκη σε γάλα 1.300.000 κιλά.

Γ. Καταβολή επιδοτήσεων σε όλα τα επιλέξιμα αιγοπρόβατα και βοοειδή.

Δ. Ειδικά κίνητρα για την παραγωγή ζωοτροφών κύρια σανού και δημητριακών.

Ε. Αλλαγή της ΚΑΠ για καπνά, σιτηρά, κτηνοτροφικά στην κατεύθυνση για κοινοτική προτίμηση, τιμή παρέμβασης, κατάργησης των ποσοστώσεων στο ύψος των κοινοτικών αναγκών.

Στ. Καταβολή εξαγωγικών επιδοτήσεων και ενισχύσεων στην κατανάλωση για να σταματήσουν οι χωματερές.

Ζ. Για το βαμβάκι κατάργηση του φόρου συνυπευθυνότητας κατάργηση της ποσόστωσης.

Η συμπλήρωση του εισοδήματος του καπνοπαραγωγού, κτηνοτρόφου, παραγωγού δημητριακών από τις επιπτώσεις της ΚΑΠ '93-'95 και της ΚΑΠ '95 από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους, όπως έγινε με την πρώτη αναθεώρηση της ΚΑΠ για τους καπνοπαραγωγούς.

Είναι αναπόφευκτη η ριζική αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις επιλογές της όχι μόνο σε εθνικό, αλλά και πανευρωπαϊκό επίπεδο

Η ΝΔ και τα αλλά κόμματα της αντιπολίτευσης αναγνωρίζουν ότι οι διεθνείς επιλογές της ΕΕ και των συμφωνιών της ΓΚΑΤΤ προκαλούν προβλήματα στα αγροτικά μας προϊόντα, και όχι μόνο βεβαίως.Ολα τα κόμματα κάνουν λόγο για ανάγκη προσαρμογών, και για την ανάγκη να γίνονται σκληρές διαπραγματεύσεις στα διεθνή όργανα, ώστε να διασωθούν ορισμένα προϊόντα. Οτι τα προβλήματα θα αντιμετωπιστούν αν η αγροτική οικονομία γίνεται ανταγωνιστική.Το ένα κόμμα κατηγορεί το άλλο ότι δεν έχει ικανότητα στη διαπραγμάτευση.Πριν μερικά χρόνια για πολλούς φαίνονταν λογικές και πειστικές αυτές οι θέσεις και επικρίσεις. Η ζωή όμως τις έχει τινάξει κυριολεκτικά στον αέρα και έχει διαψεύσει όλους όσοι θεωρούσαν ότι είναι ζήτημα μιας απλής διαπραγμάτευσης η τύχη της αγροτιάς και της αγροτικής οικονομίας. Είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης με άλλους όρους πολιτικούς, με όρους αντίθεσης - αναμέτρησης, σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι ζήτημα τακτικής ενταγμένης όμως σε μια γενικότερη στρατηγική που διεκδικεί διαφορετική θέση της χώρας στο διεθνή καταμερισμό, με αφετηρία την προστασία της παραγωγικής της βάσης, πράγμα που αποτελεί τη βάση για την ισοτιμία στις σχέσεις ανάμεσα στις χώρες.

Η δράση για τη διάσωση της αγροτικής οικονομίας και την προστασία των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς είναι θέμα εθνικής ανεξαρτησίας.

Η λογική "πειθαρχούμε και προσπαθούμε να πετύχουμε κάποιες εξαιρέσεις" είναι λογική αναποτελεσματική μοιραία για το λαό και τον τόπο, αλλά και για την ενότητα και τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης. Είναι η λογική των εκπροσώπων και υπαλλήλων των πολυεθνικών.Η ευρωπαϊκή ένωση δεν αφορά τους λαούς, αλλά την ένωση δύναμης και συμφερόντων των δυνάμεων του μεγάλου κεφαλαίου.

Οταν, λόγου χάρη, ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μιλούσαν και μιλάνε για εξαιρέσεις ενδιαφέρονται για τα δικά τους προϊόντα και όχι συνολικά τα ευρωπαϊκά, και όταν λένε δικά τους εννοούν τα προϊόντα των πολυεθνικών. Τα παζάρια και τα αντισταθμίσματα είναι δικά τους, οι θυσίες είναι για τους λαούς.

