Το 1997, από την πρώτη κιόλας μέρα του, ήταν για τον κλάδο των ναυτεργατών η χειρότερη χρονιά τουλάχιστον της τελευταίας 20ετίας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δε δίστασε, υπακούοντας τυφλά στο ισχυρότερο τμήμα του κεφαλαίου, τους εφοπλιστές, να επιβάλει μέτρα εναντίον των ναυτεργατών που δεν τόλμησε - όπως οι ίδιοι οι ναυτεργάτες λένε - καμία άλλη κυβέρνηση μέχρι σήμερα! Την ίδια στιγμή ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας,Σταύρος Σουμάκης,σίγουρα θα μείνει στην ιστορία όχι απλά ως εντολοδόχος των εφοπλιστών (άλλωστε τον τίτλο αυτό τον διεκδικούν επάξια και οι προκάτοχοί του, αλλά, ως ο άνθρωπος που δε δίστασε να αγγίξει και τα όρια της αυτογελοιοποίησης για να τους υπηρετήσει!

Την 1η Γενάρη 1997, οι ναυτεργάτες είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται δραστικά. Για πρώτη φορά επιβλήθηκε φορολογία στο εισόδημα και των κατωτέρων πληρωμάτων, κατά 4% και αυξήθηκε η φορολογία των αξιωματικών από 3% σε 8%!

Για να καταδειχτεί το ποιόν όχι μόνο του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, αλλά συνολικά της κυβέρνησης, αρκεί να αναφέρουμε: Στις 2 Γενάρη ο Στ. Σουμάκης, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου και ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς,υπογράφουν εγκριτική πράξη για τη μείωση του πληρώματος του τσιμεντάδικου πλοίου ΔΥΣΤΟΣ!Το πλοίο, όμως, είχε τουμπάρει 7 μέρες πριν ανοιχτά της Κύμης, ενώ τα πτώματα που είχαν ανασυρθεί μέχρι εκείνη την ημέρα (2 Γενάρη) είχαν φτάσει τα 17!

Στις 2 Ιουλίου ο υπουργός ανακοινώνει τα μέτρα - φωτιά για τους ναυτεργάτες, τους οποίους μειώνει από την ποντοπόρο ναυτιλία στην καλύτερη περίπτωση κατά 50%! Ταυτόχρονα, απαλλάσσει τους εφοπλιστές από ασφαλιστικές εισφορές. Την ίδια περίοδο εκδίδει Προεδρικό Διάταγμα, με το οποίο κόβει τον δρόμο προς τη θάλασσα, αφού πλέον θα αποκτούν ναυτικό φυλλάδιο όσοι είναι 17 ως 30 ετών και έχουν απολυτήριο Γυμνασίου!

Στις 9 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας θέτει σε εφαρμογή τα νέα αντιναυτεργατικά μέτρα που είχε εξαγγείλει, μέσω της ειδικής νομοθεσίας που ισχύει για τους ναυτεργάτες, αυτής των εγκριτικών πράξεων, τροποποιώντας τον όρο 8 της νομοθεσίας. Επιπλέον, αφήνει ένα "παραθυράκι" που δεν αναφερόταν στις αρχικές εξαγγελίες του, με το οποίο, αποδεσμεύει τους εφοπλιστές από την παραμικρή υποχρέωση να ναυτολογούν Ελληνες στα ποντοπόρα πλοία. Ετσι αναφέρει ότι θα ναυτολογούνται Ελληνες μόνο αν είναι κατάλληλοι και ικανοί χωρίς να αναφέρει έστω ποιοι θα τους κρίνουν και με βάση ποιων κριτηρίων!

Στις 31 Οκτώβρη με εισήγηση του Στ. Σουμάκη το Υπουργικό Συμβούλιο με την απόφασή του για κατάργηση και συγχωνεύσεις Οργανισμών του Δημοσίου καταφέρει ισχυρό πλήγμα στις κοινωνικές κατακτήσεις των ναυτεργατών. Αποφασίζει την κατάργηση των περιφερειακών μονάδων του Οίκου του Ναύτου και ένταξη των κεντρικών μονάδων σε φορείς του υπουργείου Υγείας,την ενσωμάτωση των Ταμείων Πρόνοιας των αξιωματικών και των κατωτέρων πληρωμάτων στο ΝΑΤ που σημαίνει την κατάργηση των εφάπαξ και το τέλος των οικογενειακών επιδομάτων! Την κατάργηση του Γραφείου Εύρεσης Ναυτικής Εργασίας, τροφοδοτώντας παραπέρα τη δράση του δουλεμπορικού κυκλώματος.

Λίγες μέρες πριν δύσει το 1997, δηλαδή στις 16 Δεκέμβρη, η αντιναυτεργατική μανία της κυβέρνησης, κορυφώνεται με την κατάθεση στη Βουλή του πολυνομοσχέδιου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, με το οποίο αφαιρείται το φυλλάδιο από τους άνεργους ναυτεργάτες, καταργεί Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ενώ χτυπά ακόμα και το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση! Ταυτόχρονα, καταφέρει δυνατό χτύπημα στο ΝΑΤ, αφήνοντας τους εφοπλιστές στο... φιλότιμό τους, για να καταβάλλουν τις οφειλές τους προς το Ταμείο και επιπλέον τους επιχορηγεί με πάνω από 3 δισ. δραχμές!

Σε όλη αυτή τη σφοδρή επίθεση, η κυβέρνηση είχε ουσιαστικά στήριγμα την εφοπλιστόδουλη πλειοψηφία της ΠΝΟ, η οποία - κόντρα στις αγωνιστικές διαθέσεις του κλάδου που καταγράφτηκαν στους σκληρούς απεργιακούς και άλλους αγώνες που έδωσε σ' όλη τη διάρκεια του χρόνου - προχώρησε στην πλήρη συνθηκολόγηση. Συνθηκολόγηση που επισφραγίστηκε με το συνέδριο - παρωδία στις 4 και 5 Δεκέμβρη.

Α. Ζ.