"Ομοιότητες" εργατών και... βιομηχάνων | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

"Ομοιότητες" εργατών και... βιομηχάνων

Η ιστορία του "φτωχικού" της κυρίας Γιάννας Δασκαλάκη - Αγγελοπούλου είναι λίγο - πολύ γνωστή. Φρόντισαν για την κοινοποίησή της οι κοσμικές, και όχι μόνο, στήλες των εφημερίδων, που εστίασουν την προσοχή τους στο αξίας 17 δισεκατομμυρίων δραχμών σπίτι, το οποίο απέκτησε η κυρία Αγγελοπούλου στα προάστια του Λονδίνου. Και πολύ καλά έκαναν τα ΜΜΕ, που μας ενημέρωσαν για τα "καταναλωτικά πρότυπα" της γνωστής οικογένειας των βιομηχάνων. Της οικογένειας που, εκτός όλων των άλλων, εκπροσωπεί στις μέρες μας και τη μετενσάρκωση του πνεύματος του Χρυσού Αιώνος του Περικλέους μετά του αρχαίου Ολυμπιακού Ιδεώδους, φυσικά... Εμφανής απόδειξη περί τούτου, η εικόνα όπου γονυπετής και ραινόμενος από τα εκτοξευθέντα άνθη εκ της χειρός της εορτάζουσας Ιωάννας Αγγελοπούλου, ο λαϊκός αοιδός Ελευθέριος Πανταζής, της ετραγούδη προ εβδομάδος και επ' ευκαιρία της ονομαστικής της εορτής, το άσμα "το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου μωρό μου είσαι εσύ"...

***

Σε ό,τι μας αφορά δε θα ασχοληθούμε με τα ψυχαγωγικά πρότυπα της υψηλής κοινωνίας, όταν η τελευταία αποχωρεί από τις συναθροίσεις της στο Μέγαρο Μουσικής και υπερίπταται των τραπεζιών των καταστημάτων της παραλιακής λεωφόρου, συνοδευόμενη από τον κύριο Τσουκάτο... Ομως, η υπόθεση των 17 δισεκατομμυρίων δραχμών που ξόδεψε η οικογένεια για το σπίτι μάς αφορά τόσο, που γέννησε την ανάγκη να καταγράψουμε μερικές διαφορές, αλλά και ομοιότητες, της οικογένειας Αγγελόπουλου με τις οικογένειες των δυο εργατών που πριν λίγες μέρες σκοτώθηκαν στη χαρτοβιομηχανία της Ξάνθης. Παράδοξο το τόλμημα; Κάθε άλλο, αφού τα φαινόμενα καμιά φορά απατούν εκ πρώτης όψεως.

***

Τι χωρίζει και τι ενώνει, λοιπόν, τις τρεις οικογένειες; Διαφορά πρώτη: Ο σύζυγος της κυρίας Γιάννας είναι ζωντανός - και ας είναι καλά ο άνθρωπος - σε αντίθεση με τα παιδιά των δυο εργατικών οικογενειών που είναι νεκρά(αλήθεια πόσες κηδείες εργατών γίνονται με 17 δισ. δραχμές;). Διαφορά δεύτερη: Η οικογένεια της κυρίας Γιάννας "δεν ξέρει τι έχει" και ως εκ τούτου δεν ξέρει και τι σπαταλά για ένα σπίτι. Αντιθέτως, οι οικογένειες των δυο νεκρών, επειδή ξέρουν ότι αυτά που έχουν δε φτάνουν για τίποτα, μάλλον τώρα θα αναρωτιούνται πώς θα συντηρήσουν τα σπίτια τους μετά το χαμό των ανθρώπων τους. Διαφορά τρίτη: Η κυρία Γιάννα είναι σύζυγος ενός βιομηχάνου που στην εταιρία του, τη "Χαλυβουργική", έχουν σκοτωθεί κατά καιρούς δεκάδες εργάτες(άραγε, αυτή η λεπτομέρεια σχετίζεται με τη δυνατότητα της οικογενείας να ξοδεύει 17 δισ. δραχμές, για να αγοράσει ένα σπίτι;) σε αντίθεση με τις δυο εργατικές οικογένειες που δεν έχουν δικές τους βιομηχανίες, αλλά τα παιδιά τους σκοτώνονται στις βιομηχανίες των άλλων.

***

Επειδή, δε, ο κατάλογος των διαφορών είναι μακρύς, θα πάμε ευθύς στο τι ενώνει τις τρεις οικογένειες:

Πρώτον, τις ενώνει η εκμετάλλευση. Μόνο που η μία οικογένεια προκαλεί και εξαργυρώνει την εκμετάλλευση, ενώ οι άλλες δύο υφίστανται και πληρώνουν την εκμετάλλευση. Πράγμα καθόλου περίεργο στον καπιταλισμό.

Δεύτερον, τις ενώνει το αίμα. Μόνο που η μια οικογένεια "πίνει αίμα" για να ζήσει, ενώ οι άλλες δυο χύνουν το αίμα τους, για να ζήσουν. Πράγμα επίσης σύμφυτο με τον καπιταλισμό και αν η κυρία Αγγελοπούλου ενοχλείται ας καταθέσει... μήνυση κατά του Μαρξ που το απέδειξε και επιστημονικά.

Τρίτο, τις ενώνει ο θάνατος. Μόνο που η μια οικογένεια είναι εκείνη που "σκοτώνει" στα "κολαστήριά" της - όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν όσοι δε συμφωνούν με τη νομοθεσία ενός κράτους που αθωώνει τους εργοδότες για τα "εγκλήματα" που διαπράττονται στα εργοστάσιά τους - ενώ οι άλλες δυο είναι αυτές που σκοτώνονται στα εργατικά γκέτο.

Και είναι βέβαιο ότι όλα αυτά που ενώνουν και χωρίζουν τις οικογένειες των εργατών από τις οικογένειες των βιομηχάνων, θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Μέχρι να μπει τέλος. Και τέλος μόνο οι εργάτες μπορούν να βάλουν σε αυτή την υπόθεση.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