"Για να ανταποκριθούν όμως τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά και οι συνεταιρισμοί στον αναπτυξιακό τους ρόλο, θα πρέπει να υπάρχει συνολικότερη αναπτυξιακή, φιλολαϊκή πολιτική που στην αγροτική οικονομία θα εκφράζεται με:

- Γενικότερο προγραμματισμό της αγροτικής οικονομίας με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας στις παραδοσιακές και στις νέες καλλιέργειες και δραστηριότητες, τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες της διεθνούς και εγχώριας αγοράς, την απασχόληση στην ύπαιθρο και τα περιβαλλοντικά προβλήματα.

- Αντίσταση και κατάργηση στις ποσοστώσεις και στα πρόστιμα συνυπευθυνότητας που απαγορεύουν οποιαδήποτε ανάπτυξη και οποιαδήποτε αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής.

- Αντίσταση στην εμπορική πολιτική που επιβάλλει η συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, στα αγροτικά προϊόντα.

- Αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής, με στόχο την αύξηση της ζωικής παραγωγής και των καλλιεργειών που στηρίζουν τη ζωική παραγωγή.

- Αλλαγή του συστήματος τιμών και επιδοτήσεων, έτσι που να προωθεί τις απαιτούμενες αναδιαρθρώσεις, να εξασφαλίζει βιώσιμο εισόδημα στους μικρομεσαίους αγρότες και ικανοποιητικές τιμές στο καταναλωτικό κοινό.

- Αύξηση των πάγιων γεωργικών επενδύσεων, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής και αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας.

- Μείωση του κόστους παραγωγής με αντιμονοπωλιακό έλεγχο στις τιμές των γεωργικών εφοδίων και μηχανημάτων και μείωση του φόρου στα γεωργικά καύσιμα.

- Κατάργηση της τοκογλυφίας και μετατροπή της ΑΤΕ σε ειδικό αναπτυξιακό κοινωνικό αγροτοπιστωτικό φορέα.

- Εξυγίανση, χρηματοδότηση και ανάπτυξη των συνεταιρισμών, στη βάση που παραπάνω αναφέρεται.

- Αναβάθμιση των γεωργικών ιδρυμάτων έρευνας και οργανισμών και όχι διάλυσή τους.

- Εξασφάλιση ικανοποιητικής σύνταξης και περίθαλψης.

- Πνευματική και πολιτιστική αναβάθμιση της υπαίθρου".

"Η πρόταση του ΚΚΕ για μια εντελώς διαφορετική από τη σημερινή αγροτική πολιτική που θα εξασφαλίζει την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών και των συνεταιρισμών, συγκινεί πλατιές μάζες αγροτών.

Εκείνο όμως που δεν έχει συνειδητοποιηθεί από την πλειοψηφία των αγροτών είναι, ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να εφαρμοστεί μια άλλη πολιτική όσο κυριαρχούν οι πολιτικές δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για τη σημερινή κατάσταση. Και όχι μόνο δε θα γίνει καμιά θετική αλλαγή, αλλά η κατάσταση θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και μάλιστα με πολύ γρήγορους ρυθμούς.

Αυτό που δεν έχουν συνειδητοποιήσει οι αγρότες, το ξέρουν πολύ καλά οι ηγεσίες των κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα δεξιά και αριστερά δεκανίκια τους. Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να εμφανίσουν σαν μονόδρομο την ΚΑΠ και την ΓΚΑΤΤ και να πείσουν του μικρομεσαίους αγρότες, αδιαμαρτύρητα να δεχτούν το ξεκλήρισμά τους.

Η προσπάθειά τους να υπονομεύσουν, να διαβάλουν και να καταστείλουν τις αγροτικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων, δεν είχε μοναδική αιτία την άρνησή τους να ικανοποιήσουν, έστω ορισμένα από τα αιτήματά τους. Είχε και άλλους σκοπούς. Να περάσουν τη θεωρία της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, αλλά και να εμποδίσουν την αλλαγή της πολιτικής συνείδησης πλατιών στρωμάτων της αγροτιάς και το μπόλιασμά τους με την πολιτική και την ιδεολογία του ΚΚΕ.

