Χτες, 13 Οκτώβρη 1997, ο πρωθυπουργικός φίλος και σύμβουλος - καθηγητής Γιάννης Σπράος - έδωσε στη δημοσιότητα την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής για τη... "σωτηρία" των ασφαλιστικών ταμείων και γενικότερα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Η έκθεση αυτή, έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, με την πρώτη έκθεση (για τα εισοδηματικά και τον πληθωρισμό), που είχε παρουσιάσει πριν 3,5 μήνες ο καθηγητής Γ. Σπράος. Κινείται δηλαδή στον αστερισμό της αντιλαϊκής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων.

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα σενάρια αντιλαϊκών μέτρων (αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών που θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι κλπ), ο πρόεδρος της Επιτροπής Γ. Σπράος, επικαλέστηκε τα γνωστά - μεγάλα και υπαρκτά - προβλήματα, που αντιμετωπίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Προβλήματα, που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικές των κυβερνήσεων των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία τα τελευταία 23 χρόνια καθώς και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που θεωρούνται μαέστροι στην εισφοροδιαφυγή και στην εισφοροκλοπή.

Σαν καλός επαγγελματίας που είναι ο καθηγητής Γ. Σπράος, ζήτησε και πήρε από τον πρωθυπουργό, τις βασικές προδιαγραφές που πρέπει να έχει το μακροχρόνιο πρόγραμμα. Με βάση τις σαφείς οδηγίες που πήρε από τον Κ. Σημίτη, για το ποιοι θα πληρώσουν το κόστος, διατύπωσε και τα σενάρια μέτρων που περιλαμβάνονται στην έκθεση. Αν τώρα τα νέα βάρη και θυσίες για τη"σωτηρία" του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος καλούνται να τα επωμιστούν και πάλι οι εργαζόμενοι - χωρίς να ευθύνονται αυτοί - την πρώτη και κύρια ευθύνη γι' αυτό την έχει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Καρφί δεν του καίγεται, δηλαδή, του κ. Σπράου, αν οι εργαζόμενοι πλήρωναν και πληρώνουν κανονικά και προκαταβολικά και τις ασφαλιστικές τους εισφορές και τους υπέρογκους φόρους, για να στοιχειοθετήσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης και κάποιες άλλες ισχνές ασφαλιστικές παροχές.

Ομως, η άποψη που διατύπωσε ο κ. Σπράος, ότι δηλαδή "οι συντάξεις αποτελούν σύστημα υποσχέσεων", αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση. Το μόνο ελαφρυντικό, που θα μπορούσε να αναγνωριστεί στον καθηγητή κ. Σπράο, για την άποψή του αυτή που αμφισβητεί το θεσμοθετημένο ΔΙΚΑΙΩΜΑ των εργαζομένων για σύνταξη και άλλες κοινωνικές παροχές, είναι ότι δεν έχει καμιά σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, καθώς ζει εκτός Ελλάδας τα τελευταία 50 χρόνια. Ομως, η πρόκληση αυτή - για την οποία η κυβέρνηση έκανε πως δεν άκουσε τίποτε - πρέπει να απαντηθεί άμεσα, από τους ίδιους τους εργαζόμενους.