Οι αγρότες λένε φέτος το νερό νεράκι και η κυβέρνηση, επιχειρώντας να αποκρύψει τις δεσμεύσεις έναντι της ΕΕ και του ΠΟΕ, επιχειρεί να θολώσει τα λιγοστά νερά. Η έλλειψη έργων υποδομής, για να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία και ανυπαρξία προγραμματισμού τέτοιων έργων, επιχειρείται να «πνιγεί» από τους κυβερνώντες. Παράλληλα επιχειρείται να δημιουργηθούν σκοπίμως αποπροσανατολιστικές εντυπώσεις στην κοινή γνώμη και στους ίδιους τους αγρότες. Ετσι το πρόβλημα της λειψυδρίας στη Θεσσαλία επιχειρείται να εμφανιστεί ως διένεξη ανάμεσα στους αγρότες της Καρδίτσας και της Λάρισας. Κι εδώ η κυβέρνηση ανακοινώνει ψευτομέτρα εντυπωσιασμού, που αποσκοπούν στο μοίρασμα του υστερήματος νερού - στην περίπτωση της Θεσσαλίας από τη δύσμοιρη λίμνη Πλαστήρα - ώστε να αποκρύψει τις ευθύνες της για τη διαμορφωθείσα κατάσταση και να προετοιμάσει το έδαφος για τη λήψη ολέθριων μέτρων σε βάρος της αγροτικής παραγωγής, με πρόφαση την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Η φετινή χρονιά όντως σημαδεύτηκε από την έλλειψη βροχοπτώσεων, που είχε ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των υδάτινων αποθεμάτων. Αν όμως υπήρχαν τα απαραίτητα έργα, δε θα υπήρχε οξύ πρόβλημα και οι αγρότες θα μπορούσαν να ποτίσουν τα χωράφια τους. Και αναφερόμαστε σε έργα άρδευσης, ταμιευτήρες, φράγματα, έργα εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα και εφαρμογή πολιτικής ορθολογικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων σε όφελος των αγροτών και της αγροτικής παραγωγής.

Ομως οι εκάστοτε κυβερνήσεις και ιδιαίτερα η σημερινή ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για το θέμα αυτό. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με την πολιτική τους επέτειναν το πρόβλημα της λειψυδρίας. Για παράδειγμα η εμπρηστική πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια στον τομέα των δασών, εκτός από την καταστροφή του πρασίνου, στο όνομα της εξυπηρέτησης ιδιωτικών κερδοσκοπικών συμφερόντων, κατάφερε ένα καίριο πλήγμα στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα της χώρας. Επιπρόσθετα, η κυβέρνηση δεν υλοποιεί κανένα έργο που θα συμβάλει στη βελτίωση της κατάστασης. Γιατί ξηρασία και έλλειψη υδάτινων αποθεμάτων υπήρξε και στο παρελθόν και θα υπάρξει και στο μέλλον όπως εκτιμούν οι ειδικοί. Ομως από έργα μηδέν. Για παράδειγμα στο θεσσαλικό κάμπο, έχει στοιχειώσει το έργο της εκτροπής του Αχελώου και των σχετικών αρδευτικών έργων. Το ίδιο ισχύει και για το αρδευτικό έργο του Σμόκοβου και τα φράγματα Μουζακίου, Εννιπέα κ. ά. Οσο για τη λίμνη Πλαστήρα, που καλείται να λύσει από μόνη της το αρδευτικό πρόβλημα σχεδόν όλου του θεσσαλικού κάμπου και φέτος λόγω της ξηρασίας μάζεψε 60.000.000 κυβικά μέτρα νερού λιγότερα, θα μπορούσε να επιτευχθεί ο εμπλουτισμός της μέσω της εκτροπής του Κερασιώτη.

Κυβερνητικές τσιγκουνιές...