Το χτες προσφέρει πολλές αποδείξεις

Η πτωτική τάση της αγροτικής οικονομίας άρχισε από το 1974, λόγω της δράσης του καπιταλιστικού κέρδους και στον τομέα αυτό βεβαίως άρχισε να παίρνει το χαρακτήρα της κρίσης στην 8ετία του ΠΑΣΟΚ και τώρα είναι σε εξαιρετικά επικίνδυνο κατήφορο.Μια αρνητική πολιτική δε φαίνεται αμέσως, αλλά μετά παρέλευση χρόνων. Η ΕΕ μετατράπηκε τα τελευταία χρόνια από βασικό σε αποφασιστικό παράγοντα επιδείνωσης της θέσης του αγρότη και της αγροτικής οικονομίας, με την ενεργητική συνδρομή των κομμάτων που κυβέρνησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ,με το κλίμα συναίνεσης που καλλιεργήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, με χέρι βοήθειας και από τα μικρότερα κόμματα που εμφανίζονται βασιλικότερα του βασιλέως.

• Το εμπορικό ισοζύγιο θετικό μέχρι το 1980 +σν3,3, δισ. δρχ., από το 1981 γίνεται αρνητικό για να φθάσει το 1992 το έλλειμμα στα 300 δισ. δρχ, Από εξαγωγική γίνεται εισαγωγική χώρα και παράλληλα εντάθηκε η αναδιανομή εισοδήματος υπέρ χωρών της ΕΕ.
• Τα τελευταία χρόνια είναι εμφανής η επικίνδυνη στασιμότητα και μείωση της αγροτικής παραγωγής.
• Για την 5ετία 1986 - 1990 είχαμε μείωση αγροτικών προϊόντων 13- 15% με τη χρήση των μηχανισμών της ΕΕ δηλαδή με τις χαμηλές τιμές, και τις επιδοτήσεις, πρόστιμα συνυπευθυνότητας, ποσοστώσεις και αντικίνητρα κλπ.

ΚΑΠ και ΓΚΑΤΤ:

Η αυταπάτη και απάτη της ισότητας και της αμοιβαιότητας

Οι όροι των διαπραγματεύσεων και του ανταγωνισμού δεν είναι ισότιμοι, είναι όροι που τους επιβάλλουν οι πολυεθνικές που έχουν τη βασική πηγή κεφαλαίων στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, οι οποίες ηγεμονεύουν σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Στην καλύτερη περίπτωση μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται μπορεί να πετύχει αντί για 100% καταστροφή να έχουμε 80 ή 90%. Το ζητούμενο είναι να διεκδικηθεί άλλη κατεύθυνση, άλλη πολιτική, πράγμα που αντικειμενικά συνεπάγεται στρατηγική αντίθεσης και ρήξης. Βεβαίως, αυτή η επιλογή είναι θέμα λαϊκής θέλησης. Αργά ή γρήγορα αυτή η λαϊκή θέληση θα εκφραστεί.

Ολα τα κόμματα ισχυρίζονται ότι είναι επικίνδυνο για την Ελλάδα να έλθει σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές επιλογές. Η ζωή δείχνει ότι ο δρόμος αυτός μπορεί να έχει δυσκολίες, όμως έχει πολύ λιγότερες από την ενσωμάτωση και την υποταγή.

Πλήρης περιθωριοποίηση

Η πολιτική της ΕΕ αφαιρεί από τη χώρα μας κάθε ελπίδα να γίνει κάποτε ανταγωνιστική, από χέρι, δηλαδή, την οδηγεί στην πλήρη περιθωριοποίηση.

Οι εντολές για περιορισμούς στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων αφορούν εκείνα τα προϊόντα που η Ελλάδα λόγω εδάφους, κλίματος και παράδοσης είναι ανταγωνιστική.Αφορούν προϊόντα που η Ευρώπη έχει έλλειμμα και όχι περίσσευμα. Δηλαδή, επιβάλλουν στην Ελλάδα να πάψει να είναι ανταγωνιστική εκεί που μπορεί, να μειώσει την παραγωγή της, ώστε να μη φθάνει να ικανοποιήσει τις εσωτερικές της ανάγκες, και να αυξήσει τις εισαγωγές της από τις ΗΠΑ, από άλλες ευρωπαϊκές και από τρίτες χώρες, ώστε να προσφέρουν υπηρεσίες στο μεγάλο κεφάλαιο αυτών των χωρών για να ανταποδίδουν οι κυβερνήσεις τους υπηρεσίες στην πολιτική της "νέας τάξης πραγμάτων".