Ακριβώς, αυτό το στόχο εξυπηρετεί και η σύγχρονη αντικομμουνιστική προπαγάνδα που εκφράζεται με το επιχείρημα ότι η πολιτική του ΚΚΕ οδηγεί, τάχα στον εθνικό απομονωτισμό, που είναι καταστροφικός για την αγροτική οικονομία, τους αγρότες και τη χώρα.

Συνειδητά και αυθαίρετα αυτές οι δυνάμεις ταυτίζουν την αντίθεση του ΚΚΕ στην ΚΑΠ και στη συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, που κατοχυρώνουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, σε βάρος των αγροτών και των εργαζομένων με τον εθνικό απομονωτισμό, με στόχο να εκφοβίσουν τους αγρότες και να τους απομακρύνουν από την πολιτική του ΚΚΕ. Να τους αποπροσανατολίσουν και να τους αποκρύψουν ότι σε απομονωτισμό οδηγεί η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων και συρρικνώνει τον αγροτικό τομέα, αυξάνοντας την ανεργία στην ύπαιθρο και κάνοντας τη χώρα μας εξαρτημένη σε τρόφιμα από χώρες της ΕΕ. Αυτό αποδείχνεται περίτρανα από το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο που από πλεονασματικό έγινε ελλειμματικό, μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΕ.

Κάνουν την επιθυμία τους πραγματικότητα όσες πολιτικές δυνάμεις ισχυρίζονται ότι η πολιτική του ΚΚΕ το οδηγεί στην απομόνωση από τον ελληνικό λαό και του συστήνουν να αλλάξει πολιτική, για να γίνει αποδεκτό από την ελληνική κοινωνία.

Γι' αυτές τις δυνάμεις, ελληνική "κοινωνία" είναι οι έμποροι, οι μεσάζοντες, οι καναλάρχες, τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές και τα αφεντικά τους, της ΕΕ και των ΗΠΑ και από αυτή την "κοινωνία" το ΚΚΕ, πράγματι θέλει να είναι και είναι απομονωμένο.

Γιατί, για το ΚΚΕ ελληνική κοινωνία είναι οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες και οι επαγγελματοβιοτέχνες και από αυτή την κοινωνία, όχι μόνο δεν είναι απομονωμένο, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει και να ενισχύσει τους στενούς και αγωνιστικούς δεσμούς που απόκτησε στα ογδόντα χρόνια δράσης του.

Ματαιοπονούν, λοιπόν, όσοι πιστεύουν ότι με λαθροχειρίες, τεχνάσματα και γενικές παραπλανητικές αναφορές στην κοινωνία μπορούν να ορθώσουν τείχη ανάμεσα στους μικρομεσαίους αγρότες και στο ΚΚΕ ή να του επιβάλουν αλλαγή της πολιτικής του.

Με τη δουλιά τους τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, με την καθημερινή τους επικοινωνία με τα λαϊκά στρώματα και με την πρωτοπόρα αγωνιστική τους δράση θα τους διαψεύσουν για άλλη μια φορά.

Σήμερα, τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ καλούνται να αποκαλύψουν τις αυταπάτες και τα ψεύτικα διλήμματα που καλλιεργούν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις στο λαό.

Να πείσουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα ότι η πολιτική του ΚΚΕ είναι μονόδρομος για την επιβίωσή τους και για την κοινωνική πρόοδο.

Να οργανώσουν αυτά τα στρώματα σε ένα δημοκρατικό, αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο, που ο ρόλος του δε θα περιορίζεται στη διεκδίκηση κάποιων αιτημάτων ή στην απόκρουση κάποιων αρνητικών συνεπειών, αλλά θα αλλάζει ριζικά το πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Δύσκολος πραγματικά στόχος, μα και απαραίτητος για την πρόοδο αυτού του τόπου, για την επιβίωση της μικρομεσαίας αγροτιάς. Και στα δύσκολα, ιστορικά τουλάχιστον, οι κομμουνιστές έχουν αποδείξει ότι τα καταφέρνουν.

Ο καλύτερος γιορτασμός σήμερα των ογδοντάχρονων του ΚΚΕ, είναι η καθημερινή δράση των μελών και στελεχών του για τη δημιουργία του δημοκρατικού, αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, που θα ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό της χώρας και θα ανοίξει το δρόμο για ριζικές προοδευτικές, κοινωνικές αλλαγές".