Ομως για την κυβέρνηση όλα αυτά τα έργα θεωρούνται χρηματοβόρα και αρνείται να τα κάνει πράξη. Κι η άρνηση αυτή δεν είναι τυχαία, αφού κυβέρνηση και ΕΕ επιδιώκουν με κάθε μέσο τη μείωση της αγροτικής παραγωγής. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η ΕΕ αποτρέπει τη χρηματοδότηση αρδευτικών έργων και στην κατεύθυνση αυτή δεν περιλαμβάνεται για παράδειγμα στο Γ` ΚΠΣ η χρηματοδότηση για την εκτροπή του Αχελώου και η κατασκευή των σχετικών αρδευτικών έργων.

Αυτό όμως που φαίνεται είναι ότι η κυβέρνηση «εκμεταλλεύεται» το πρόβλημα της λειψυδρίας για να υλοποιήσει τις ολέθριες εντολές της ΕΕ και του ΠΟΕ. Η μεθόδευση αυτή έχει ξεκινήσει από τα προηγούμενα χρόνια και το τελευταίο διάστημα συντελείται η κορύφωσή της. Η ΕΕ, με σχετική οδηγία της, απαιτεί να επιβληθεί «ευρωχαράτσι» στο νερό, ενώ ο ΠΟΕ απαιτεί να μειωθούν οι αρδευόμενες εκτάσεις στη χώρα μας, πράγμα που βρίσκει σύμφωνες και τις Βρυξέλλες. Στην κατεύθυνση αυτή ήδη έχει βγάλει μια σχετική έκθεση ο πρωθυπουργοσύμβουλος καθηγητής Σπράος, ενώ το υπουργείο Γεωργίας το τελευταίο διάστημα ανακοίνωσε σχέδιο κατά της απερήμωσης και είχε ως κεντρικό θέμα στο τελευταίο Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής (ΣΑΠ) τη διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Πίσω όμως από όλα αυτά κρύβεται η εναρμόνιση της χώρας με μια σχετική οδηγία της ΕΕ - που βγήκε το 1998 - με βάση την οποία προτείνεται η ιδιωτικοποίηση των Οργανισμών Υδρευσης - Αποχέτευσης και Εγγείων Βελτιώσεων. Το πρώτο σκέλος της οδηγίας γίνεται πράξη από την κυβέρνηση με έναρξη της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ. Της μένει να υλοποιήσει και το δεύτερο σκέλος, που είναι η ιδιωτικοποίηση των οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ - ΓΟΕΒ).

Με βάση την οδηγία της ΕΕ, που δίνει ρητές εντολές να ληφθούν μια σειρά από αντιδραστικά μέτρα σε βάρος των αγροτών, αλλά όχι σε βάρος των βιομηχάνων και του μεγάλου κεφαλαίου, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει πράξη τα χειρότερα. Στη σχετική οδηγία ορίζεται η επιβολή τέλους για την κατανάλωση νερού στις χώρες της ΕΕ, αλλά το χειρότερο είναι ότι ο χρήστης ύδατος θα κληθεί να πληρώσει επιπλέον εξ ολοκλήρου το κόστος κατασκευής μέχρι να γίνει απόσβεση, καθώς και το κόστος λειτουργίας, συντήρησης και επέκτασης των όποιων έργων γίνονται. Πράγμα που, αν γίνει πράξη, σημαίνει ότι η τιμή του νερού για άρδευση θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη για τους αγρότες.

Η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Γεωργίας, αντί να αντιδράσουν, σπεύδουν να ιδιωτικοποιήσουν Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων, με απώτερο σκοπό να τους παραχωρήσουν, μέσω των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων ή των Περιφερειών, σε ιδιώτες.

