Το ελάχιστο, για το οποίο θα μπορούσε να απορεί κανείς, λοιπόν, σήμερα, είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη, μεταξύ άλλων, "διανοείται" την εφαρμογή μέτρων, που έχουν ως στόχο ευθέως το Σύνταγμα. Οι αντιεκπαιδευτικές "μεταρρυθμίσεις" του υπουργείου Παιδείας θέτουν σε αχρηστία τη θεμελιώδη συνταγματική διάταξη για την παροχή δωρεάν Παιδείας, σε όλους τους Ελληνες. Η θέσπιση διάταξης για την καταβολή διδάκτρων στα Πανεπιστήμια είναι τόσο σαφής που οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - των κομμάτων που έβαλαν την υπογραφή τους κάτω και από αυτό το κατεδαφιστικό μέτρο - είναι σίγουρο ότι, ακόμα και οι ίδιοι, μειδιούν μεταξύ τους όταν ακούν τα επιχειρήματα των εκπροσώπων τους υπέρ της αντισυνταγματικής διάταξης.

Είναι, ίσως, η πρώτη φορά στα χρονικά που το λαϊκό γνωμικό "εγώ το λέω στο σκύλο μου και ο σκύλος στην ουρά του", χάνει την κλασική του χρήση, και γίνεται πολιτικό επιχείρημα. Πράγματι. Μόνο με τέτοια επιχειρήματα μπορεί να σταθεί η επέλαση της ιδιωτικοποίησης στο χώρο της παιδείας.

Ο κατήφορος της κυβέρνησης είναι κάτι παραπάνω από ολισθηρός. Τόσο που έφτασε στο σημείο να κόβει στα μέτρα της το Σύνταγμα και να βγάζει φιρμάνια για την προαιρετική εφαρμογή κάποιων διατάξεών του! Αποδείχνοντας έτσι, για μια ακόμη φορά, ότι οι αντιλαϊκές πολιτικές, αργά ή γρήγορα, αποκτούν και τα χαρακτηριστικά της ωμής αυθαιρεσίας και της αντιδημοκρατικότητας.