"Λογαριασμό" στους χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου καλείται να δώσει σε λίγες μέρες η απερχόμενη διοίκηση της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού,στις 5 και 6 Φλεβάρη, οπότε και διεξάγεται το 33ο εκλογοαπολογιστικό της συνέδριο. Εναν λογαριασμό ελλειμματικό, σε ό,τι αφορά τη δράση της, αφού ο χρόνος που πέρασε - διάστημα που μεσολάβησε από το προηγούμενο απολογιστικό συνέδριό της - σημαδεύτηκε από την ολομέτωπη επίθεση εργοδοτών και κυβέρνησης εναντίον κάθε εργασιακού δικαιώματος. Μια επίθεση, που η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) δεν προσπάθησε καν να την αποκρούσει.

Το χρόνο που πέρασε, οι μεγαλοξενοδόχοι όχι μόνο παραβίασαν το σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν και τη θεσμοθέτηση των παραβιάσεών τους. Τα παρακάτω ενδεικτικά στοιχεία αποτελούν καταγγελίες των κατά τόπους κλαδικών σωματείων τη χρονιά που πέρασε.

Στο Ηράκλειο της Κρήτης ο κλάδος έχει μετατραπεί σε "σκλαβοπάζαρο" για τους 20.000, που εργάζονται στις επισιτιστικές και τουριστικές επιχειρήσεις του νομού. Η εκμετάλλευση είναι τόση που το 1996, 5.500 εργαζόμενοι δεν κατάφεραν να μαζέψουν τα ένσημα για το ταμείο ανεργίας!Τα "πακέτα" ενσήμων και η απλήρωτη εργασία είναι σε πολλές περιπτώσεις καθεστώς. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο Νομό Ρεθύμνου. Σύμφωνα με περσινά στοιχεία, τα ξενοδοχεία "ΚΡΗΤΗ ΜΠΙΤΣ" και "ΚΥΜΑ ΜΠΙΤΣ" επικολλούσαν μόνο 22 ένσημα, παρότι οι εργαζόμενοι δούλευαν 30 μέρες. Οι απολύσεις οργίασαν, το ξενοδοχείο "ΓΚΡΕΚΟΤΕΛ" απέλυσε δεκάδες εργαζόμενους, ενώ το "ΡΕΘΥΜΝΟ ΠΑΛΛΑΣ" όλο το προσωπικό της κουζίνας!

Στα Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα στην Κω,επίσης με στοιχεία της περσινής σεζόν, επικράτησαν η εντατικοποίηση και τα "εκβιαστικά πακέτα". Στο "Κυπριώτης Βίλατζ",δόθηκαν σε δύο εργαζόμενες 15 "ρεπό" τιμωρίας, επειδή σε μια αναχώρηση ξέχασαν να βάλουν σαπούνι στο δωμάτιο. Κι αυτό, όταν έχουν να τακτοποιήσουν πάνω από 21 δωμάτια!

Στα ξενοδοχεία "Ραμίρα Μπιτς" και "Νόριντα" υπήρχε μεγάλη καθυστέρηση στην καταβολή δεδουλευμένων. Στο "κλαμπ Μεντιτερανέ" οι τετραωρίτες ήταν καθεστώς! Εργαζόμενη στο ξενοδοχείο "Ατλαντίς" απολύθηκε, επειδή ήταν έγκυος! Στο "Μάτζικ Λάιφ" απολύθηκαν 14 εργαζόμενοι, επειδή "τόλμησαν" να επισκεφτούν την Επιθεώρηση Εργασίας, προκειμένου να ενημερωθούν για το μισθό που δικαιούνται!

Με τη σειρά τους οι επιχειρηματίες στα Ιόνια νησιά έχουν επιβάλει μεσαιωνικό καθεστώς στις επιχειρήσεις τους. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε: Στη Ζάκυνθο στο "Zante Royal Palace" διενεργεί έλεγχο - προφανώς για κλοπή - στον κάθε εργαζόμενο, ενώ εφαρμόζει και τα περιβόητα πακέτα ενσήμων. Ακόμα, στα "Zante Park","Paradise","Kaptain","Diana","Palace" κ. ά., έχουν τοποθετηθεί κάμερες παρακολούθησης!