Το ευρωπαϊκό και αμερικανικό κεφάλαιο απαιτεί λιγότερη παραγωγή, λιγότερες εξαγωγές, μεγαλύτερες εισαγωγές. Αρα δημιουργεί εκτός των άλλων και πρόβλημα επισιτιστικής αστάθειας, έλλειμμα, ασφυκτική εξάρτηση,κλπ. Μεγάλα έργα υποδομής για τη μείωση του κόστους παραγωγής έχουν να γίνουν πάνω από 15 χρόνια. Αντίθετα, η μείωση των επενδύσεων είναι ολοφάνερη. Μόνο το 5% των επενδύσεων πηγαίνει στη γεωργία. Γι' αυτό η μέση παραγωγικότητα 55% της κοινοτικής. Δηλαδή είμαστε μη ανταγωνιστικοί.

Να ένα παράδειγμα:

Το καλαμπόκι, που αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, της παραγωγής ζωοκομικών προϊόντων. Η χώρα μας είναι πρώτη στον κόσμο σε στρεμματική απόδοση στο καλαμπόκι. Το ίδιο ισχύει για το βαμβάκι, που είναι συναλλαγματοφόρο και αναγκαίο επίσης στην εσωτερική μας αγορά.

Μόνο για την εισαγωγή ζωοκομικών προϊόντων πληρώνουμε 300 - 350 δισ. το χρόνο - όσο και για ενέργεια. Η ελληνική κτηνοτροφία φθίνει και οδηγείται σε καταστροφή. Στο γάλα μάς επιβάλλεται να παράγουμε ποσότητα που καλύπτει κατά 60% τις ανάγκες μας, μας αναγκάζουν να εισάγουμε και επιβάλλεται πρόστιμο συνυπευθυνότητας που φθάνει το 115% επί της τιμής του για κάθε κιλό που παράγουμε επιπλέον από αυτό που έχει οριστεί. Το πιο σοβαρό είναι ότι επιβάλλει η ΕΕ να ξεριζώνονται 120.000 στρέμματα καλαμπόκι.

Ποιος κερδίζει από αυτούς τους περιορισμούς; Οι πολυεθνικές που εξάγουν στη χώρα μας τα προϊόντα τους. Ποιος χάνει; Η μικρή και μεσαία αγροτιά, συνολικά η αγροτική οικονομία.

Εξαπατούν και κοροϊδεύουν τους αγρότες, και το λαό γενικότερα, όσοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να γίνει ποιοτική, σύγχρονη ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας της Ελλάδας χωρίς τη στήριξη και τη διεύρυνση του ρόλου της κτηνοτροφίας. Στην ελλάδα η σχέση ζωικής παραγωγής προς τη φυτική είναι 30% προς 70% αντίστοιχα, ενώ στις αναπτυγμένες χώρες η σχέση είναι αντίστροφη.

Εσπεριδοειδή

Πέρα από κάθε αμφισβήτηση η Ελλάδα είναι χώρα παραγωγής καλής ποιότητας και ποσότητας εσπεριδοειδών, ένα είδος που προτιμάται από τους Ευρωπαίους καταναλωτές.

Οι "φίλοι" Ευρωπαίοι εταίροι δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τα ελληνικά συμφέροντα, όπως ισχυρίζονται, ούτε προωθούν ισότιμες, αμοιβαία, σχέσεις. Αν ο στόχος τους ήταν το αμοιβαίο συμφέρον τότε θα αγόραζαν τα εσπεριδοειδή μας. Οι συναλλαγές σε εσπεριδοειδή έχουν σχετικά διασωθεί, γιατί το 70% το αγοράζουν οι ανατολικές χώρες.Αν και δε διαθέτουμε ολοκληρωμένα στοιχεία υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις που λένε ότι φέτος θα πέσει στα κατώτατα όρια η εξαγωγή εσπεριδοειδών στις χώρες των δήθεν συμμάχων μας.

Οι περίφημες υποσχέσεις περί κοινοτικής προτίμησης έχουν καταπατηθεί. Αν εφαρμόζονταν, η χώρα μας θα έπρεπε να καλλιεργεί τουλάχιστον διπλάσιες εκτάσεις σε καπνά, τριπλάσιες στα αμπέλια, ώστε να καλυφθούν οι ευρωπαϊκές ανάγκες σε σταφίδα, πενταπλάσιες σε βαμβάκι. Αντίθετα, τα αμπέλια ξεριζώνονται σε έκταση 260.000 στρεμμάτων.

