Σε παντελή απουσία της καλλιτεχνικής παιδείας από το Λύκειο, οδηγεί το νέο πρόγραμμα για το Λύκειο, που αποφασίστηκε από τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Γερ. Αρσένη.Πρόκειται ουσιαστικά, για την κατάργηση, του μαθήματος της "Αισθητικής αγωγής" σε όλες τις τάξεις του Λυκείου.Φαίνεται, ότι οι υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας, θεώρησαν αρκετή τη μέχρι σήμερα επαφή και μόρφωση των παιδιών, γύρω από τον πολιτισμό και την εικαστική δημιουργία και αποφάσισαν τον "εξοστρακισμό" του μαθήματος. Ετσι, για πρώτη φορά, με το νέο πρόγραμμα, το μάθημα δεν υπάρχει στα "υποχρεωτικά" μαθήματα σε καμιά από τις τρεις τάξεις του Λυκείου, ενώ στην α και β Λυκείου, θα υπάρχει μόνο σαν μάθημα "επιλογής".Συγκεκριμένα, στην α Λυκείου, ο μαθητής υποχρεούται να επιλέξει ένα μάθημα ανάμεσα σε πέντε "επιλογής". Ενα από αυτά τα πέντε, είναι και αυτό της "αισθητικής αγωγής" το οποίο περιλαμβάνει στοιχεία θεατρολογίας, μουσική και εικαστικά. Στη β τάξη Λυκείου ο μαθητής υποχρεούται να επιλέξει ανάμεσα σε 8 μαθήματα "επιλογής", ενώ στη γ Λυκείου, το μάθημα δεν υπάρχει ούτε καν σαν "επιλογής".

Δεν είναι η πρώτη φορά που η καλλιτεχνική ενασχόληση των μαθητών, μέσα στο "γκρίζο" τοπίο του εκπαιδευτικού μας συστήματος, ακολουθεί φθίνουσα πορεία με ολοένα και λιγότερες ώρες διδασκαλίας.Είναι όμως η πρώτη φορά που το μεράκι των μαθητών, το πλάσιμο με τον πηλό, το κοίταγμα του κόσμου με τα χρώματα της νιότης, η κατάθεση των συναισθημάτων της νεανικής ψυχής τους, βρίσκεται υπό διωγμό και εξαφάνιση. Για τα σημερινά παιδιά που "βομβαρδίζονται" καθημερινά από το άγχος των φροντιστηρίων, των ξένων γλωσσών, των εξετάσεων, το μάθημα της καλλιτεχνικής δημιουργίας μέσα στους χώρους μόρφωσης, ήταν μια όαση.

Οπως μας λέει η πρόεδρος της "Ενωσης Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων"Ζωή Χατζή και τα μέλη του ΔΣ της Ενωσης Δημήτρης Κωτσόγιαννης και Κώστας Ευαγγελίου "Είναι ανθρώπινη ανάγκη, οι μαθητές να μπορέσουν να ξεφύγουν από αυτό τον εντατικοποιημένο ρυθμό της γνώσης που τους περνάνε συνέχεια: Να παπαγαλίζουν δηλαδή, και να αποστηθίζουν κάποια πράγματα. Πρέπει να πάψει το σχολείο να είναι μόνο ξερή γνώση, χωρίς να δίνει τη δυνατότητα για έκφραση. Ιδιαίτερα για τα παιδιά της Αθήνας, που ζουν σ' αυτό το "γκρίζο" τοπίο, πρέπει να φτιάξουμε εστίες, οάσεις, έναν πόλο που θα τα ελκύει.Για να υπάρξει εθνική πολιτιστική αυτογνωσία και κατανόηση των παγκόσμιων αξιών της τέχνης, πρέπει πρώτα απ' όλα ο νέος άνθρωπος να έχει καλλιεργήσει την όρασή του, την αντίληψή του σε σχέση με τη διαδικασία ανάπτυξης του πολιτισμού και της τέχνης, τη δημιουργική αφομοίωση της πολιτιστικής κληρονομιάς, έτσι ώστε αντάξια να συνεχίσει αυτή την πολιτιστική πορεία. Η καλλιτεχνική εκπαίδευση πρέπει να πάρει τη θέση που της αναλογεί στο Λύκειο και όχι να καταργείται".

"Στο Λύκειο, όπως λειτουργούσε ως τώρα, η καλλιτεχνική εκπαίδευση έτεινε να εξαλειφθεί, αφού όπως είναι γνωστό, τα Καλλιτεχνικά είχαν ήδη αποβληθεί βαθμιαία τα τελευταία χρόνια από τις β' και γ' τάξεις του και είχε περιοριστεί η διδασκαλία τους μόνο στην α' τάξη και αυτή εναλλάξ με τη Μουσική.Από τότε είχαμε κρούσει τον "κώδωνα κινδύνου" στους αρμόδιους, επισημαίνοντας ότι είναι απαράδεκτο στην εποχή μας, που η εξειδίκευση αποτελεί κανόνα σε όλους τους πνευματικούς τομείς, οι αρμόδιοι της ελληνικής παιδείας να έχουν συμπτύξει δύο πολιτιστικά μαθήματα, που οργανικά διαφέρουν μεταξύ τους, προκειμένου μια και έξω να ξεμπερδεύουν με αυτή την υπόθεση που λέγεται πολιτιστική παιδεία. Οι φόβοι μας, δυστυχώς επαληθεύτηκαν. Με το νέο πρόγραμμα του υπουργού, μιλάμε πια για την οριστική έξωση των Καλλιτεχνικών από το Λύκειο".

Με το νέο πρόγραμμα προκύπτουν πολλά αναπάντητα ερωτηματικά. Τι θα κάνουν - αφού δεν περιλαμβάνεται ούτε σαν επιλογής - οι μαθητές της γ' Λυκείου που είχαν επιλέξει το μάθημα της "αισθητικής αγωγής" στις δύο προηγούμενες τάξεις; Δε θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν; Πώς στη συνέχεια αυτοί οι μαθητές θα κατευθυνθούν σε σπουδές που έχουν ως προϋπόθεση τα καλλιτεχνικά και το σχέδιο (δηλαδή στην Αρχιτεκτονική, στις σχολές Γραφικών Τεχνών και Διακόσμησης των ΤΕΙ, στις ΑΣΚΤ); Με τι επάρκεια θα καλυφθούν οι κατευθύνσεις που καλύπτονταν από τα ΕΠΛ και ΤΕΛ που καταργούνται;

"Οι μαθητές, υφίστανται σήμερα το παράλογο καθεστώς, να εξετάζονται για την εισαγωγή τους στις σχολές που επιλέγουν, σε μαθήματα που καθόλου δε διδάχτηκαν στο Λύκειο. Το παράλογο (και ίσως και παράνομο - αφού καθιστά υποχρεωτική την παραπαιδεία) καθεστώς αυτό θα εξακολουθήσει αδιατάρακτα να ισχύει όσο τα Καλλιτεχνικά θα απουσιάζουν από το Λύκειο και θα ισχύει και όταν ακόμα καταργηθούν οι γενικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ,αφού ο νέος νόμος για την πρόσβαση των κατόχων του Απολυτηρίου Ενιαίου Λυκείου στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, προβλέπει ότι "όπου για την εισαγωγή σε συγκεκριμένες σχολές και τμήματα απαιτούνται επιδόσεις σε ειδικά μαθήματα ή δεξιότητες, διενεργούνται χωριστές εξετάσεις και δοκιμασίες κατά τα ισχύοντα για τη διεξαγωγή των γενικών εξετάσεων".

"Στην γ Λυκείου υπάρχει ως μάθημα "επιλογής" θεωρητικό, η Ιστορία της Τέχνης. Πιστεύουμε ότι το μάθημα της Τέχνης πρέπει να είναι εργαστηριακό και να διδάσκεται μέσα στο εργαστήριο από τους καλλιτέχνες καθηγητές".

Ερωτηματικά, εξάλλου, δημιουργεί το δίωρο μάθημα της "Τεχνολογίας", που μπαίνει για πρώτη φορά στο Λύκειο και μάλιστα, στο νέο πρόγραμμα εμφανίζεται ως "υποχρεωτικό", χωρίς να διευκρινίζεται το περιεχόμενό του και από ποιους θα διδάσκεται.

"Τα Εικαστικά, σαν μάθημα που περιέχει θεωρία, πράξη και τεχνική, θα μπορούσαν σ' αυτό το δίωρο να παίξουν ένα πολύ σοβαρό ρόλο",τονίζουν τα μέλη του ΔΣ της Ενωσης.

"Η καλλιτεχνική παιδεία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τις όποιες σπουδές του μαθητή.Οχι μόνο σ' αυτούς που θα κατευθυνθούν σε επαγγέλματα σχετικά με την τέχνη (γραφικές τέχνες, διακόσμηση, αρχιτεκτονικές σχολές κλπ.), αλλά στην πλειοψηφία των εκπαιδευτικών κατευθύνσεων (πολυτεχνικές σχολές, αρχαιολογικές σπουδές κλπ.). Από τις ιδιότητες και το περιεχόμενό της η εκπαίδευση τέχνης, στο πλαίσιο του υπάρχοντος κατακερματισμού, θα έπρεπε να εντάσσεται στο Λύκειο, τόσο στα καλούμενα μαθήματα "επιλογής", όσο και στα προγράμματα μαθημάτων γενικής παιδείας, που είναι κοινά για όλους τους μαθητές (στα μαθήματα κορμού)".

"Το κύριο πρόβλημα με το νέο πρόγραμμα του Λυκείου αφορά συνολικά στη συγκρότηση της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου και όχι μόνο του μαθητή που θέλει να κατευθυνθεί σε σχετικούς με την τέχνη κλάδους. Αφορά την ίδια την έννοια της δημιουργικότητας, της σύνδεσης ανάμεσα στην πνευματική δουλιά και στην πρακτική εφαρμογή, στη διαδικασία της έκφρασης και της επικοινωνίας που πρέπει να καλλιεργούνται σε κάθε προσωπικότητα, αν θέλουμε μια υγιέστερη κοινωνία. Το μάθημα των καλλιτεχνικών, είναι το μόνο μάθημα στην εκπαίδευση, που από τη φύση του συνδυάζει όλα τα παραπάνω. Η καλλιτεχνική εκπαίδευση, πρέπει να πάρει τη θέση που της αναλογεί στο Λύκειο".

Ηλιάνα ΜΟΡΤΟΓΛΟΥ