Χαρακτηριστικό της ασυδοσίας είναι το περιστατικό που είχε πέρυσι καταγγείλει το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ζακύνθου, το οποίο συνέβη στην επιχείρηση "VILLAGE".Η ιδιοκτήτρια Στέλλα Κωστή χτύπησε εργαζόμενη που αρνήθηκε να εργάζεται όποτε ήθελε και σε όποιο πόστο ήθελε η επιχείρηση! Στις επιχειρήσεις "Βίλατζ Χοτέλ","Κάμελοτ" και "Αυστράλια" οι εργοδότες επίσης χειροδίκησαν, επειδή οι εργαζόμενοι διαμαρτυρήθηκαν για τη μη τήρηση των συμβάσεων και τις πολυειδικότητες!

Στην Κέρκυρα μια από τα ίδια. Στο ξενοδοχείο, για παράδειγμα, "Νησάκι Μπιτς" η εντατικοποίηση "τρέλανε" τους εργαζόμενους, αφού ο κάθε σερβιτόρος εξυπηρετούσε 100 πελάτες, η κάθε καμαριέρα καθάριζε 30 δωμάτια. Στο ξενοδοχείο "Κόρφου Διβάνη Παλλάς" έκαναν την εμφάνισή τους και ιδιωτικά συμφωνητικά,στα οποία αναγραφόταν ότι λόγω της κρίσης ο εργαζόμενος αποδέχεται να απασχολείται έως και 3 μέρες τη βδομάδα και σε καμία περίπτωση πάνω από 12 μέρες το μήνα!

Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας "μιλάνε" μόνα τους:

• Το 1988 στην Κέρκυρα υπήρχαν 306 μονάδες που απασχολούσαν 5.934 εργαζόμενους.Το 1989 336 και 5.378.Το 1990 350 και 6.595 αντίστοιχα και το 1995, 500 μονάδες που απασχολούσαν 5.380 εργαζόμενους.
• Στην Αττική το 1988 λειτουργούσαν 848 μονάδες με 10.151 εργαζόμενους.Το 1989, 860 με 10.593.Το 1990 858 με 10.165 και το 1995, 1.200 μονάδες με 10.375 εργαζόμενους.
• Στη Χαλκιδική το 1988 υπήρχαν 99 μονάδες με 1.463 εργαζόμενους και σταδιακά ως το 1995 έφτασαν τις 193 που απασχολούσαν 1.650.
• Στην Κρήτη το 1988 λειτουργούσαν 967 μονάδες με 10.659 εργαζόμενους και το 1995 1.993 μονάδες με 15.605 εργαζόμενους.

Ο χρόνος που πέρασε σημαδεύτηκε και από άλλες συντονισμένες επιθέσεις των εργοδοτών εναντίον εργασιακών δικαιωμάτων. Η Ομοσπονδία Ξενοδόχων και το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο με κοινό υπόμνημά τους προς τον υφυπουργό Εργασίας, υπό τη μορφή παρατηρήσεων στο "Σύμφωνο Εμπιστοσύνης προς το 2000", ζήτησαν μεταξύ άλλων: Καθιέρωση κυμαινόμενου ωραρίου. Θέσπιση της από κοινού κατοχής θέσης εργασίας. Να επιτραπεί η ταυτόχρονη απασχόληση ενός υπαλλήλου σε ομοειδείς επιχειρήσεις της ίδιας περιοχής. Να θεσμοθετηθεί η μερική απασχόληση και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Απαλλαγή της επιχείρησης από το 50% των ασφαλιστικών εισφορών για τα δύο πρώτα χρόνια από την πρόσληψη κάποιου μακροχρόνια ανέργου. Δυνατότητα απασχόλησης νέων κάτω των 25 ετών με χαμηλότερους μισθούς απ' αυτούς της Εθνικής Σύμβασης Εργασίας κλπ.

Αν στα παραπάνω προστεθεί και η απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει το δικαίωμα των εργαζομένων του κλάδου για χορήγηση εφάπαξ από το ΤΑΞΥ, με τη συμπλήρωση 20ετίας στο επάγγελμα, καθώς και τις δηλώσεις του υπουργού Εργασίας, με τις οποίες προδιέγραψε το τέλος των επιδομάτων ανεργίας των εποχιακά απασχολούμενων, τότε γίνεται κατανοητό ότι οι εργαζόμενοι του κλάδου δέχτηκαν καταιγισμό πυρών από όλες τις πλευρές.

Βάσω ΝΙΕΡΗ