Οι συνέπειες των ποσοστώσεων

Οι συνέπειες των ποσοστώσεων και των περιορισμών είναι πολλαπλασιαστικές, για τη συνολική οικονομία και τη ζωή του λαού, και στα αστικά κέντρα όχι μόνο στην ύπαιθρο

• Το εμπορικό ισοζύγιο, θετικό μέχρι το 1980 +σν3,3, δισ. δρχ., από το 1981 γίνεται αρνητικό για να φθάσει το 1992 το έλλειμμα στα 300 δισ. δρχ., Από εξαγωγική χώρα γίνεται εισαγωγική και παράλληλα έχουμεαναδιανομή εισοδήματος υπέρ χωρών της ΕΕ.
• Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επικίνδυνη στασιμότητα και μείωση της αγροτικής παραγωγής.Για την 5ετία 1986 - 1990 έχουμε μείωση αγροτικών προϊόντων 13 --15% με τη χρήση των μηχανισμών της ΕΕ, δηλαδή με τις χαμηλές τιμές και τις επιδοτήσεις, πρόστιμα συνυπευθυνότητας, ποσοστώσεις και αντικίνητρα κλπ.
• Οι περιορισμοί της παραγωγής, δηλαδή οι ποσοστώσεις, έχουν οδηγήσει σε στρέβλωση του εσωτερικού καταμερισμού εργασίας και της θέσης της γεωργίας μας στο διεθνή καταμερισμό. Οδηγούν σε απώλεια αγορών, ανεργία, εγκατάλειψη βελτίωσης προϊόντων, σε ανεργία στις μικρομεσαίες αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
• Συγχρόνως, έχουμε καταστροφή δασών με ρυθμό 500 χιλιάδες στρέμματα το χρόνο, ενώ δεν αναδασώνονται ούτε τα 50 χιλιάδες από αυτά. Χαρακτηρίζετε τις γεωργικές εκτάσεις ως δασικές, για να εμποδίσετε την καλλιέργειά τους και δεν αναδασώνετε τις δασικές με τους ρυθμούς που υποσχεθήκατε. Αφορά αυτό, βεβαίως, και τη ΝΔ.
• Δραστικές μειώσεις έγιναν στις ακαθάριστες επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου στη γεωργία, με επιπτώσεις στο κόστος παραγωγής. Το ύψος των μέσων ετήσιων επενδύσεων της 10ετίας 1980 μειώθηκε κατά 30/% σε σχέση με το αντίστοιχο ύψος επενδύσεων της 10ετίας 1970. Το 1961 το 17% του συνόλου των επενδύσεων ήταν στον αγροτικό τομέα και το 1991 έπεσε στο 5%.

Η μεγαλύτερη μείωση παρουσιάζεται την 8ετία 1986 - 1993 που είχε ωςαποτέλεσμα περιορισμό των αρδευομένων εκτάσεων στο 1/3 της καλλιεργήσιμης γης, ενώ υπάρχει δυνατότητα άρδευσης του 1/2 της καλλιεργήσιμης γης, τη στιγμή που υπάρχει και πρόβλημα λειψυδρίας τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση τη φετινή χρονιά. Εργα υποδομής όπως ο Αχελώος παρεμποδίζονται ή αλλοιώνεται ο σκοπός τους, ακόμα δεν είναι βέβαιο ότι θα προχωρήσουν. Αποτέλεσμα σήμερα η μέση παραγωγικότητα του γεωργικού τομέα να είναι το 55% της κοινοτικής. Αρα αδύνατος ο ανταγωνισμός.