Το υπουργείο Γεωργίας καταρτίζει και σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο επιδιώκεται να γίνει πράξη από την ερχόμενη χρονιά. Με το νομοσχέδιο αυτό, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, θα προωθηθεί η σύσταση Εθνικού Φορέα Διαχείρισης των υδάτινων πόρων, ο οποίος δεν αποκλείεται να είναι Ανώνυμη Εταιρεία ή Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Ο οργανισμός αυτός θα εποπτεύει τους τοπικούς οργανισμούς που θα δημιουργηθούν ανά λεκάνη απορροής, με τη συνδρομή των Περιφερειών ή των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Στο σκηνικό αυτό φαίνεται ότι θα ενταχθούν και οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων. Φαίνεται επίσης ότι ο μηχανισμός διαχείρισης των υδάτινων πόρων που επιδιώκει να στήσει η κυβέρνηση δεν αποσκοπεί στη δημιουργία έργων υποδομής και την ορθολογική διαχείριση, αλλά στο να εισπράττει τα χαράτσια που πρόκειται να επιβάλουν στους αγρότες κυβέρνηση και ΕΕ με εισπράκτορες ιδιωτικές εταιρίες.

Αν εφαρμοστούν τα παραπάνω, οι αγρότες και ειδικότερα οι μικρομεσαίοι θα οδηγηθούν στο ξεκλήρισμα μια ώρα αρχύτερα, αφού το κόστος άρδευσης θα γίνει δυσβάσταχτο.

Αυτό βέβαια δεν ενδιαφέρει τα επιτελεία των Βρυξελλών, αφού στις βόρειες χώρες λόγω κλιματολογικών συνθηκών οι αγρότες δεν ποτίζουν και έτσι δε διαχωρίζεται η χρήση ύδατος για τη γεωργία. Ομως για τη χώρα μας, αναφέρεται ότι το 85% των διαθέσιμων υδάτινων πόρων διατίθεται στις αγροτικές καλλιέργειες. Αρδεύονται περίπου 13.000.000 στρέμματα, από τα οποία τα μισά καλύπτονται από τα δίκτυα των ΟΕΒ.

Το πρώτο «σοκ» οι Ελληνες αγρότες θα το υποστούν πολύ σύντομα, αφού στο σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας καταργούνται, σύμφωνα με πληροφορίες, οι 410 ΟΕΒ, οι Γενικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΓΟΕΒ), καθώς και οι Οργανισμοί Κωπαΐδας και Αρδευτικού Στυμφαλίας - Ασωπού Κορινθίας. Στη θέση τους προφανώς θα δημιουργηθούν νέες εταιρίες στις οποίες οι ενδιαφερόμενοι αγρότες θα έχουν ελάχιστη ή καθόλου συμμετοχή. Αυτό θα σημάνει αυτόματη αύξηση της τιμής του νερού άρδευσης, αφού οι επιχειρήσεις αυτές θα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος και όχι με βάση μόνο το κόστος λειτουργίας, όπως ισχύει μέχρι τώρα για τους ΟΕΒ.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το νομοσχέδιο προβλέπει επιπρόσθετη επιβάρυνση (ειδικό τέλος χρήσης νερού), καθώς και ΦΠΑ επί των επιβαλλόμενων εισφορών.

Τέλος, από το υπουργείο Γεωργίας εξετάζεται και το ενδεχόμενο να μπουν μετρητές στα χωράφια και οι αγρότες να πληρώνουν με το κυβικό και όχι με το στρέμμα. Αυτό όπως υποστηρίζεται από αρμόδιους παράγοντες του υπουργείου Γεωργίας θα γίνει στο όνομα της ορθολογικής χρήσης νερού για άρδευση και να αποφευχθούν οι σπατάλες. Το τελευταίο από ό,τι φαίνεται αποτελεί και το άλλοθι για να ακριβοπληρώνουν στο εξής οι αγρότες το νερό για άρδευση. Και βέβαια το «πνίξιμο» των μικρομεσαίων αγροτών από την κυβέρνηση δε θα σταματήσει στα παραπάνω: Ο ίδιος ο υπουργός Γεωργίας ανακοίνωσε ότι θα κόβονται οι επιδοτήσεις στους αγρότες που σπαταλούν... νερό και πως θα λαμβάνονται και μέτρα υποχρεωτικής αγρανάπαυσης σε περιόδους λειψυδρίας!