Ούτε καν στα λόγια η πάταξη της φοροδιαφυγής δεν αποτελεί πλέον μέτωπο για την κυβερνητική πολιτική. Οι "εκσυγχρονιστές" και ο Κ. Σημίτης, γνωρίζοντας ότι η ανοχή και υπόθαλψη της φοροδιαφυγής αποτελεί ένα... εργαλείο για την καλλιέργεια καλύτερων σχέσεων με την άρχουσα τάξη, αφήνουν τους εκπροσώπους της να αλωνίζουν κατακλέβοντας φόρους, στερώντας τα δημόσια ταμεία από έσοδα που αντιστοιχούν για τα αμύθητα κέρδη τους και μεταφέροντας τη σχετική επιβάρυνση στους, εκ των πραγμάτων, καλοπληρωτές του δημοσίου: Στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους για τους οποίους η παρακράτηση φόρου γίνεται στην πηγή και στους μικρομεσαίους ΕΒΕ με το κόλπο των "αντικειμενικών κριτηρίων".

Τον Δεκέμβρη του 1996 στη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή, ο πρωθυπουργός υποτίθεται πως εξαπέλυσε μύδρους σε όσους ανέχονται και με τη στάση τους ενισχύουν τους φοροφυγάδες. Υπάρχει, έλεγε, "εκτεταμένη φοροδιαφυγή", την οποία υποσχόταν και δεσμευόταν σε όλους τους τόνους, πως η κυβέρνησή του θα πατάξει. Τα αποτελέσματα αυτής της... πάταξης αποτυπώθηκαν στους πρωθυπουργικούς λόγους από τον Φλεβάρη μέχρι τον Μάη του 1997!

Από τις 68 δημόσιες ομιλίες που έκανε από τότε ο Κ. Σημίτης, στη φοροδιαφυγή - έστω και σαν όρο - αναφέρθηκε 6 φορές. Ιδού λοιπόν όλα τα... εμπνευσμένα πρωθυπουργικά επιχειρήματα για τη μάστιγα της φοροδιαφυγής:

• Στην ομιλία του στα Α. Λιόσια στις 11 του Φλεβάρη ανέφερε: "... πετύχαμε να μειώσουμε το μερίδιο των εργαζομένων στα φορολογικά βάρη, περιορίζοντας τη φοροδιαφυγή".
• Στις 21 του ίδιου μήνα στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ... συμπλήρωσε: "... πετύχαμε να μειώσουμε το μερίδιο των εργαζομένων στα φορολογικά βάρη, περιορίζοντας τη φοροδιαφυγή".
• Δέκα μέρες μετά στη Λάρισα, εμπλούτισε τις γνώσεις μας σημειώνοντας: "... επιτυγχάνουμε να μειώσουμε τη συμμετοχή των εργαζομένων στα φορολογικά βάρη, περιορίζοντας τη φοροδιαφυγή".
• Στο Βόλο, στις 2 του περσινού Μάρτη, διόρθωσε την προηγούμενη διατύπωση τονίζοντας: "... πετύχαμε να μειώσουμε το μερίδιο των εργαζομένων στα φορολογικά βάρη, περιορίζοντας τη φοροδιαφυγή".
Στα Γιάννενα, στις 30 - 5 - 1997, δίνοντας... νέες διαστάσεις στην πολιτική πάταξης της φοροδιαφυγής είπε: "... πετύχαμε να μειώσουμε το μερίδιο των εργαζομένων στα φορολογικά βάρη, περιορίζοντας τη φοροδιαφυγή". Η πράξη

Αυτή είναι η... φραστική συνεισφορά της κυβέρνησης στον τομέα της φοροδιαφυγής. Στην καθημερινή πρακτική και πολιτική, οι παρεμβάσεις της είναι πολύ πιο αποφασιστικές: Μαζί με τη συνεχή αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων, σημαντικοί σταθμοί της κυβερνητικής πολιτικής μπορούν να θεωρηθούν:

• Η διαγραφή χρέους περίπου 200 δισεκατομμυρίων δραχμών των εταιριών ΜΟΤΟΡ - ΟΪΛ και ΠΕΤΡΟΛΑ από τόκους υπερημερίας που χρώσταγαν οι δύο επιχειρήσεις για αποθήκευτρα.
• Η διαγραφή καταλογισμένης φορολογικής υποχρέωσης και χρέους 40 δισεκατομμυρίων δραχμών της πολυεθνικής εταιρίας καυσίμων "ΒΡ", με απευθείας και απροκάλυπτη, μάλιστα, παρέμβαση της κυβέρνησης στο Νομικό Συμβούλιο του κράτους.
• Η κατάργηση ουσιαστικά του νόμου που προβλέπει την επιβολή προστίμων για τις αποδεδειγμένες απατεωνιές των τεχνικών εταιριών που εκδίδουν πλαστά τιμολόγια και εικονικά φορολογικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να χάνονται για το δημόσιο ανυπολόγιστου ύψους έσοδα.
• Νέες σελίδες στο θέμα της φοροδιαφυγής επιχειρούν να γράψουν αυτές τις μέρες οι "εκσυγχρονιστές", με το λεγόμενο αναπτυξιακό νομοσχέδιο, με το οποίο ανάμεσα στα άλλα προνόμια προς το κεφάλαιο καθιερώνονται μια σειρά "φορολογικές ελαφρύνσεις" μέχρι και 100%!

Κ.