• Το ακαθάριστο γεωργικό προϊόν, από το 1981 μέχρι το 1993, είχε μια μέση ετήσια αύξηση 0,3%, με αποτέλεσμα να πέσει η συμμετοχή του στο ΑΕΠ από 14,5% στο 11,9% για την ίδια περίοδο. Ωστόσο στη διετία 1992 - 1993 η ετήσια μεταβολή ήταν αρνητική -1,62% το 1992 και -2,5% το 1993 με επιπτώσεις στο αγροτικό εισόδημα.
• Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης του καθαρού αγροτικού εισοδήματος στην 10ετία 1970 ήταν 2,7%, για να να πέσει στο 0,6% την 8ετία 1981 - 1989. Η αύξηση θα ήταν μηδενική ή αρνητική αν το ντόπιο κεφάλαιο δε χρησιμοποιούσε το συνεταιριστικό κίνημα για να καλύψει την αντιαγροτική πολιτική της ΚΑΠ που πιστά και συνειδητά εφαρμόζει η χώρα μας.
• Αποτέλεσμα η υπερχρέωση των συνεταιρισμών με χρέη πάνω από 1 τρισ. και κλείσιμο βασικών οργανώσεων. Ειδικά στην 4ετία 1990 - 1993 το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε με ρυθμό 4%. Οι τιμές των αγροτικών εφοδίων κατά μέσο όρο αυξήθηκαν 70%, ενώ οι τιμές παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα κατά 50%. Συγχρόνως είχαμε κατάργηση των επιδοτήσεων εξαγωγών σε καπνά, σταφίδα και κρασιά ή μείωσή τους,αν και είναι γνωστό ότι μόνο το 40% των οικονομικών ενισχύσεων δίνονται απευθείας στους αγρότες, τα υπόλοιπα τα καρπώνονται οι βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, ΕΟΚιστές κλπ.
• Την τελευταία 5ετία μειώνεται δραστικά, με τάση να καταργηθεί, η στήριξη του αγροτικού τομέα από το κράτος, στα πλαίσια της φιλελευθεροποίησης του εμπορίου. Ελαχιστοποιείται η κρατική παρέμβαση και η παρέμβαση των θεσμών και οργανώσεων, που διαπλέκονται στην παραγωγή, εμπορία και μεταποίηση της αγροτικής παραγωγής. Οι συνεταιριστικές οργανώσεις στο χείλος της χρεοκοπίας, ενώ οι τριτοβάθμιες συνεταιριστικές οργανώσεις, ΚΥΔΕΠ, ΣΠΕ, ΣΠΕΚΑ, ΑΣΠΡΟ, ΑΣΤΥ, ΣΥΝΕΡΓΑΛ, που αποτελούν τη σπονδυλική στήλη του συνεταιριστικού κινήματος, έχουν διαλυθεί, ή οδεύουν στη διάλυση.
• Ιδιωτικοποίηση συνεταιριστικών εταιριών συμμετοχικού ΑΤΕ και κρατικών επιχειρήσεων. Εκτοπίζονται συνεταιριστικές στη συγκέντρωση, διάθεση και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων, άρα δεν έχουν παρεμβατικό ρόλο στις τιμές.
• Αλλάζει χαρακτήρα το τραπεζικό κεφάλαιο στη γεωργία, δηλαδή η ΑΤΕ γίνεται ανώνυμη εταιρία, χάνει τον αναπτυξιακό χαρακτήρα, αυτόν που έστω είχε.
• Εχουν επιταχυνθεί οι ρυθμοί μονοπώλησης ορισμένων τομέων της αγροτικής παραγωγής. Στην 10ετία 1980 στον κλάδο γαλακτοκομικών προϊόντων κυριαρχούν 3 εταιρίες που κατέχουν σημαντική θέση στις 100 πρώτες. Μονοπωλούνται εισροές στη γεωργία στον τομέα των γεωργικών μηχανημάτων, του πολλαπλασιαστικού υλικού και φυτοφαρμάκων από πολυεθνικές εταιρίες, ενώ παραγωγικές δραστηριότητες, όπως η σποροπαραγωγή, μειώθηκαν ακόμα περισσότερο και αντικαταστάθηκαν από εισαγωγές. Ο κλάδος των ζωοτροφών μετά το κλείσιμο της ΚΥΔΕΠ πέρασε σε χέρια 5 εταιριών.
• Ακόμη, ο κλάδος της πτηνοτροφίας συγκεντρώνεται στο 80 % της παραγωγής και εμπορίας σε 3 εταιρίες.
• Νέες μορφές συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου στην αγροτική οικονομία έχουμε με την κάθετη ολοκλήρωση, τις βιομηχανίες κρασιών και τη συμβολαιική γεωργία, που αφορά το βιομηχανικό τομέα της ζάχαρης.

Η καπιταλιστικοποίηση γίνεται ανισόμετρα στα θερμοκηπευτικά, στα καπνά "Βιρτζίνια", βαμβάκι, τεύτλα, ανθοκομία. Γεννάει το ξεκλήρισμα.

