Πέρασαν ήδη 4 ολόκληροι μήνες από την ημέρα που ο "ιός" της ασιατικής νομισματικής "γρίπης" χτύπησε και την Ελλάδα. Στο τετράμηνο αυτό, η δραχμή, και κατά συνέπεια η ελληνική οικονομία, πληρώνει το τίμημα της "παγκοσμιοποιημένης" οικονομίας και των "απελευθερωμένων" αγορών. Δηλαδή η δραχμή και η ελληνική οικονομία - στην ουσία οι εργαζόμενοι Ελληνες που σηκώνουν την κύρια μάζα των φόρων - πληρώνουν τα βρώμικα "παιχνίδια" του χρηματιστικού κεφαλαίου και των κάθε είδους ντόπιων και διεθνών τζογαδόρων. Εκείνων δηλαδή, που όταν φέρνουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα, για να αγοράσουν κρατικούς τίτλους με υψηλά επιτόκια, η κυβέρνηση τους κάνει υποκλίσεις και τους αποκαλεί "θεσμικούς επενδυτές", ενώ όταν οι ίδιοι πουλάνε τα έντοκα και ομόλογα του δημοσίου (εξαργυρώνουν δηλαδή τους κρατικούς τίτλους και βγάζουν το συνάλλαγμα στο εξωτερικό, επιδιώκοντας έτσι υψηλότερα επιτόκια και πιέζοντας τη δραχμή) τους αποκαλεί "κερδοσκόπους"!

Οι συνέπειες από την παρατεταμένη κρίση δραχμής - επιτοκίων δεν έχουν φανεί ακόμη. Το γεγονός όμως ότι ο χορός αυτής της κρίσης "καλά κρατεί", δείχνει είτε την αναποτελεσματικότητα της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής είτε ότι στο "παιχνίδι" αυτής της κρίσης μετέχουν και κάποιοι επιφανείς παράγοντες από την Ελλάδα είτε και τα δύο μαζί. Και τα περί "σχεδίων" της κυβέρνησης που θα "θωρακίσουν" τη δραχμή, είναι για λαϊκή κατανάλωση, καθώς μπορεί μεν να μην οδηγήθηκε η δραχμή σε υποτίμηση, όμως τα επιτόκια τραβούν την ανηφόρα και προκαλούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων.

Ετσι, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους.