Θα πιστεύατε, αν σας έλεγαν ότι στην περίοδο των 20 τελευταίων ετών, η δραχμή - το εθνικό μας νόμισμα - έχασε περίπου το 90% της αξίας της απέναντι στα κυριότερα ξένα νομίσματα με τα οποία συναλλάσσεται η Ελλάδα. Θα πιστεύατε, μήπως, ότι σ' αυτά τα 20 τελευταία χρόνια οι Ελληνες αγοράζουν το δολάριο και τα ξένα εμπορεύματα που οι συναλλαγές γίνονται σε δολάρια (πετρέλαιο κλπ.), περίπου 690% και περίπου κατά 777% ακριβότερα το μάρκο και τα εμπορεύματα που αγοράζουμε με μάρκα; Μη βιαστείτε να πείτε, όχι. Θα σας διαψεύσουν τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας. Με βάση τα στοιχεία αυτά, προκύπτει ότι η τιμή πώλησης του δολαρίου ΗΠΑ, από 37,10 δραχμές που ήταν το Μάρτη του 1978 η ισοτιμία δραχμής - δολαρίου ΗΠΑ, είχε διαμορφωθεί προχτές το βράδυ (12 Μάρτη 1998) στις 293,10 δραχμές για κάθε δολάριο ΗΠΑ. Επίσης, η δραχμή, απέναντι στο μάρκο Γερμανίας, αυξήθηκε από 18,30 δραχμές που ήταν το Μάρτη του 1978 στις 160,40 δραχμές προχτές το βράδυ, 13 Μάρτη 1998.

Απλές μαθηματικές πράξεις, μας δείχνουν ότι στην περίοδο των τελευταίων 20 ετών, το δολάριο και τα προϊόντα που αγόραζαν οι Ελληνες σε δολάρια, ακρίβυναν κατά 690% σε σύγκριση με το Μάρτη του 1978 και το μάρκο Γερμανίας ή τα προϊόντα που αγοράζονταν με μάρκα ακρίβυναν κατά 776,5%. Το μεγαλύτερο μέρος των ευθυνών, για την τόσο μεγάλη απώλεια που είχε η αξία της δραχμής, απέναντι στο σύνολο σχεδόν των ξένων νομισμάτων - και κυρίως των βασικών νομισμάτων με τα οποία συναλλάσσεται η Ελλάδα - το έχουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, επί των ημερών των οποίων έχουν ήδη γίνει δύο εφάπαξ υποτιμήσεις της δραχμής.

Τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνώντες, εφαρμόζουν πολιτική "σκληρής δραχμής", με τη στήριξη και την υποστήριξη της πλειοψηφίας των βιομηχάνων και άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών. Το κύριο βάρος και της πολιτικής "σκληρής δραχμής" - όπως και της πολιτικής των εφάπαξ υποτιμήσεων ή της διολίσθησης - που έχει και τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το σήκωσαν και συνεχίζουν να το σηκώνουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι (με την εφαρμογή εισοδηματικών πολιτικών λιτότητας και άλλων μέτρων) καθώς και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Σήμερα, κρίνεται για μια ακόμη φορά η τύχη της δραχμής. Αν θα συνεχίσει δηλαδή, να παραμένει "σκληρή" απέναντι στα κυριότερα ξένα νομίσματα με τα οποία συναλλάσσεται η Ελλάδα, ή αν θα υποτιμηθεί - για να ενταχθεί στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ) - και σε ποιο ποσοστό. Αν τελικά αποφασιστεί εφάπαξ υποτίμηση της δραχμής στο Α' ή το Β' ποσοστό, ο Κώστας Σημίτης, θα είναι ο άνθρωπος που θα χρεωθεί στο ενεργητικό του δύο εφάπαξ υποτιμήσεις και το ΠΑΣΟΚ (το παλιό και νέο) τρεις εφάπαξ υποτιμήσεις.

Για την ιστορία να θυμίσουμε, ότι η πρώτη εφάπαξ υποτίμηση, μετά από εκείνη που έκανε το 1953 ο Μαρκεζίνης, έγινε το Γενάρη του 1983 από τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ Γεράσιμο Αρσένη και το ποσοστό υποτίμησης ήταν 15,5%, απέναντι σε όλα τα ξένα νομίσματα, ευρωπαϊκά και μη ευρωπαϊκά.

Η δεύτερη υποτίμηση 15%, έγινε στις 11 Οκτώβρη 1985, με εισήγηση του τότε υπουργού Εθνικής Οικονομίας Κώστα Σημίτη και συνοδεύτηκε με σκληρά μέτρα λιτότητας για τους εργαζόμενους, όπως Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που απαγόρευαν τις μισθολογικές αυξήσεις στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κλπ.

Αυτές τις ώρες κρίνεται αν ο Κώστας Σημίτης χρεωθεί - αυτή τη φορά από τη θέση του πρωθυπουργού - μία δεύτερη εφάπαξ υποτίμηση της δραχμής. Αν και σε τι ποσοστό θα υποτιμηθεί η δραχμή, με αντάλλαγμα την ένταξή της στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών, αυτό είναι κάτι που θα το πληροφορηθούμε σήμερα ή το αργότερο αύριο.

Εμείς απλώς να θυμίσουμε ότι ανεξάρτητα αν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ εφάρμοσαν πολιτική σκληρής ή μαλακής δραχμής, τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας (ελλείμματα ισοζυγίου, παραγωγή κλπ.) όχι μόνο δε λύθηκαν, αλλά ούτε και πρόκειται να λυθούν, καθώς επιδιώκουν "λύσεις" με μέτρα και πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα ελλείμματα του ισοζυγίου, που καλπάζουν στα ύψη και - σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία - στο 11μηνο Γενάρης - Νοέμβρης 1997, το μεν εμπορικό έλλειμμα άγγιξε τα 19 δισ. δολάρια, το δε έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών "φίλησε" τα 5 δισ. δολάρια.

Λ. Τ.