Ακόμη πιο σκληρή λιτότητα για τους δημόσιους υπάλληλους ετοιμάζει για το '98 η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις χτεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών, Ν. Χριστοδουλάκη, σε συνάντηση που είχε με το προεδρείο της ΑΔΕΔΥ.

Παράλληλα, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που συζητιέται στη μεικτή επιτροπή(ΑΔΕΔΥ - κυβέρνησης), προωθεί μια "καρικατούρα" ...συλλογικών διαπραγματεύσεων στο δημόσιο, απ' τις οποίες αποκλείονται εκ προοιμίου οι διαπραγματεύσεις για τις αποδοχές και οι οποίες θα καταλήγουν, όχι σε σύμβαση, αλλά σε μια ...συμφωνία!

Κατά τη χτεσινή συνάντηση, ο υφυπουργός ισχυρίστηκε πως δόθηκαν στους δημόσιους υπάλληλους τα δυο τελευταία χρόνια αυξήσεις 31% (!), πως το "'98 είναι έτος θραύσεως του πληθωρισμού" και για να πετύχει η "θραύση" θα δοθούν αυξήσεις δραχμικές στα κατώτατα κλιμάκια δημοσίων υπαλλήλων και μάλιστα σε δυο δόσεις. Συγκεκριμένα, θα πάρουν 3.500 δρχ. από 1η Γενάρη και άλλες 3.500 δρχ. από 1η Ιούλη '98. Επιπλέον το μισό του ποσού των ...αυξήσεων θα υπολογιστεί στις τακτικές αποδοχές και το άλλο μισό στο κίνητρο απόδοσης! Ο υφυπουργός άφησε ανοιχτό το να δοθούν κάποιες ελάχιστες δραχμικές αυξήσεις και στα άλλα κλιμάκια, παραπέμποντας σε άλλη συνάντηση...

Στο μεταξύ, με το σχέδιο που έχει κατατεθεί στην ειδική μεικτή επιτροπή για τη θεσμοθέτηση συλλογικών διαπραγματεύσεων στο δημόσιο, φαλκιδεύεται το αίτημα. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 4 αυτού του σχεδίου, ορίζεται: "Συλλογική διαπραγμάτευση γίνεται για ρύθμιση των ζητημάτων των όρων και συνθηκών απασχόλησης των υπαλλήλων, που δε ρυθμίζονται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο προηγούμενο άρθρο, λόγω συνταγματικών περιορισμών (όπως ιδίως είναι ζητήματα μισθών, συντάξεων κλπ.)"!

Επίσης ορίζεται ότι η διαπραγμάτευση θα καταλήγει σε συμφωνία "που - αναφέρει - δεν αποτελεί συλλογική σύμβαση"! Η συμφωνία αυτή θα συνεπάγεται είτε την έκδοση κανονιστικών πράξεων, είτε την προώθηση σχετικής νομοθετικής ρύθμισης. Με άλλα λόγια, θα επαφίεται στη θέληση της εκάστοτε κυβέρνησης.

Στο άρθρο 3 ορίζεται σε ποια θέματα θα γίνεται διαπραγμάτευση, όπως ζητήματα κινητικότητας του προσωπικού, εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, ζητήματα που αφορούν την κοινωνική ασφάλιση εκτός από τα συνταξιοδοτικά, αδειών και συνδικαλιστικής δράσης και θέματα χρόνου απασχόλησης, αλλά και πάλι υπό την αίρεση του συνταγματικών διατάξεων ή νόμων. Εκείνο που ανεπιφύλακτα μπορεί να συνομολογείται (άρθρο 3 παρ. Θ) είναι η "εργασιακή ειρήνη"..!