Αλιεία:

Αν και η χώρα μας θαλάσσια με εκατοντάδες χιλιάδες λιμνοθάλασσες, κλειστές θάλασσες, λίμνες και ποτάμια, αν και διαθέτει ναυτική και αλιευτική πείρα, παράδοση ,δεν καταφέρνει να καλύψει ούτε τις ανάγκες της. Αυξάνονται οι εισαγωγές αλιευτικών ειδών. Αντί για εκσυγχρονισμό του κλάδου για μείωση κόστους και ανταγωνιστικότητα, λόγω νέας αλιευτικής πολιτικής, φθάσαμε στη μείωση της δυναμικότητας του αλιευτικού στόλου, μέσω αποσύρσεων σκαφών και προώθηση αλλαγής επαγγέλματος ατόμων που ασχολούνται επαγγελματικά με την αλιεία.

Με τα νέα μέτρα (κανονισμός 1626/94) σε συνδυασμό με το Πρόγραμμα Πολυετούς Προσανατολισμού (ΠΠΠ) σημειώνεται νέα σοβαρή μείωση τουαλιευτικού στόλου,απασχολούμενων στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα δηλαδή αλιευτικά εργαλεία, ναυπηγεία, αύξηση εισαγωγών. Το 1992 είχαμε εισαγωγές 65.000 τόνους. Θα έχουμε ψαρότοπους όχι όμως και ψαράδες, διότι το ψάρι θα αλιεύεται από μεγάλα επιχειρηματικά συγκροτήματα μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων.

Γήρανση:

Το 1989 το 59% των αρχηγών πάνω από 55 χρόνων, σήμερα μεγαλύτερη ηλικία.

Το δόλωμα των αναδιαρθρώσεων και των εκσυγχρονισμών

Οι περιορισμοί της παραγωγής, δηλαδή οι ποσοστώσεις, έχουν οδηγήσει σε στρέβλωση του εσωτερικού καταμερισμού εργασίας και της θέσης της γεωργίας μας στο διεθνή καταμερισμό. Οδηγούν σε αναγκαστικές αναδιαρθρώσεις που δεν παίρνουν υπόψη τις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες και τις οικονομικές, τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και της αγροτικής οικονομίας.

Το 1 τρισ. που εισπράττουμε είναι για ξερίζωμα ή όπως πιο χαρακτηριστικά λένε οι αγρότες στη γλώσσα τους ξεπάτωμα και για πιάσιμο στόχων συρρίκνωσης. Μας πληρώνουν για ξεπάτωμα, για εκτατική καλλιέργεια και όχι για εντατική.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Το 1991 επιδοτήθηκε ο καπνός "Βιρτζίνια", επιδοτήσεις για φούρνους ξηραντήρια, το 1993 επιδοτήσεις για καταστροφή τους. Το ίδιο συμβαίνει ή θα συμβεί με αρωματικά φυτά και ακτινίδια, που σαπίζουν τα τελευταία.

Ο Αχελώος θα γίνει για πόσιμο νερό και ενέργεια και όχι για άρδευση. Ανγίνει γιατί έχει παγώσει. Την ίδια ώρα γεωτρήσεις στη Θεσσαλία που φθάνουν στα 300 μέτρα που έχει κόστος. Η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.

Πώς θα γίνει ο εκσυγχρονισμός, όταν η αναθεώρηση της ΚΑΠ αποκλείει την ενίσχυση μεταποιητικών μονάδων και αποθηκευτικών χώρων;

Αναδασμός:

Για να μην εκμηδενιστούν τα αποτελέσματα σε 5 χρόνια π.χ. ανάγκη αλλαγής του κληρονομικού δικαίου και κυρίως κίνητρα και αντικίνητρα για μη κατατεμαχισμό.

Φορολογικό

Με τη στρεμματική φορολογία μεταφέρεται η φοροδιαφυγή στη διακίνηση, αφού ο μη φορολογούμενος αγρότης μπορεί να κάνει υπερτιμολόγηση χωρίς επιβάρυνση, αντίθετα θα καρπούται την επιστροφή φόρου π. χ. διπλάσια τιμή, ώστε να εμφανίζει ο μεσάζων έμπορος μικρότερο κέρδος. Υποτίθεται ότι το ΠΑΣΟΚ ήθελε να χτυπήσει τους μεσάζοντες. Στο παρελθόν ανέβασε τη μάχη του τελάρου.

Εμμεσους φόρους πληρώνει ο αγρότης όχι μόνο ως καταναλωτής, αλλά με τους φόρους γεωργικών μηχανημάτων, εφοδίων, το ΦΠΑ.