Μη νομίζετε, όμως, ότι δεν υπάρχουν ανάλογα και χειρότερα παραδείγματα και στη γηραιά μας ήπειρο, ακόμη και στη χώρα μας. Ο καπιταλισμός είναι ίδιος παντού και τα περί "ανθρώπινου προσώπου" είναι αποκλειστικά και μόνο στα όνειρα ορισμένων.

Μήπως χρειάζεται να θυμίσουμε την ελληνική επιχείρηση, που έβαζε όριο (!) ακόμη και στις φυσικές ανάγκες των εργατριών που απασχολούσε; Μάλλον όχι. Δε λείπουν, άλλωστε, τα σχετικά παραδείγματα από την καθημερινή ζωή... Διαβάσαμε, όμως, κάτι άλλο και το αναφέρουμε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα των σύγχρονων τάσεων υπερεκμετάλλευσης: Οι δημοτικοί υπάλληλοι στην πόλη Χάρλοου του Εσσεξ είναι υποχρεωμένοι, όταν κάνουν ένα διάλειμμα για τσιγάρο, να "σταματούν τα ρολόγια τους". Αυτό σημαίνει ότι - λόγω του ελαστικού ωραρίου - πρέπει να συμπληρώσουν στο τέλος του ωραρίου τον αντίστοιχο χρόνο δουλεύοντας...